Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι η κιβωτός της Παλαιάς Διαθήκης θα ερχόταν ξανά στην επικαιρότητα με τόσο απεχθή τρόπο. Ο σύγχρονος Νώε δεν ήταν κι αυτός μια «επιλογή του Θεού», όσο κι αν επεδίωξε να εμφανιστεί ως τέτοια κρυπτόμενος μέσα στα ιερατικά του άμφια. Και αν η αποστολή του βιβλικού ήρωα ήταν η σωτηρία κάθε μορφής ζωής από τον κατακλυσμό, ο «διάδοχός» του ανέλαβε, μαζί με τα συγγενικά του πρόσωπα, τη σωτηρία των κατατρεγμένων παιδιών.

Η κοινωνία μένει εμβρόντητη από όλα όσα έρχονται καθημερινά στο φως. Όπως γίνεται άλλωστε κάθε φορά που μερικά στόματα τολμούν να αποκαλύψουν το αληθινό πρόσωπο κάποιων προτύπων ακόμα και ινδαλμάτων του δημόσιου βίου. Το κράτος προβάλλει τα μέτρα που είχε πάρει «εγκαίρως», η Εκκλησία εξοβελίζει το κακό για το οποίο ήταν μέχρι τώρα περήφανη, η φιλανθρωπική κοινότητα καταγγέλλει οργισμένη την εξαπάτησή της. Τα κανάλια φέρνουν τις εικόνες της νέας φρίκης στα σπίτια μας, εν αναμονή της επόμενης.

Το νέο ΔΣ ανέλαβε ήδη τα καθήκοντά του, οι ορκωτοί λογιστές ψάχνουν στα βιβλία για το «πόθεν έσχες» της «Αγίας οικογένειας». Η Δικαιοσύνη άρχισε να διερευνά τις ευθύνες με βάση τις καταγγελίες και τα στοιχεία που αποκαλύπτονται. Όσο για τα παιδιά, αυτά θα παραμείνουν στην κοινωνική δομή περιμένοντας μια οικογένεια που θα θελήσει να γίνει η πραγματική κιβωτός των ονείρων τους για ένα ανθρώπινο μέλλον.

Η συμβολή όσων θέλουν να συμμετάσχουν στη περίθαλψη των παιδιών που έρχονται αντιμέτωπα με τη βία και την εγκατάλειψη είναι ευπρόσδεκτη. Η ευθύνη όμως για την εξασφάλιση των στοιχειωδών συνθηκών για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους ανήκει στις κρατικές υπηρεσίες της κοινωνικής πρόνοιας. Όπως και η προστασία τους από τα διάφορα «μη κερδοσκοπικά» κλουβιά που στήνουν κάποιοι επιτήδειοι και θεομπαίχτες επιφυλάσσοντας στα παιδιά τη συνέχιση του μαρτυρίου τους.