Όσο πλησιάζει ο προβλεπόμενος εκλογικός χρόνος, τόσο φουντώνουν τα επιχειρήματα που συνηγορούν υπέρ της ανάγκης να συνεχιστεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ(ΑΝΕΛ;) και μετεκλογικά. Σύμφωνα με το πιο διαδεδομένο τελευταία, «αφού ο Τσίπρας έκανε την κωλοτούμπα και έγινε πια ο πλέον μνημονιακός πρωθυπουργός, γιατί θα πρέπει να τον αλλάξουμε;»
Τίποτα πιο (αυτ)απατηλό από το επιχείρημα αυτό. Γιατί η χώρα δεν έχει ανάγκη από έναν «μνημονιακό» πρωθυπουργό, αλλά από μια κυβέρνηση έτοιμη να παρουσιάσει και να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του επιδιώκουν να πιάσουν τους στόχους των μνημονίων με αντιαναπτυξιακά μέτρα αποκλειστικά, με περικοπές μισθών και συντάξεων, με παράλογες αυξήσεις φόρων και εισφορών καθώς και με το πάγωμα των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις.
Τα αναπτυξιακά μέτρα που έχει ανάγκη η οικονομία για ν’ ανασάνει, η εξάλειψη της γραφειοκρατίας και η εκλογίκευση της φορολογίας ώστε ν’ ανασάνει η αγορά, να προχωρήσουν οι βαλτωμένες επενδύσεις και να έρθουν καινούργιες, δεν συνάδουν με την φιλοσοφία αυτής της κυβέρνησης.
Χαρακτηριστική της πραγματικής φιλοσοφίας της στον καθοριστικό αυτόν τομέα είναι και η ανάρτηση του συμβούλου του πρωθυπουργού στον πολιτικό σχεδιασμό: «Στα τσακίδια η Eldorado και να μην στεριώσει πουθενά»
Η απάντηση των πολιτών στις κάλπες δεν μπορεί παρά να είναι αντίστοιχη.