Διαπλοκή υπήρχε και θα υπάρχει όσο δεν κόβεται ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στους πολιτικούς και τους ψηφοφόρους τους, όσο εξακολουθεί να υπάρχει ο «σταυρός προτίμησης» σαν θεμέλιο του πελατειακού κράτους. Όσο δεν θα υπάρχει θεσμική θωράκιση της δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων, διασφάλιση της αξιοκρατίας και της διαφάνειας στην δημόσια ζωή.
Η «πρώτη φορά αριστερά», συνεπικουρούμενη κατάλληλα και από τους ακροδεξιούς συνεταίρους της, δεν προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης της διαπλοκής. Χτίζει αντίθετα, συστηματικά και απροσχημάτιστα, την δική της διαπλοκή, βομβαρδίζει τη Βουλή με δεκάδες νόμους, διατάξεις και τροποποιήσεις για να την κατοχυρώσει.
Το χθεσινό ξέσπασμα υπεράσπισης της δικής του διαπλοκής από τον πρωθυπουργό, δεν είναι παρά η συνεπής συνέχιση του δόγματος της σημερινής διακυβέρνησης «κι εσείς τα ίδια κάνατε» λες και οι πολίτες τους ανέδειξαν στην εξουσία με την ελπίδα να κάνουν τα ίδια με αυτούς που αποδοκίμασαν με την ψήφο τους.
Η μετεμφυλιακή Δεξιά έστησε το κράτος της πάνω στο ρουσφέτι, το ΠΑΣΟΚ της αλλαγής έστησε το δικό του εμφανίζοντάς το – δια του ιδρυτή του – το ρουσφέτι ως «δωράκι». Κι έρχεται σήμερα η Αριστερά να υπερηφανευτεί γιατί το συνεχίζει και μάλιστα ακόμα καλύτερα.
Ύστερα από χρόνια, όταν θα περάσει η λαίλαπα της οικονομικής ασφυξίας και η αγωνία της καθημερινής επιβίωσης, ίσως αποδειχθεί ότι αυτή ήταν η πλέον ανεπανόρθωτη ζημιά που προκάλεσε η Αριστερά στην ελληνική κοινωνία.