Πριν 40 ακριβώς χρόνια το ΚΚΕ, με το σύνθημα «Κουκουέ αλλαγή δεύτερη κατανομή» διεκδίκησε το 17% ώστε να γίνει ρυθμιστικός παράγοντας στις μετεκλογικές εξελίξεις. Όλες οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το ποσοστό αυτό απείχε από τις ρεαλιστικές επιδόσεις που θα μπορούσε να πετύχει το Κόμμα. Ακόμα και η κομματική εταιρεία δημοσκοπήσεων ΔΗΜΕΛ του έδινε ένα ποσοστό κοντά στο 11%. Έξαλλο το Πολιτικό Γραφείο προέτρεπε τους υπεύθυνους της εταιρείας να βγουν από τα κομματικά γραφεία και να πάνε να ρωτήσουν τον λαό «που άλλα λέει». Στις εκλογές του ΄81 το ΚΚΕ πήρε 10,97%.

Αυτή η ιστορία μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που κόμματα που δεν ικανοποιούνται από τα αποτελέσματα των μετρήσεων ξιφουλκούν κατά των δημοσκόπων. Η θεωρία της συνωμοσίας φαινομενικά είναι μια διέξοδος για τις «πληττόμενες» ηγεσίες, δεν δίνει όμως λύση στο ουσιαστικό πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν και που δεν είναι άλλο από την απήχηση των πολιτικών θέσεων του κόμματός τους. Αντί να πάρουν υπ΄ όψη τους τις μετρήσεις της κοινής γνώμης και να τις αξιοποιήσουν, ως χρήσιμο εργαλείο, στη χάραξη της πολιτικής τους προτιμούν να τις αποδώσουν σε κάποιους εχθρούς τους.

Η συνέχεια στο liberal.gr

Πηγή: liberal.gr