‘’…κι από την άλλη

πλάστιγγα να βροντήσω κάτου,

μισητό σκήνωμα, θανάτου

άθυρμα, συντριμμένο βάζον,

εγώ, κύμβαλον αλαλάζον..’’’

Κ. Καρυωτάκης:

«Μικρή Ασυμφωνία εις Α Μείζον»

Ακόμη και τώρα που φτάνουμε στο τέλος, δεν μπορώ και δεν θέλω να πιστέψω ότι θα ανατραπεί η δύσκολη αλλά εθνικά αναγκαία συμπόρευση με την Ευρώπη. Ακόμη και τώρα που μέσα σε τέσσερις μήνες έχουμε σπάσει δεσμούς και συμμαχίες με κράτη-μέλη και θεσμούς. Ακόμη και τώρα που βρεθήκαμε σε άμυνα από συνεχείς και ακατανόητες δηλώσεις των κυβερνώντων, που χρησιμοποιούν πολεμική και εθνικοαπελευθερωτική τριτοκοσμική ορολογία. Ακόμη και τώρα που, εκτός Ενωσης, σημαντικές δυνάμεις μάς εξηγούν ότι λεφτά δεν υπάρχουν εκτός ΕΕ και ΔΝΤ. Ακόμη και τώρα πιστεύω ότι θα υπάρξει λύση ευρωπαϊκή στο πρόβλημα της καταρρέουσας οικονομίας μας.

Και δεν θέλω να πιστέψω ότι όλη αυτή η διαμάχη ήταν προσχεδιασμένη από τη ριζοσπαστική και αριστερή κυβέρνηση για να οδηγήσει σε ρήξη και έξοδο – όπως όλο και περισσότεροι ευρωπαίοι αναλυτές και πολιτικοί δηλώνουν με θυμό, με έκπληξη και βεβαιότητα.

Δεν θέλω επίσης να πιστέψω ότι έλληνας κυβερνήτης έχει σχεδιάσει την ανατροπή της μεταχουντικής πορείας μας για να μας οδηγήσει σε αχαρτογράφητες περιπέτειες, όπως τις περιγράφουν στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Σε περιπέτειες όχι μόνο οικονομικής αλλά και εθνικής και πολιτιστικής καταβαράθρωσης.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλη αυτή η καταστροφική για την οικονομία διαπραγμάτευση θα καταλήξει στους ώμους ενός νέου πολιτικού. Και ούτε θέλω να πιστέψω ότι οι ηγέτες της Ενωσης και της Ελλάδας θα ακολουθήσουν τις παροτρύνσεις των εχθρών μας, των κερδοσκόπων και του πολυκέφαλου λόμπι της δραχμής.

Για αυτό δεν πιστεύω στη ρήξη. Και νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας και οι εταίροι θα υπογράψουν τη συμφωνία, εάν υπάρξει μια ισχυρή διαβεβαίωση για τη ρύθμιση του χρέους. Και απαλοιφή κάθε πρόνοιας για περικοπές χαμηλών συντάξεων και μισθών. Μια τέτοια συμφωνία πρέπει να υπογραφεί τώρα. Αλλες εκδοχές λύσης, όπως η παράταση του προγράμματος, είναι χειρότερες και για την Ελλάδα και για το ευρώ. Οσο για τους  συνεδριάζοντες στη Βουλή περί δήθεν διαγραφής χρέους και άλλων ευχάριστων ονείρων, είναι προφανές ότι δεν έχουν να κομίσουν λύσεις.

Αν, πάλι, βγω ψεύτης θα κοιτάζω από το νησί όπου θα κατοικώ, απέναντι, τα φώτα της Πρέβεζας και κάποιοι άλλοι στίχοι θα με στοιχειώνουν: «Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα / την έχουν μέσα τους».