Τις απόψεις του δεν τις έκρυψε ποτέ ο Στέφανος Μάνος, ούτε και μάσησε ποτέ τα λόγια του. Αυτό εξακολουθεί να είναι μάλλον το κύριο μειονέκτημα ενός, ούτως ή άλλως, διαφορετικού πολιτικού. Ενός πολιτικού που συνδύασε την πολιτική του σταδιοδρομία με μια επιτυχημένη επιχειρηματική διαδρομή που προσπάθησε να βάλει τις έννοιες του φιλελευθερισμού και της μεταρρύθμισης στο πολιτικό λεξιλόγιο του τελευταίου προπύργιου του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ευρώπη.
Θυμόμαστε όλοι την πρότασή του, πριν μερικές δεκαετίες, για αναδιοργάνωση του δημοσίου με περιορισμό των υπαλλήλων, με καταβολή του 70% του μισθού αυτών που θα απομακρυνθούν για τρία χρόνια, ώστε να μπορούν να τα βγάλουν πέρα μέχρι να βρουν άλλη δουλειά. Και θυμόμαστε το «νεοφιλελεύθερο» ανάθεμα που ακολούθησε την πρότασή του αυτή. Δυστυχώς οι Έλληνες πολίτες προτιμούν τους ευχάριστους κωλοτούμπες από τους δυσάρεστους ρεαλιστές.
Σε χθεσινή ανάρτησή του, ο Στέφανος Μάνος έκανε το αυτονόητο για τον ίδιο. Δήλωσε ότι την ερχόμενη Κυριακή θα πάρει μέρος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του ηγέτη του νέου προοδευτικού φορέα. Θα το κάνει για να δείξει, όπως λέει ο ίδιος, τη συμφωνία του για τις ανοιχτές διαδικασίες που ακολουθούνται και στις οποίες καλούνται από την επιτροπή Αλιβιζάτου να συμμετάσχουν οι Έλληνες πολίτες.
Καλεί ταυτόχρονα όλους τους πολίτες να κάνουν το ίδιο, ιδιαίτερα τους νέους που «παρακολουθούν την πολιτική με κυνική διάθεση ή δεν συγκινούνται από τους υποψήφιους».
«Μαζική συμμετοχή, απόδειξη λαού που ξυπνάει» καταλήγει ο Μάνος. Ένας σημαντικός πολιτικός που στη συχνά μοναχική του πορεία μας εκφράζει όλους!