Απερίγραπτο το μπέρδεμα που προέκυψε στην Κύπρο, τελείως απρόβλεπτες οι συνέπειες και η συνέχεια, εξαιρετικά πρόωρες οι θριαμβευτικές ιαχές για το «όχι» των Κυπρίων αδελφών στα ελληνικά μίντια και απίστευτα επιπόλαιες οι δηλώσεις των υπουργών και άλλων αξιωματούχων της Μεγαλονήσου, που όπου βλέπουν μικρόφωνο και κάμερα σπεύδουν να πουν το μακρύ και το κοντό τους, δημιουργώντας μεγαλύτερο χάος.
Η κατάσταση που διαμορφώθηκε στην Κύπρο είναι και πάλι μοναδική. Διαμορφώθηκε γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση Χριστόφια αρνιόταν πεισματικά να ανταποκριθεί στις περιστάσεις παίρνοντας μέτρα και τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων ανέχονταν την καθυστέρηση για τους δικούς τους λόγους, διαμορφώθηκε γιατί η Γερμανία έβαλε στόχο τον κυπριακό τομέα χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών πάνω στον οποίο βασιζόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό η οικονομία της χώρας και διαμορφώθηκε επίσης από την αγωνιώδη, αλλά και αντιφατική, σε πολύ μεγάλο βαθμό, προσπάθεια του προέδρου Αναστασιάδη να περισώσει τις μεγάλες καταθέσεις και το τραπεζικό σύστημα διαχέοντας το «κούρεμα» και κάτω από τις 100.000 ευρώ. Σε αυτό το τελευταίο συνέβαλε και η απειρία του νέου προέδρου του Γιούρογκρουπ, του Ολλανδού Ντάισελμπλουμ, αλλά ευθύνη έχουν και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που δέχθηκαν τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας στους μικροκαταθέτες ολόκληρης της Ευρωζώνης.
Τώρα επικρατεί αμηχανία και οργή στην Ευρώπη για τους χειρισμούς του Αναστασιάδη στο Γιούρογκρουπ, αλλά και σχετικά με το «όχι» της κυπριακής Βουλής. Οι Ευρωπαίοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να υποχωρήσουν, θεωρώντας ότι αυτό θα δημιουργήσει προηγούμενο που θα εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και δεν θα επιτρέπει στις κυβερνήσεις να παίρνουν μέτρα, όπου και όταν χρειάζεται. Δεν θέλουν, επίσης, η άρνηση της κυπριακής Βουλής να προσαρμοστεί στην απόφαση του Γιούρογκρουπ να χρησιμεύσει σαν παράδειγμα για άλλους, τους Ιταλούς π.χ., να ακολουθήσουν ίδιο δρόμο. Οι πληροφορίες, μάλιστα, λένε ότι δεν φοβούνται μήπως οι Ρώσοι προχωρήσουν σε θεαματικές ενέργειες που θα συνιστούν ρήξη με την Ευρώπη για να αποκτήσουν ένα προγεφύρωμα στην περιοχή. Αυτό, πάντως, μένει να αποδειχθεί.
Στο μεταξύ, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι με την ΕΚΤ ενισχυμένη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, έχει τη δυνατότητα και τους πόρους να διοχετεύσει κεφάλαια όπου απαιτούνται για να εμποδίσει την πιθανή επέκταση της κρίσης που θα προκαλούσε η πλήρης κατάρρευση των κυπριακών τραπεζών. Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι ότι θα ενεργούν προς αυτήν την κατεύθυνση, περιμένοντας το λεγόμενο «Plan B» της Λευκωσίας, το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει κάποιο «κούρεμα» στις καταθέσεις, άνω των 100.000 ευρώ τουλάχιστον. Αν δεν συμβεί αυτό, θα προτιμήσουν να ρισκάρουν τις επιπτώσεις από την έξοδο μιας χώρας του μεγέθους της Κύπρου (στην οποία, μάλιστα, δεν θα έχουν δώσει χρήματα) από την Ευρωζώνη, παρά να μπουν σε περιπέτειες με μεγαλύτερες χώρες. Απλώς θα είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον με τους περιφερειακούς εταίρους…
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι μάλλον τι θα επιλέξει η κυπριακή ηγεσία. Να παραμείνει στην Ευρωζώνη και για λόγους γεωπολιτικής ασφάλειας, βλέποντας όμως να πληγώνεται, ίσως και θανάσιμα, ο πολύτιμος χρηματοπιστωτικός τομέας, ή να διακινδυνεύσει έξοδο, προβλήματα στην εθνική ασφάλεια, επιστροφή στη λίρα, αλλά χωρίς αυτό να εγγυάται ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα μείνει όρθιος;