Στην Ελλάδα, δυστυχώς, κάθε πολιτικό κόμμα εξουσίας προσπαθεί να εδραιώσει εκείνο το σύστημα παιδείας που θα αναπαράγει την εξουσία του. Προσπαθεί να  διαμορφώνει πολίτες με επίπεδο παιδείας ικανό να αφομοιώνει και να μην επεκτείνει επί των  ιδεολογικών μηνυμάτων και των συμπεριφορών που το ίδιο εκπέμπει..

Εάν δεν το επιτύχει, τότε η ανατροπή του είναι θέμα χρόνου. Ανατροπή ιδεολογική και όχι απλά πολιτική. Ανατροπή που το περιθωριοποιεί και το θέτει εκτός του εύρους των κύριων πολιτικών επιλογών της κοινωνίας. Εκτός και εάν το ίδιο το πολιτικό κόμμα προσαρμόζεται (ηθελημένα ή μη), στις κατευθύνσεις της ιδεολογικής συγκρότησης της κοινωνίας, όπου και εάν οδεύουν αυτές. Σπανίως δε, σε στιγμές αναλαμπής του πολιτικού συστήματος, τα ζητήματα παιδείας τίθενται σε εθνικό διάλογο και προσδιορίζονται έξω και πέρα από τους κομματικούς σχεδιασμούς.

Η νέα κυβέρνηση δια του Υπουργού και της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας ακολουθεί την κομματική πεπατημένη στα περί παιδείας.

Απονομιμοποιεί την αριστεία και τη μείζονα προσπάθεια στο όνομα μιας σαθρής αντίληψης για το ρόλο της αποτυχίας όσων επιχειρούν να διακριθούν και να αριστεύσουν. Ωσάν η αποτυχία να μην είναι μέρος της εξελικτικής πορείας των ανθρώπων. Παράλληλα, εγκλωβίζει τους ορίζοντες όποιων προσπαθούν καθώς η ανταπόδοση δεν αναγνωρίζεται, ενώ η εξέχουσα προσπάθεια ούτε καν νοείται ως πρέπουσα συμπεριφορά. Θέλει πολίτες χωρίς αίσθηση αξιοκρατίας, με περιορισμένη κριτική γνώση, χωρίς κίνητρο αναζήτησης και διάκρισης.

Η αντίληψη του νέου υπουργού εκκινεί από μια στρεβλή προσέγγιση της ισότητας. Ισότητα κατά τον υπουργό δεν είναι ίσες ευκαιρίες σε όλους ανεξαιρέτως, αλλά ισοπέδωση των πάντων στο όνομα της ικανοποίησης της αυταρέσκειας των πολλών, με την αναγωγή τους ως πρότυπο. Εξάλλου, σε ένα τέτοιο σύστημα, όσο χαμηλότερα τα κριτήρια τόσο περισσότεροι οι αυτό-επιβεβαιωμένοι για την ποιοτική μοναδικότητα τους, τόσο ευκολότερη γίνεται η αποδοχή μέτριων πολιτικών και πολιτικών και τόσο περισσότεροι οι χειροκροτητές τους. Η αυτοτροφοδοτούμενη μετριοκρατεία που αποκαθιστά τη συνέχεια της κυρίαρχης παρουσίας της στην ιστορική διαδρομή του ελληνικού πελατειακού καπιταλιστικού μορφώματος. Τώρα πια…  και σε συσκευασία «προοδευτικού» εθνολαϊκισμού;

Ο νέος Υπουργός, αντί να καταργεί τις εξετάσεις στα πρότυπα σχολεία και να εξουδετερώνει το θεσμό, ας μεριμνήσει να φτιάξει πολλά περισσότερα έτσι ώστε να δίνεται η ευκαιρία σε ακόμα περισσότερους νέους να προσπαθούν να επιτυγχάνουν της πρωτοποριακής εκπαίδευσης που παρέχουν. Ας μεριμνήσει για τη διάχυση των καλών πρακτικών των πρότυπων σχολείων σε όλα τα σχολεία με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Ας μεριμνήσει για την προσέλκυση ακόμα καλύτερων καθηγητών και την συνεχή επιμόρφωση και αξιολόγηση των υφιστάμενων. Ας μεριμνήσει για την πληρέστερη υλικοτεχνική υποστήριξη τόσο των πρότυπων όσο και ευρύτερα του συστήματος εκπαίδευσης που καλείται να διαμορφώσει και να υπηρετήσει.  Οι λαϊκισμοί της ισοπέδωσης και η διεκπεραίωση κομματικών προτεραιοτήτων στην παιδεία, εξυπηρετούν την αναπαραγωγή ενός αποτυχημένου καθεστώτος μετριοκρατείας. Δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη η χώρα.