Οι εικόνες από την κατάμεστη Ερμού έκαναν γρήγορα το γύρο του διαδικτύου. Ο αττικός ουρανός έλαμπε από τα φώτα των καταστημάτων, που έμειναν ανοιχτά μέχρι τις 11το βράδυ. Το θέαμα υπήρξε αρκούντως εντυπωσιακό, ικανό να προσελκύσει δεκάδες κατοίκους της πρωτεύουσας, που έσπευσαν να δουν από κοντά την αγορά σε λειτουργία το βράδυ.

Την επομένη ακολούθησε ο γνωστός «χαρτοπόλεμος» συνδικαλιστών ένθεν και ένθεν, αναφορικά με την εισπρακτική επιτυχία του μέτρου, σαν να μετράς εισιτήρια σε ταινία του box office. Οι περισσότεροι δικαιωμένοι για τις προβλέψεις τους σχετικά με το επίπεδο της αγοραστικής κίνησης, κάποιοι ανακουφισμένοι από την ανταπόκριση των πολιτών, ελάχιστοι σε θέση μάχης, κραδαίνοντας στατιστικές και νούμερα, έτοιμοι να αποθαρρύνουν τους συμμετέχοντες.

Όλα «ελληνικά» και τόσο αναμενόμενα. Στην ελληνική παραληρηματική πραγματικότητα, η απάντηση έρχεται πριν από αιώνες. Η περιέργεια γέννησε ιδέες και έφερε κατακτήσεις, η περιέργεια ώθησε την ιστορία. Από το πηγάδι του αριστοτελικού εμπειρισμού αναδύεται η απάντηση. Η αφετηρία της γνώσης μας για τον κόσμο προκύπτει από την εμπειρία. Αν οι νύχτες στην Αθήνα με τα εμπορικά καταστήματα γίνονται όντως «λευκές», έχουμε δικαίωμα να το ζήσουμε. Αν αποτύχουμε, έχουμε δικαίωμα να νοιώσουμε την ήττα μας. Διαφορετικά, ας παραδεχτούμε μεταξύ μας ότι αρεσκόμαστε να αναβιώνουμε τους ιεροεξεταστές ακόμη και αν η γη γυρίζει και παραμένει από κτίσεώς της στρόγγυλη!