Η αναφορά, μετά από αρκετό καιρό, της τελευταίας απόφασης του Ευρωπαϊκού συμβουλίου στο κυπριακό είναι σαφής και καθόλου τυχαία. «Το Συμβούλιο ζητά την ταχεία επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Σ.Α.» Βεβαιώνεται ταυτόχρονα η ετοιμότητα της ΕΕ να στείλει εκπρόσωπό της στη Λευκωσία για την εποπτεία των συνομιλιών. Μέσω της αναφοράς αυτής η Ευρώπη δηλώνει ρητά ότι μια βιώσιμη λύση της διαιωνιζόμενης εκκρεμότητας στην Κύπρο δεν μπορεί να έρθει με εκβιαστικές απειλές για προβολή βέτο αλλά μόνο με συνομιλίες και συμφωνία ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Η ΕΕ γνωρίζει καλά ότι το κυπριακό αποτελεί αντικειμενικά αγκάθι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και επομένως αγκάθι και στις σχέσεις της Ένωσης με την Τουρκία, σε μια στιγμή που το μεταναστευτικό τείνει να γίνει κυρίαρχο παγκόσμιο πρόβλημα.

Η ευρωπαϊκή επικαιροποίηση της ανάγκης για διάλογο φέρνει στη μνήμη μας όλη αυτή την περίοδο των 46 χρόνων που μεσολάβησαν από το πραξικόπημα της χούντας και την τουρκική εισβολή στο νησί. Δεκαετίες ολόκληρες γεμάτες άκαρπες συζητήσεις και χαμένες, αναξιοποίητες ευκαιρίες. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για πολλές από τις ευκαιρίες που χάθηκαν. Η κυριότερη - και πιο ρεαλιστική - χάθηκε με την καταψήφιση από τους ελληνοκύπριους του σχεδίου Ανάν, τη στιγμή μάλιστα που είχε υπερψηφιστεί από την άλλη πλευρά. Οι ηγέτες Ελλάδας και Κύπρου, ο Κώστας Καραμανλής και ο Τάσσος Παπαδόπουλος φέρνουν ιστορική ευθύνη γιατί γκρέμισαν το έργο των προκατόχων τους Κώστα Σημίτη και Γλαύκου Κληρίδη που είχαν πετύχει την πλήρη ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και είχαν προετοιμάσει το έδαφος για μια κοινά αποδεκτή συμφωνία. Υπήρξαν στην ουσία, Καραμανλής και Παπαδόπουλος, οι σκαπανείς της πορείας της Κύπρου προς τη διχοτόμηση.

Διαβάστε τη συνέχεια στην athensvoice.gr