Μέχρι στιγμής η προεκλογική εικόνα καθορίζεται από τον άγριο εμφύλιο μεταξύ των κομματιών του ΣΥΡΙΖΑ: Τις επιθέσεις των αντιμνημονιακών εναντίον των μνημονιακών, τα δάκρυα των πικραμένων και τις φωνές της Κωνσταντοπούλου εναντίον του Τσίπρα και των πολιτικών του φίλων. Η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ σέρνεται μεταξύ εξυπνακισμών για τον «Βαγγέλη των Κενταύρων» και ξορκίσματος της «παλινόρθωσης του παλιού» και καταγγελίας του «πονηρούλη και ψευτράκου» με ταυτόχρονη υπεράσπιση του γαλάζιου κυβερνητικού παρελθόντος. Κατά τα άλλα, το δικαστικό ρεπορτάζ επικρατεί του πολιτικού χάρη στις υποθέσεις Αλ. Μητρόπουλου και Π. Χαϊκάλη.
Είναι προφανές ότι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν έχουν τη βούληση να προτάξουν τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και το δημόσιο συμφέρον. Μελετούν δημοσκοπήσεις, μετρούν το πολιτικό κόστος κάθε δυνητικής πρωτοβουλίας τους, ψάχνουν συνθήματα και επικοινωνιακά ευρήματα, ενώ δεν έχουν κάτι σοβαρό να πουν για το πώς θα βγει η χώρα από την ύφεση, πώς θα καταπολεμηθεί η ανεργία, πώς θα ανασυγκροτηθεί η παραγωγική βάση.
Κρίμα που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η ΝΔ διδάχτηκαν από τα λάθη τους, κρίμα που δεν αλλάζουν. Και ευτυχώς που υπάρχουν άλλες επιλογές με φιλοευρωπαϊκό, δημοκρατικό, μεταρρυθμιστικό πρόσημο.