Θα τολμούσα να συμπεράνω, τελείως εκ του ασφαλούς, ότι είμαστε ένας λαός για τα πανηγύρια.

Έριξε μια μούφα άθλια το γιαβρί μου ο Γιαβρόγλου και πέσανε όλοι με τα μούτρα και ασχολιένται με την ανοησία, που ξέρουν ότι θα τη ρυθμίσει, με τρόπο αλάνθαστο και αποτελεσματικό, η καθημερινή ζωή στα σχολειά. Όσους νόμους και να ψηφίζουν, σε αυτό που το λένε κοινοβούλιο.

Μου κάνει όμως εντύπωση, το ότι τα τελευταία 25 τουλάχιστον, χρόνια, η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού, κατά κοινή ομολογία,  πηγαίνει όχι απλώς από το κακό στο χειρότερο, αλλά από το άθλιο στο χείριστο.

Και αναρωτιέμαι, όλα αυτά τα μπουμπούκια που συνωστίζονται στο κοινοβούλιο, ποιος τα διάλεξε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο;

Με τον έναν, ο αρχηγός του κόμματος, που προφανές είναι ότι θέλει  όλη τη σκαρταδούρα, γύρω του για να την ελέγχει, οπότε όποιον ανερμάτιστο και σκερβελέ, θα βρει μπροστά του, τον έχει από κοντά για να μην τον χάσει.

Παράκληση θερμή μην νομίσετε, ότι αυτό είναι  ίδιον των ανοήτων αρχηγών. Και οι πλέον έξυπνοι, θεωρούμενοι, το τι  σαβούρα μας τάισαν σε τούτο το πέρασμα του χρόνου, δεν περιγράφεται.

Το δεύτερο, στην υπόθεση αυτή, είναι  ότι τα κόμματα, έτσι όπως είναι φτιαγμένα, ευνοούν, με τρόπο μοναδικό, την προβολή και ανέλιξη των πλέον ανικάνων. Ο άλλος ανίκανος και τεμπέλης, όλη μέρα στα γραφεία, σιτιζόμενος από το δημόσιο, επειδή είναι κάθε μέρα όλη μέρα εκεί θεωρεί εαυτόν στέλεχος και τον θεωρούν μετά και οι υπόλοιποι…αυτό είναι το κακό…

Άρα μην κλαίμε για αξιοκρατία στο σχολειό,  όταν στα κόμματα σας επικρατεί , πανηγυρικά, η ευνοιοκρατία.

Οπότε όταν στο κόμμα μένουν τα λιμά, από τα λιμά καλείσαι, εσύ ψηφοφόρε, να επιλέξεις τον εκπρόσωπο σου και στοιβάζονται όλα αυτά τα εκπληκτικά δημιουργήματα, που τρελαίνεστε  να βλέπετε στις τηλεοράσεις και  όχι μόνον το αυλωνιταίικο η το καφανταραίικο.

Ξέρετε εσείς!

Και το φιλελέ μαγαζί, έχει να επιδείξει κάτι μπουμπούκια … για να μην πιάσουμε το πράσινο διότι εκεί είναι που θα κλάψουνε μανούλες.

Και γνωρίζοντας από μέσα πια και πολύ καλά, την πραγματική αδυναμία του συστήματος αντιπροσώπευσης, καιρός να βάλετε τα δυνατά σας  να βρείτε λύση και απάντηση, στο αμείλικτο ερώτημα.

Και με όλον τούτο τον χουρντά, που μαζεύτηκε, τι κάνουμε καπετάνιο;