Κύπρος: Το δίλημμα του αύριο

Γιάννης Τσαμουργκέλης 27 Μαρ 2013

Το πρόβλημα Κύπρος προέκυψε από την υπερτροφία και ποιοτικά διαβλητή ανάπτυξη του τραπεζικού τομέα, όπου το ενεργητικό των τραπεζών κατέληξε οκταπλάσιο του ΑΕΠ της χώρας, υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο στην ΕΕ όπου το ενεργητικό των τραπεζών είναι 367% του ΑΕΠ. Σαν μια χύτρα που το νερό είναι το 1/9 του όγκου και τα 8/9 καταλαμβάνονται από ατμούς. Εν όψει ενός τέτοιου προβλήματος που αποκαλύφθηκε από τη διεθνή ύφεση και την ελληνική κρίση, οι λύσεις είναι τρεις.

Είτε κάποιος πρέπει να χαμηλώσει τη φωτιά έγκαιρα, οδηγώντας στη σταδιακή αποσυμπίεση και εφαρμόζοντας ένα κατάλληλο πρόγραμμα σταθεροποίησης. Είτε πρέπει να ενισχυθεί το ΑΕΠ, όμως, με παράλληλη μέριμνα για την αποσυμπίεση ώστε να μη «σκάσει» το όλο οικοδόμημα. Είτε κάποιος θα πρέπει να ανοίξει τη στρόφιγγα ώστε να αδειάσει η πίεση «κουρεύοντας» τον ρόλο του χρηματοπιστωτικού τομέα. Αυτό που επιλέχθηκε είναι η τρίτη λύση. Μόνο που η αποσυμπίεση συνδέεται με τη δημιουργία προϋποθέσεων για τη συρρίκνωση και του ΑΕΠ. Πλέον, η μέριμνα αυτών που αποφασίζουν είναι η εφαρμογή κατάλληλων πολιτικών και ο συντονισμός τους ώστε να περιορίσουν τη συρρίκνωση και παράλληλα να διευκολύνουν στην ταχύτερη δυνατή ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας.

Μεταρρυθμίσεις ώστε να διευκολυνθεί η προσαρμογή της πραγματικής οικονομίας με όρους ελεύθερης και ανταγωνιστικής λειτουργίας των αγορών. Εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος ώστε να περιοριστεί η εξάρτηση της οικονομίας από αυτό, και ποιοτικός προσανατολισμός του ώστε να μη λειτουργεί ο φορέας φορολογικού dumping και τόπος φιλοξενίας του κάθε φοροφυγά, φοροδιαφεύγοντα και κερδοσκόπου ανά τον κόσμο. Στήριξη της πραγματικής οικονομίας με προγράμματα δημόσιων και ευρωπαϊκών επενδύσεων, όσο και με διασφάλιση των προϋποθέσεων ρευστότητας στην οικονομία με πρόσβαση σε επαρκές και φθηνό χρήμα και αποτροπή των φαινομένων πιστωτικής κατάρρευσης.

Αναπροσανατολισμός των δραστηριοτήτων ανάπτυξης της οικονομίας που θα υπερβαίνουν τον ρόλο του τουρισμού και θα επενδύουν στις νέες τεχνολογίες και σε εφαρμογές τους σε επιμέρους κλάδους όπως στα τρόφιμα. Εάν υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που να εξασφαλίζει τα παραπάνω, τότε η τρέχουσα δοκιμασία θα καταγραφεί ως το σημείο καμπής της παραγωγικής αναδιάταξης και εκτίναξης της κυπριακής οικονομίας. Εάν όχι, τότε η λύση που δόθηκε για την Κύπρο θα αποδειχθεί η αρχή μιας πορείας ανέχειας και δοκιμασίας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις σε έναν δυναμικό φαύλο κύκλο χωρίς προοπτική στον οποίο θα εμφιλοχωρούν κάθε είδους ακραίες πολιτικές φωνές με δραματικές συνέπειες για την ευρωπαϊκή πορεία της Μεγαλονήσου.