Χθες στη Βουλή συζήτησαν για την ανεργία των νέων. Αν ήμουν νέος και παρακολουθούσα αυτή τη συζήτηση, μάλλον θα σκεφτόμουν πιο έντονα τη χώρα στην οποία θα πρέπει ν? αναζητήσω την τύχη μου. Ο ΣΥΡΙΖΑ (που έφερε το θέμα), έλεγε κάποια γενικόλογα, τα οποία είχαν περισσότερο διαπιστωτικό χαρακτήρα. Ο υπουργός Εργασίας από την άλλη, δεν έλεγε γενικόλογα πράγματα. Έκανε κάτι ακόμα χειρότερο. Προσπάθησε να τα ωραιοποιήσει.

Κατά τη διάρκεια της πολύωρης συνεδρίασης της Βουλής, ακούστηκαν πολλά, εκτοξεύθηκαν οι ανάλογες ατάκες, συνθηματολόγησαν, μίλησαν για αρκετά άσχετα, ωστόσο συμπέρασμα δεν βγήκε. Δεν είμαι τόσο αφελής. Δεν πιστεύω ότι από μια συζήτηση στη Βουλή θα μπορούσε να βγει κάποιο συμπέρασμα. Θα ήθελα όμως, ν? ακούσω κάποιες προτάσεις, κάτι που δεν έγινε. Κυριάρχησε το αφηρημένο. Εκτός, αν θεωρείται συγκεκριμένη πρόταση η αναφορά του Μ. Γλέζου να «αναπτύξουμε τη βαριά βιομηχανία βασισμένη στον πλούσιο ορυκτό πλούτο» ή «να αξιοποιηθούν οι ήπιες μορφές ενέργειας». Για να συμβούν όλα αυτά -αν ποτέ συμβούν- θα πρέπει να υπάρξει ένα σχέδιο, να υπάρχει μια στοιχειώδης συναίνεση από κοινωνικούς εταίρους και να υπάρξουν βέβαια και χρήματα. Ακόμα και να υπήρχαν τα δυο πρώτα, χρήματα ως γνωστόν, δεν υπάρχουν.

Όλα αυτά που ακούστηκαν στη Βουλή, θα μπορούσα να τα πω κι εγώ. Και ο οποιοσδήποτε δηλαδή. Ότι η ανεργία κάνει θραύση στους νέους από τους οποίους οι 7 στους 10 είναι άνεργοι. Ότι τα επιδόματα ανεργίας έχουν μειωθεί δραματικά και δεν αρκούν για τα στοιχειώδη. Ότι οι μακροχρόνια άνεργοι πληθαίνουν και είναι χιλιάδες πια αυτοί που επιβιώνουν (;) χωρίς καν ένα πενιχρό επίδομα. Όλοι γύρω μας, έχουμε ανθρώπους που ανήκουν σ? αυτές και άλλες κατηγορίες. Όλοι γνωρίζουμε από μια ή περισσότερες ιστορίες ανέχειας. Αυτό μας λείπει; Η πληροφόρηση γύρω απ’ όσα συμβαίνουν γύρω μας ή οι συγκεκριμένες και εφικτές προτάσεις;

Προσπάθησα να μπω στη θέση κάποιου νέου/νέας που παρακολούθησε αυτή τη συζήτηση. Ενός ανυποψίαστου, που θεωρεί πως ένα από τα κόμματα εξουσίας, θα έχει να του δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις. Φοβάμαι πως δεν θα τις πήρε…

Υ.Γ.: Την ώρα που η Βουλή συζητούσε γενικά και απροσδιόριστα για το μεγάλο αυτό πρόβλημα, η Eurostat ανακοίνωνε την πρωτιά ανάμεσα στις χώρες της ευρωζώνης, που διατηρεί η Ελλάδα στην ανεργία με το εφιαλτικό 27,8%.