Οι παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου φέρουν το οικονομικό κόστος που ανταποκρίνεται στη ματαιοδοξία των εκάστοτε κρατούντων. Άλλοτε με εντυπωσιακά μέσα και άλλοτε με σεμνότερες παρελάσεις, το γεγονός διατηρείται ζωντανό στη μνήμη των Ελλήνων. Ανεξάρτητα από τον τρόπο του εορτασμού η επέτειος έχει από μόνη της μια μοναδική σημασία που γίνεται αντιληπτή από όλους τους Έλληνες, αλλά και τους ξένους. Βέβαια, σε εποχή δυσπραγίας όπως είναι η σημερινή υπάρχουν επείγουσες ανάγκες που διεκδικούν τους πόρους οι οποίοι διατίθενται για τον εορτασμό αυτό. Φαίνεται λογική η σκέψη ότι το κόστος της παρέλασης θα πρέπει να διατεθεί για ζητήματα πρώτης ανάγκης όπως είναι η υγεία, η διατροφή των αναξιοπαθούντων, η διεύρυνση των επιδομάτων ανεργίας.

Όμως, η στέρηση που υφίστανται οι περισσότεροι σήμερα δεν είναι μόνο υλική, αλλά και ψυχική.

Η κοινωνική απομόνωση, η απαισιοδοξία και η αποξένωση μας παραπέμπουν στον αντίποδα των ημερών μας: σε κάποιες στιγμές μοναδικής συνοχής και ομοψυχίας που σπάνια προκύπτει στις ιστορίες των λαών. Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, οι Έλληνες προσήλθαν ενωμένοι για να πολεμήσουν στην πιο δίκαια ίσως υπόθεση της ιστορίας τους. Αυτόν τον πόλεμο τον κέρδισαν ενωμένοι και αυτή ακριβώς είναι η υπόμνηση που χρειαζόμαστε σήμερα. Ο συγκεκριμένος εορτασμός της επετείου θα εξαρτηθεί από τις δυνατότητες που επιτρέπουν οι καιροί, αλλά δεν πρέπει να αφεθεί στη λήθη.