Μετά 7 άγονες προσπάθειες εκλογής νέου Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας, η ευρεία σύγκλιση που σχηματίζεται τώρα μεταξύ των 1008 Μεγάλων Εκλογέων (Γερουσιαστές, Βουλευτές, Περιφέρειες) για την επανεκλογή του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας μας, γίνεται αφορμή για να αναλύσουμε την ιταλική πολιτική κατάσταση της χώρας μου.
Το βασικό χαρακτηριστικό της επανεκλογής του, είναι πως συμβολίζει τη σταθερότητα των δημοκρατικών θεσμών της χώρας, που εξασφαλίζει η ισχυρή φυσιογνωμία του, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για τη δημόσια υγεία των πολιτών λόγω πανδημίας και για την πραγματική οικονομία που επί δυο δεκατίες και πλέον υποφέρει τη στασιμότητα.
Επιπλέον δίνει ισχυρή εντολή προς τον κυβερνήτη παγκόσμιου βεληνεκούς Ντράγκι, ελεύθερο από κομματικές πειθαχίες τεχνοκράτη πολιτικό και την κυβέρνησή του, να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί και προωθούνται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας με ευρεία πλειοψηφία. Είναι μια σπουδαία πολιτική υπεραξία για την Ιταλία να εμφανίζει ένα δίδυμο ισχύος κι αξιοπιστίας, πρόεδρο και πρωθυπουργό, σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει πολύ επικίνδυνες προκλήσεις και κρίσεις διαρκείας σε καιρούς παγκοσμιοποίησης και ρευστοποίησης πολιτικών θεσμών.
Στις 6 αυτές ημέρες δοκιμασίας με 7 άκαρπες ψηφοφορίες, είδαμε ξεκάθαρα τη γύμνια του βασιλιά, την αστάθεια της πολιτικής, η αδυναμία των κομμάτων και τη σαθρότητα έως την κατάρρευση των συνασπισμών και συμμαχιών. Έγινε πασιφανές πως χωρίς τον Ντράγκι η Ιταλία μένει ακυβέρνητη, δεν θα ήταν δυνατή καμιά υποψηφιότητα ευρείας αποδοχής ούτε για πρόεδρο ούτε για πρωθυπουργό. Η χρόνια Ιταλική κομματική σαλαμοποίηση προκαλεί διαρκή πολιτική αστάθεια και κατά συνέπεια θεσμική ανεπάρκεια, οικονομική σαθρότητα.
Παρά το γεγονός ότι ο Mattarella είχε δηλώσει ότι δεν ήθελε να υποβάλει εκ νέου υποψηφιότητα και προγραμμάτιζε τον ελεύθερο χρόνο του, η αναγκαιότητα των συνθηκών έδρασε καθοριστικά. Η εντολή στον Πρόεδρο όχι μόνο θα περάσει με συντριπτική πλειοψοφία (απαιτούνται 505 μεγάλοι εκλέκτορες) αλλά πιθανώς να υπερβεί σε αριθμό ψήφων και την ιστορική εκλογή του σοσιαλιστή Sandro Pertini.
Με τον Ματαρέλλα η νέα Βουλή που θα εκλεγεί το 2023 δεν θα συναντήσει μπροστά της τον σκόπελο της εκλογής προέδρου που διασπά τις συμμαχίες και διαλύει κυβερνήσεις, αλλά θα είναι πλήρους τετραετούς θητείας, όπως ορίζει το Ιταλικό Σύνταγμα.
Ο ακροδεξιός τοπικιστής Σαλβίνι έκαψε στην πυρά των υποψηφιοτήτων ένα μεγάλο αριθμό προσωπικοτήτων της κεντροδεξιάς που ισοπεδώθηκαν με μικρά ποσοστά και πήρε ένα ακόμα σοβαρό μάθημα για την πολιτική κατάσταση που δημιουργεί μαζί με τους λαϊκιστές.
Ελπίζω ειλικρινά, ως Ιταλός πολίτης, ότι η παρούσα ρευστότητα που έχει προκύψει στη χώρα σήμερα, θα εξαναγκάσει άπαντες να αναλογιστούν τις χρόνιες αδυναμίες του συστήματος διακυβέρνησης και να οδηγήσει σε μια βαθιά μεταρρύθμιση με την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στον δημόσιο χώρο και να ωθήσει περισσότερους ανθρώπους, ειδικά τις νέες γενιές, που αισθάνονται στο περιθώριο της οικονομίας, της πολιτικής, του πολιτισμού, να αναλάβουν ευθύνες για έργο κοινής ωφέλειας. Να αφοσιωθούν στους μεγάλους στόχους γενικού συμφέροντος που η γενιά τους μπορεί να επωμιστεί με ευθύνη, για να δώσει αξία στην έννοια της ελευθερίας, με δημοκρατία και πλουραλισμό, αλλά με γνώμονα την αλληλεγγύη και πρόοδο.
Ο Ευάγγελος Αλεξανδρής είναι Πρόεδρος ΕλληνοΪταλικού Συνδέσμου