Ακούμε καθημερινά ότι οι Ε/Κ αδιαφορούν για το κυπριακό, άρα, ας το βάλουμε στο κάτω ράφι. Αλλά σε όποιο ραφι και να το βάλεις είναι εκεί, είναι η πέτρα πάνω στην οποία κουτουλλούμε σε κάθε μας βήμα. Όπως,ενεργειακά, αγωγοί, μεταναστευτικό, εμπόριο, λαθρεμπόριο, διακοπές ρεύματος, ρύπανση, πυρκαγιές, μισοί δρόμοι, Κανονισμός ΠΓ, περιβαλλοντικά/πέρα από τα κλασσικά του/κατοχή, θεμελιώδεις ελευθερίες. Γκάλοπ ή λύσεις;

Α. Αλλά αν ο Γ. Κρανιδιώτης πρόσεχε τις δημοσκοπήσεις, οι S300 θα ήταν εδώ, αλλά η ένταξη στην ΕΕ θα ήταν έξω.

Β. Αλλά αν τα γκάλοπ ήταν μπροστά, οι αριθμοί δεν θα μιλούσαν πολιτικά: Κολονία, Ιούνιος 1999. 14 εναντίον, 1 υπέρ ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ χωρίς προηγούμενη λύση. Ελσίνκι, Δεκέμβριος 1999, μηδέν εναντίον, 15 υπέρ,

Γ. Σκοπιανό. Αλλά αν τα γκάλοπ ήταν μπροστά, η σύνθετη ονομασία δεν θα ερχόταν. Πολύ καλή η συμφωνία στις Πρέσπες- Βόρεια Μακεδονία. Η λύση περπάτησε με τον πιο ομαλό τρόπο.

Ο Μ. Μπουρτζού, εκπρόσωπος του Μ. Ακιντζί στην εφ/δα «Πολίτης» στις 3/8/2015:

«Είχα πάει στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ο Σημίτης μού είπε πως η αποστολή ενός προοδευτικού κόμματος δεν είναι να ακολουθεί την κοινή γνώμη, αλλά να δημιουργεί την κοινή γνώμη».

Λοιπόν, αυτό είναι το θέμα μας, αυτό χρειάζεται η Κύπρος:

• Δυνάμεις που να δημιουργούν κοινή γνώμη, για να μην οδηγηθούμε στη διχοτόμηση.

• Δυνάμεις που να δημιουργούν κοινή γνώμη, ώστε να βλέπει με ακρίβεια το δίλημμα: πρόοδος με βάση τα «έξι σημεία» του στιβαρού Πλαισίου Γκουτέρες, ή σύνορα με την Τουρκία στο τέρμα της οδού Λήδρας.

• Δυνάμεις που να δημιουργούν κοινή γνώμη, ώστε να εμπνέεται από τις αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισονομίας. Άλλοι χρησιμοποιούν τα γκάλοπ ως μπούσουλα, άλλοι ως άλλοθι και άλλοι για να κάνουν τα ανάποδα. Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης υποστηρίζει μιαν πολιτική εξέλιξη που ακολουθεί τους κύριους κανόνες της σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας:

• εφικτοί στόχοι, τεκμηρίωση, ενημέρωση, κινητοποίηση

• αξιοποίηση κάθε μέσου που προσφέρουν οισύγχρονες μορφές επικοινωνίας, ΜΜΕ, ΜΚΔ κλπ

Αντί να δούμε τα ουσιώδη, με τρικς επιλέγουμε να τα σκεπάζουμε. Έτσι αυτό το διάστημα κυριαρχεί η λέξη «ανεξάρτητος». Προσδίδει αξία σε κάποιον υποψήφιο;

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι πολλά πράγματα δεν αρέσουν στις κομματικές πρακτικές. Οι πολίτες ζητούν περισσότερα-κατ’ ακρίβειαν λιγότερα (σε κομματικές παρεμβάσεις, διορισμούς, μεταθέσεις, προαγωγές κλπ).

