Δεν ανήκω στη ΝΔ. Ωστόσο, η εκλογή σας στην ηγεσία του κόμματος αυτού κ. Μητσοτάκη, για πολλούς από εμάς που ανήκουμε στην ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική προοδευτική παράταξη, θεωρήθηκε ως νίκη των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων της κεντροδεξιάς. Των δυνάμεων εκείνων που θα αναμορφώσουν τη Νέα Δημοκρατία σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα, που θα βάλουν τέλος στον αναχρονισμό, τον παλαιοκομματισμό, την πατριδοκαπηλεία, τις κραυγές και τις εθνικιστικές κορώνες. Θα συμβάλλουν ώστε να μπει τέλος στον διχασμό ο οποίος υπήρχε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης και θέριεψε με την ανοδο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Ελπίζαμε πως οι δυνάμεις αυτές θα αντικαθιστούσαν όλα τα παραπάνω – αυτό εξάλλου πρεσβεύατε εσείς ο ίδιος, προσωπικά- με έναν ήπιο και συναινετικό λόγο, με προτάσεις συγκεκριμένες και ολοκληρωμένες για μεταρρυθμίσεις τόσο στο ίδιο το κράτος, όσο και στη συνολική λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας. Ελπιζαμε, επίσης, πως στις κραυγές μίσους από τους εκφραστές του εθνικολαϊκισμού, θα απαντούσατε με ήπιο και τεκμηριωμένο τρόπο και όχι κραυγές. Ένα τέτοιο κόμμα της κεντροδεξιάς, σε μια μεταπολιτευτική περίοδο και ιδιαίτερα στη μεταμνημνημονιακή εποχη, θα συνέβαλε στο τέλος του αέναου εμφυλίου και στη συναίνεση, για να μπορεί η χώρα να ορθοποδήσει.
Δυστυχώς, όμως, παρατηρούμε πως σιγά- σιγά, αλλά σταθερά, οι παλαιοκομματικές και αναχρονιστικές δυνάμεις που έδειχναν να υποχωρούν με την εκλογή σας, παίρνουν το πάνω χέρι. Ο ήπιος λόγος καταπνίγεται από τις άναρθρες κραυγές και τα εθνικιστικά κρεσέντο, το «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», αποτελεί, ιδιαίτερα το ν τελευταίο καιρό, το μόνο μήνυμα που εκπέμπουν τα στελέχη σας από τα παράθυρα των ΜΜΕ. Ο ανταρτοπόλεμος με μαζικά πυρά για να αποδείξετε ότι οι αντίπαλοί σας είναι λιγότερο πατριώτες, παραπέμπει πολλές δεκαετίες πίσω και δεν διαφέρει από το λόγο των αντιπάλων σας στην άλλη πλευρά των χαρακωμάτων. Διότι κι εσείς, δυστυχώς, παρασυρμένος από τις αναχρονιστικές δυνάμεις στο κόμμα σας, έτσι βλέπετε τα πράγματα. Ως έναν συνεχή εμφύλιο. Πιστεύετε πως έτσι φθείρεται ο «εχθρός» για να έρθετε το συντομότερο στην εξουσία.
Έτσι, λοιπόν, παρακολουθούμε έναν -ο θεός να τον κάνει- διάλογο, όπου οι μέν αμφισβητούν την εθνική συνείδηση των άλλων, οι δε υπενθυμίζουν, «τι σημαίνει δεξιά», στους οποίος πρόσφατα προστέθηκε και ο κ. Λαλιώτης, ανασυρόμενος από τη ναφθαλίνη του παρασκηνίου. Όπως ακριβώς τον παλιό καλό καιρό.
Κύριε Μητσοτάκη,
Για μας, τους ανθρώπους του προοδευτικού κέντρου και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, το ερώτημα δεν εξαντλείται μόνο στο πότε θα φύγει το καταρρέον εθνικολαϊκιστικό συνοθύλευμα που μας κυβερνά.
Το δεύτερο και εξίσου βασανιστικό ερώτημα που μας απασχολεί είναι ποιοι είναι αυτοί που θα αναλάβουν τις τύχες της χώρας στη συνέχεια. Και στο ερώτημα αυτό φαίνεται πως και η δική σας παράταξη, όπως μέχρι τώρα δείχνουν τα πράγματα, δεν έρχεται να προσφέρει κάτι καινούργιο, ώστε να αναγεννηθεί η Ελλάδα.
Κύριε Μητσοτάκη, you have a problem…