Γιέρεν Ντάισελμπλουμ.
«Δεν τιμωρούμε την Κύπρο», επεσήμανε ο ίδιος, χαρακτηρίζοντας την φορολόγηση ως «ένα πολύ δίκαιο μέτρο για τον επιμερισμό του φορτίου».

.

Ομολογώ ότι η εξέλιξη της δεύτερης τραγωδίας  του κυπριακού με άφησε άναυδο. Η φορολόγηση- κούρεμα καταθέσεων συγκεκριμένα. Και με αυτήν την έννοια, η προσπάθεια ερμηνείας της πρωτοφανούς στα μεταπολεμικά  χρονικά  κίνησης, είναι και δύσκολη και επώδυνη. Σε ότι με αφορά. Γιατί τουλάχιστον με την λογική μου, καταλήγει σε ένα αδιανόητο μέχρι τώρα λογικό συμπέρασμα.: Η ευρωζώνη έδειξε τα όριά της, και δεδομένης της έντασης της κρίσης που έρχεται,  η ‘’κυπριακή’’ απόφαση δρα σαν καταλύτης στη διάλυση της ιστορικής προσπάθειας για ολοκλήρωση της Ε.Ε. μέσω του ενιαίου νομίσματος, είναι πλέον όνειρο απατηλό. Επιτρέψατε μου όμως να καταθέσω τις προσωπικές μου ερμηνευτικές φαντασιώσεις.

.

.
1. Η απόφαση δείχνει ότι η παγκόσμια κοινότητα δεν αντέχει διασώσεις εκτός πλαισίου ΔΝΤ. Το γεγονός της σύμπλευσης της κ. Λαγκάρντ με την αδιανόητη μέχρι τώρα άρση της προστασίας  στο απυρόβλητο των τραπεζικών καταθέσεων, δείχνει ότι Ρώσοι, Κινέζοι και άλλοι αναδυόμενοι, συμπαρατάσσονται με την Ε.Ε. στην απόφασή της να δοθεί λύση που οδηγεί στην Ευρωέξοδο(Euroexit).

.

2. Η Ρωσία και η Κίνα, καταφύγιο μέχρι τώρα δυνητικό, για όσους πίστευαν σε αυτήν, απεδείχθη όνειρο απατηλό. Η Ρωσία  όχι μόνο συμφώνησε, αλλά ζήτησε και την παράδοση των ονομάτων όσων υπηκόων της έχουν καταθέσεις στον τέως ‘’κυπριακό παράδεισο’’. Έτσι η στρατηγική αυτών που προτείνουν την ‘’περήφανη’’ στάση  λειτουργεί πλέον εν κενώ, σαν χάρτινος πύργος.

.

3. Το μήνυμα δεν έχει αποδέκτη την Κύπρο μόνο. Ο βασικός στόχος είναι η Ιταλία. Και στο βάθος διακρίνεται και ολίγη από Γαλλία. Εδώ οι ισχυροί της Ε.Ε. έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα προς Μπερλουσκόνι, και άλλους νεοκευσιανιστές, ότι  τα πολιτικά όρια των δανειστών εξαντλήθηκαν. Η απαίτηση της Γερμανικής Κυβέρνησης και των συμμάχων της για κούρεμα 40% είχε την υποστήριξη και σύσσωμης της αριστερής αντιπολίτευσης της Γερμανίας. Η ’’ υποχώρηση’’ στο 10% κριτικάρεται σκληρά από σοσιαλδημοκράτες και πράσινους. Και τέως κομμουνιστές, Αλλά και το Λουξεμβούργο νιώθει ρίγη. Η εποχή των δυο ‘’Ζαν Κλωντ ‘’–Γιούνκερ και Τρισέ -έληξε. Όπως και η εποχή κοινοτικής αλληλεγγύης , όπως την είχαμε συνηθίσει και κατακρίναμε, έληξε επίσης. Ότι περιέσωσε ο Στουρνάρας για την Ελλάδα περιέσωσε και τέλος..

.

4. Η Ευρωζώνη πλέον βρίσκεται σε περίοδο που το δόγμα ευρωνόμισμα και ξερό ψωμί έκλεισε. Τώρα πλέον μπορεί κανείς να υπολογίζει σε μια νέα κατάσταση πολύ πιο σκληρή από αυτήν που πέτυχαν οι μέχρι τώρα Ελληνικές Κυβερνήσεις και οι αντίστοιχες Πορτογαλικές και Ιρλανδικές. Αλλιώς, ο καθένας ας τραβήξει το δρόμο του. Το ευρωνόμισμα θα συνεχίσει να υπάρχει για όσους αντέχουν την λιτότητα, την ανεργία και την τη συρρίκνωση της οικονομικής φούσκας που μέχρι τώρα ασκούσαν με επιτυχία μια σειρά από οικονομίες και ανεχόταν με εξαγωγικά κέρδη ο πλούσιος Βορράς.

.

5. Η μόνη λύση για όσους βλέπουν τις Μεγάλες Προσδοκίες να αποδεικνύονται φρούδες για συνέχιση μιας πολιτικής που κατήγγειλαν, είναι να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να εφαρμόσουν τις απαιτήσεις τους μόνοι και εκτός.

.

.

Πού να φανταζόταν ό Μανώλης Γλέζος, όταν πρότεινε καλοπροαίρετα και προεκλογικά την φορολόγηση κατά ένα ποσοστό των κεφαλαίων σε καταθέσεις άνω των πέντε ή είκοσι χιλιάδων-δεν θυμάμαι ακριβώς- κατά 10%, ότι  θα επικρατούσε ως άποψη -θρυαλλίδα διάλυσης της Ευρωζώνης!.

.

Με τις υγείες μας λοιπόν.

.

Η εποχή για εφαρμογή των υποσχέσεων για σκληρή στάση απέναντι στους δανειστές, ήρθε. Η εποχή Τσίπρα και Καμμένου ανατέλλει. Ιδού η Κύπρος, ιδού και το.. πώς το λένε.. Το ξέχασα λόγω ηλικίας.

.

Η μόνη λύση λοιπόν για όσους πιστέψαμε στην ιδέα των πατέρων της Ευρώπης, είναι η έξοδος της Γερμανίας και η διατήρηση ενός ενιαίου νομίσματος του Νότου που θα διευκολύνει την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας και θα αντανακλά την πραγματική και τραγική πραγματικότητα.