•Με την εκλογή του Ταταρ στο τιμόνι του ψευδοκράτους το Κυπριακό μεταλλάχθηκε σε αμιγή ελληνο-τουρκική διαφορά.Η διοίκηση και οι αποφασεις του ψευδοκρατους προέρχονται κατευθείαν από το σαράι του Ερντογαν.Αδιαμεσολάβητα,ευθεως.Δεν το έκρυβαν.Το έλεγαν.Εμείς δεν θέλαμε να ακούσουμε τις κοινές δηλώσεις για τα νέα «οράματα» των δύο κρατών.
Δυστυχώς η ελληνική διπλωματία αποδεικνύεται πολλές φορές αδύναμη να κατανοήσει τη μεταβλητότητα των παραμέτρων.Έτσι πέσαμε στη παγίδα της συμμετοχής σε μια πενταμερή διάσκεψη που ήταν χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου.Για δεύτερη φορά το τουρκοκυπριακό μόρφωμα ενεφανισθη,με την παρουσία μας και τη συμμετοχή μας,ως υποκείμενο διεθνούς δικαίου.Και η Κύπρος ως πρόβλημα των εγγυητριών δυνάμεων και όχι ως ζήτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Η ήττα που υποστήκαμε ήταν προβλέψιμη και παταγώδης.Το Κυπριακό αλλάζει σελίδα.είτε μας αρέσει είτε όχι.
Είναι η κατάσταση που οι Ρωμαίοι απέδωσαν νομικά με τη ρήτρα(clausula) rebus sic stantibus.Όταν οι συνθήκες μεταβάλλονται το ισχύον δίκαιο υποχωρεί.Ένα νέο «δίκαιο» εφορμά στο χώρο του μη δικαίου.
Τώρα φαίνεται καθαρά το μέγεθος των λαθών που διαπράχθηκαν σε διάφορες στιγμές όταν υπήρξαν ευκαιρίες.Η τελευταία ήταν με τον Μουσταφά Ακιντζι,τον φεντεραλιστή και αριστερό τροπον τινα,Τουρκοκύπριο συμμαθητή του Νίκου Αναστασιαδη.Δυστυχώς και οδυνηρά η Βόρεια Κύπρος περνάει στη δικαιοδοσία της Τουρκίας.De facto.Μέχρι τώρα γινόταν με βήματα και αργά.Τώρα θα γίνει με άλματα.Αμαχητί.
•Είναι σαφές πως οι Τούρκοι δεν ήθελαν λύση.Ήθελαν την διαδικασία για το θεαθηναι.Και το κατάφεραν λόγω της δίκης μας αδυναμίας ανάλυσης και χρονοθετησης..Ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν απέδωσε ευθύνες για το ναυάγιο.Είναι ο πρώτος υπαινιγμός ότι οι θεσεις των Τούρκων είναι στο τραπέζι.Κρίμα.Γιατί αυτή τη φορά οι θεσεις των Τούρκων είναι πράγματι εκτός κάθε δυνατότητας συζήτησης.Μας ζητούσαν συνομοσπονδία δυο κρατών.Να τους χρίσουμε ευρωπαϊκό έδαφος και μετά να φύγουν.Να βάλουμε την Τουρκία στην ΕΕ via Nicosia.Και με την παρουσία του τουρκικού στρατού.Τι λέτε ρε καρντασια;Τίποτε άλλο θέλετε;Και αν αυτό είναι προφανές δεν είναι καθόλου προφανές το γιατί πήγαμε στη Γενευη.Τι πήγαμε να κάνουμε.; Να ακούσουμε δια ζώσης αυτό που ήδη είχε ειπωθεί;για να κερδίσουμε μια φράση από το State Department;Φερθήκαμε επιπόλαια και άσκεφτα.Και είναι οι πιο ήπιες εκφράσεις που μπορώ να σκεφτώ.
•Και τώρα;Ξανά στο πέλαγος του ιστορικού χρόνου.Με βάρκα δυο ελπίδες.
Η μια είναι η επίλυση κάποτε των Ελληνοτουρκικών διαφόρων.Γιατί δεν είναι μια όπως αταβιστικά λέμε.Και η προέχουσα είναι η Κύπρος.Γιατί άλλως τα σύνορα μας με την Τουρκία θα είναι η πράσινη γραμμή.Η δεύτερη είναι οι νέες γενιές στα κατεχόμενα.Όταν θα συνειδητοποιήσουν ότι οι πληθωρισμένες τουρκικές λίρες δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν ουτε ευημερία ούτε δημοκρατία.Όταν το κοντραμπάντο σε κάποια σημεία της κατεχόμενης μεθοριακής γραμμής δεν θα φτάνει για τις προσδοκίες τους.Τότε θα γεννηθούν νέες ιδέες «μη δικαίου».
•Γιατί τα πάντα ρεί.Το δείχνει και το συντριβάνι της Γενευης.