Ενδεχομένως να σας διέφυγε, αλλά η είδηση έχει τη σημασία της. «Όχι» ψήφισε στο πολυνομοσχέδιο ο Ανδρέας Λοβέρδος. Ο πρόεδρος του νέου κόμματος εξήγησε, μάλιστα, ότι «οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου δεν υπηρετούν την πραγματική οικονομία, δεν βοηθούν την επιχειρηματικότητα», ενώ «μόνο ένας νοσηρός γραφειοκρατικός νους θα μπορούσε να εφεύρει τις προϋποθέσεις για τις οφειλές».

Όχι, τα περί «νοσηρού νοός» δεν είναι εκδήλωση απαρέσκειας προς τον διαδοχό του στο υπουργείο Εργασίας. Ούτε είναι σπόντα στον …αχώνευτο Στουρνάρα.

Όχι, και πάλι, η καταψήφιση δεν έγινε για δημοσκοπικούς λόγους. Αντιθέτως η κίνηση του νέου ηγέτη έγινε σε χρόνο ανύποπτο, καθώς λίγες, μόνον, ώρες αργότερα έγινε γνωστό ότι σε ένα γκάλοπ το κόμμα του παίρνει 2 %.

Σε τυχόν διαπορούντες για τη μεταστροφή του, ο κ. Λοβέρδος διευκρίνισε ότι «υπάρχουν πλέον επαρκείς αποδείξεις ότι η κυβέρνηση δεν πιστεύει στην πραγματική οικονομία και στους ανθρώπους της και αναπαράγει μια στρέβλωση ότι η ανάπτυξη είναι θέμα μεταβιβάσεων χρημάτων απέξω και δανείων μέσω των φαύλων επιχειρηματικών νόμων και προσέθεσε πως «η τρικομματική κυβέρνηση δεν συγκροτεί αντίπαλο στην ύφεση».

Αν παραβλέψεις ποιος έκανε τη δήλωση μπορεί να τη συζητήσεις. Πώς γίνεται και πώς δε γίνεται η ανάπτυξη, αν μια κυβέρνηση είναι η δεν είναι αντίπαλος η αρωγός στην ύφεση ή αν οι προϋποθέσεις για την ένταξη σε ρύθμιση των οφειλών είναι οι ενδεδειγμένες και άλλα πολλά.

Ένα δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει. Εκ των 300 της Βουλής ο κ. Λοβέρδος είναι ο τριακοσιοστός πρώτος, ο οποίος δεν έχει το δικαίωμα να καταψηφίσει ένα νόμο-προϋπόθεση για τη δανειοδότηση της χώρας, σε συνέχεια των δύο μνημονίων. «Φτου ξελεφτερία για όλα», είναι για μικρά παιδιά.