«Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Παπαδήμο-Παπαδήμο», θα μπορούσε να βροντοφωνάξει ο Αλέξης Τσίπρας αν το επίθετο του πρωθυπουργού έκανε ρίμα με την υπόλοιπη φράση. Η δήλωση αυτή, άλλωστε, θα μπορούσε να αποτελεί τη συνέχεια στα όσα λέει ο ηγέτης της ριζοσπαστικής αριστεράς περί Πινοσέτ, περί Ναζί, περι γερμανοτσολιάδων ή ότι ο ίδιος όταν γίνει κυβέρνηση θα απελάσει την τρόικα.
Εσχάτως, μάλιστα, και ίσως λόγω της συναναστροφής του με τους «εθνοπατριώτες»(Καμμένο και σία) ξεπέρασε και τον ίδιο του τον εαυτό. Μίλησε για «κάποιους έλληνες που δεν είναι και τόσο έλληνες». Θέλησε, δηλαδή, να πείσει και τους τελευταίους εναπομείναντες υποστηρικτές του ότι δεν έχει καμία σχέση με την παράδοση της πραγματικής αριστεράς που έχει βιώσει στο πετσί της τις διακρίσεις αυτές.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το ξέσπασμα του Πάνου Δημητρίου(ΝΕΑ, 25/02/2012): «Όσοι στο παρελθόν έχουμε υποστεί λόγω της συμμετοχής μας στους λαϊκούς αγώνες διώξεις, φυλακίσεις και εκτοπισμούς, με βασική την κατηγορία του “ενθοπροδότη”, του “εαμοβούλγαρου” και του “ανθέλληνα”, με έκπληξη και βαθιά λύπη ακούσαμε να χαρακτηρίζονται «λιγότερο έλληνες» και μάλιστα από αριστερά χείλι, πολιτικοί μας αντίπαλοι . Πρόκειται για σοβαρό και μεγάλο λάθος».
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες και δικαιολογούμε τα πάντα. Τα όσα λέει ο αρχηγός της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν αποτελούν-κάθε φορά-λεκτικά ατοπήματα, ούτε λεκτικές εξάρσεις. Εδράζουν στην ιδεολογία που διαπνέει πλέον το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ και αποκαλύπτονται είτε με τις δηλώσεις των ηγετικών στελεχών, είτε με τη στάση των ανθρώπων που εκφράζουν τις θέσεις του σχήματος στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας κλπ. Ύβρεις, τσαμπουκάδες, λεκτικές και μη επιθέσεις, είναι τα βασικά συστατικά που περιλαμβάνει το ρεπερτόριό τους.
Όποιος παρακολουθεί τον κ. Τσίπρα στη βουλή μπορεί να φτιάξει ανθολόγιο. Ένας λόγος που διακατέχεται από μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό με τη δική του άποψη. Ένας λόγος που ψαρεύει στη μεγάλη θάλασσα του λαϊκισμού. Ένας λόγος που σταδιακά οδηγεί στον… Περισσό, καθώς θυμίζει τον ιεροκήρυκα που κατέχει την απόλυτη αλήθεια και καλεί τις μάζες να τον ακολουθήσουν στο δρόμο προς τον…υπαρκτό σοσιαλισμό. Ένας λόγος επικίνδυνος. Ας τον αποκρούσουμε!