Από την ώρα που σταθεροποιήθηκε η καταγραφή της δημοσκοπικής κατάρρευσης της κυβέρνησης, ο ρόλος των ΑΝΕΛ ισχυροποιήθηκε. Η συνοχή της συμπολίτευσης εξαρτάται απόλυτα από τη στάση του Π. Καμμένου ο οποίος είχε βάλει βέτο για τον Καλογρίτσα και του βγήκε, πήρε πάνω του τη συνεννόηση με την Εκκλησία για τα θρησκευτικά, φέρνει, όποτε θέλει, στο Πεντάγωνο τον πρωθυπουργό για να βρεθεί κοντά στο στράτευμα.

Είναι σαφές ότι η αδυναμία του πρωθυπουργού είναι η δύναμη του κυβερνητικού εταίρου, ο οποίος, ως σπλάχνο από τα σπλάχνα της λαϊκής δεξιάς, έχει τον τρόπο του στα συστήματα στα οποία η Αριστερά δεν έχει, ιστορικά, προσβάσεις (αστυνομία, στρατός, Δικαιοσύνη, Εκκλησία). Επομένως, ο υπουργός Αμυνας γίνεται ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων. Και αυτός είναι ένας ρόλος που ίσως ούτε ο ίδιος δεν είχε προβλέψει.