Το Ευρωβαρόμετρο 18/1 μέχρι τις 14/2, 2022 μιλά αφευατού: «το 81% δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται τα κόμματα στην Κύπρο. Το 13% τα εμπιστεύεται. Το 64% δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση. Το 30% δηλώνει ότι την εμπιστεύεται». Ονομάζεται κάποιος, ή ο ίδιος ονομάζει τον εαυτό του «ανεξάρτητο υποψήφιο», ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τίποτε, ή ελάχιστα, απέδειξε ότι είναι ανεξάρτητος! Η λέξη «ανεξάρτητος», από μόνη της, δεν σημαίνει και πολλά. Όλα όμως συνδέονται με τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου, την πολιτική του διαδρομή, την ηγετικότητα που επέδειξε σε κρίσιμες στιγμές, τι εχέγγυα κουβαλά, ώστε να πείθει πως η ανεξαρτησία του είναι εκεί, με ποια παραδείγματα «συνοδεύεται».

Στο ΡΙΚ (6/6) ο Ν. Αναστασιάδης έκανε μιαν εμφανή προσπάθεια για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Δήλωσε για τα «χρυσά διαβατήρια» πως υπήρχε «αμέλειααυστηρού ελέγχου, κατάχρηση από παρόχους». Συμπλήρωσε δε πως έγιναν «7. 200 πολιτογραφήσεις. Τα 67 από αυτά αφορούν το πρώην δικηγορικό μου γραφείου, ή τοδικηγορικό γραφείο που έφερε το όνομά μου. Είπα mea culpa με την έννοια των παραλειψεων». Τα 67 διαβατήρια δεν αφορούν το γραφείο του ως τέτοιο-αφορούν την σύγκρουση συμφέροντος ανάμεσα στο γραφείο του που κάνει την αίτηση και τον (ίδιος) που ως πρόεδρος τα ενέκρινε! Επίσης, η αναφορά σε «αμέλεια» είναι αρκούντως παραπλανητική: το πόρισμα της Επιτροπής Νικολάτου λέει τον απίστευτο αριθμό: 52% παράνομα! Επίσης δεν έκανε κανένα λογο στο γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινεί 2 διαδικασίες επί παραβάσει κατά Κύπρου- καμμία απορία γιατί στη συνέντευξη ούτε για το ένα ρωτήθηκε, ούτε για το άλλο! Ο Ν. Αναστασιάδης σημείωσε πως «υποψήφιοι για την προεδρία είναι ο πρόεδρος της παράταξης (ΔΗΣΥ) και δύο εκ των στενοτέρων συνεργατών μου για 9 ολόκληρα χρόνια. Αυτό από μόνο του απαντά στο πόσο άδικα και καθ’ υπερβολήν εκατηγορείτο η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρόεδρος...»

Αυτό προφανώς θα είναιη εκλογική στρατηγική Αναστασιάδη. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό πως ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης είπε πως «ο διαπραγματευτής (Α. Μαυρογιάννης) επιβεβαίωσε το αφήγημα Αναστασιάδη για το Κραν Μοντάνα», ενώ μίλησε και για «ψευδή πληροφόρηση σε ΑΚΕΛ από συγκεκριμένους κύκλους». Κανονικά, θα έπρεπε να υπάρξει μια αντίδραση τόσο από τον διαπραγμετευτή όσο και το ΑΚΕΛ, σε εκείνους δηλαδή προς τους οποίους απευθύνονται οι αναφορες αυτές. Ενώ δεν παρέλειψε να στείλει μήνυμα και στο ΔΗΚΟ: Υπενθύμισε πως ο υποψήφιο Ν. Χριστοδουλίδης «ουδέποτε διαφώνησε σε θέματα διαφθοράς».

Ο Ν. Αναστασιάδης ανακοίνωσε «απολογισμό 10ετίας της διακυβέρνησης του, τον Σεπτέμβριο». Μίλησε για «πράσινη μετάβαση, ηλεκτρονική διακυβέρνησηκαι 78 μεταρρυθμίσεις»! Αυτό δείχνει πως δεν είπε την τελευταία λέξη του για τις προεδρικές εκλογές-ίσως, υπό προϋποθέσεις, να την πει τον Οκτώβριο.