- Η αντικατάσταση του μνημονίου με κάτι άλλο, ας πούμε πρόγραμμα, ήταν στις εξαγγελίες των αμιγώς φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, υπό την προϋπόθεση τελειώματος της αξιολόγησης.
2. Η κατάργηση της Τρόικα, παρά την όποια πολιτική συμφωνία θα συνοδευτεί από έναν άλλο εποπτικό – συμβουλευτικό μηχανισμό παρέμβασης, με τον οποίο αναποφεύκτως για μείζονα θέματα θα συνομιλούν και οι υπουργοί. Δεν είναι δυνατόν στην μικρότερη διαφωνία για κάποιο κονδύλι να συνδιαλέγεται πχ. Ο κ. Γιουνκέρ με τον κ.Τσίπρα. Μια πρώτη άτσαλη προσπάθεια είχε γίνει από την απελθούσα Κυβέρνηση με το Παρίσι.
3. Τα δανεικά προς εξόφληση ομολόγων, μισθών κλπ, ακόμα κι αν δεν είναι η δόση του ΔΝΤ, δε θα σταματήσουν να είναι δανεικά και συνεπώς οφειλόμενα στον δανειστή, πάει να πει οφειλή προς τους φορολογούμενους των άλλων χωρών
4. Η διευκόλυνση ως προς το χρέος, είναι επιτεύξιμη μόνο υπό την μορφή επιμήκυνσης, απομείωσης επιτοκίων κλπ, κυκλοφορούσε δε ως άποψη ευρύτατα, ήδη από τον Οκτώβριο.
5. Η παρέμβαση της Αμερικής – κι άλλες φορές είχε γίνει, λιγότερο θορυβωδώς – πιθανόν επί της ουσίας στοχεύει στο Ρωσικό, Ευρασιατικό, Ουκρανικό ζήτημα εκτός ασφαλώς από την liberal δημοκρατική ενθάρρυνση του Προέδρου Ομπάμα, καθώς ίσως και στην μελλοντική διαχείριση των ενεργειακών, μιας και οι πρώτες απόψεις της Κυβέρνησης είναι επιεικώς επαμφοτερίζουσες αναφορικά και με την γενικότερη Ευρασιατική κρίση και με το κατ’ επίφαση δημοκρατικό καθεστώς της Ρωσίας.
7. Αν η αυστηρότητα της κυρίαρχης Ευρωπαϊκής ελίτ είναι αμφιθυμική και όχι ισοπεδωτική όπως το 2009, είναι γιατί σε επίπεδο δεικτών συν το PSI, κάμποσα πράγματα στην βάση «των δακρύων και αίματος» , έχουν κατορθωθεί με συνέπεια η χώρα να ξεκινά, έτσι κι αλλιώς, από καλύτερη έδραση τις συζητήσεις, ενώ συμμαχίες ανέφικτες πριν είναι ευκολότερες τώρα.
8. Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έμειναν κολοβές εξαιτίας του παρασιτικού κρατισμού με τους απελθόντες, και τώρα ζητείται ως προϋπόθεση από τους δανειστές προς τους ελθόντες η επιτάχυνσή τους , αλλά και οι διεύρυνση αυτών. Και φυσικά ως προαπαίτηση των πάντων. Δεν είμαι δε καθόλου βέβαιος πως έχουν οι δύο πλευρές τον ίδιο ορισμό στο νου τους, και δεν εννοώ την επάρατο φοροδιαφυγή – αυτή είναι μια παμπάλαιη πονεμένη ιστορία και συνεπώς στοχαστική παράμετρος απροσδιοριστίας- αλλά αυτό καθαυτό μεταρρυθμίσεις που να στηρίζονται αφενός σ’ ένα περισσότερο επαρκές και βιώσιμο κοινωνικό κράτος , συνεχώς αυξανόμενο αλλά – επιτέλους – και στην ώθηση του επιχειρείν, που είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εκκίνηση παραγωγής, έστω και υποτυπώδους πλούτου ικανού, ακόμη και μερικώς, να αναδιανεμηθεί. Για την ώρα, από τις ασύντακτες δηλώσεις, ετούτο το παραπάνω δεν προκύπτει.
9. Η προγραμματιζόμενη επιστροφή στο επικαιροποιημένο παλιό της Εκπαίδευσης, σαφούς αντιδυτικής στροφής, δεν προμηνύει οιωνούς καλούς.
10. Η γενικευμένη κυριαρχούσα αντίληψη , συλλήβδην προς ( επανα ) κρατικοποιήσεις σε συνδυασμό με την μη εκφρασθείσα προγραμματική αντιμετώπιση της επιχείρησης είτε παραδοσιακής είτε καινοτομικής μορφής εντός μιας εθνικής αλλά κυρίως παγκοσμιοποιημένης αγοράς, συνιστά εγγενή προκαταβολική παθογένεια των κυβερνώντων, αν φυσικά στην πορεία δεν την εξαλείψουν
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Ήδη παρατηρείται μια ρεαλιστική στροφή των κυβερνώντων, περισσότερο όμως τακτικιστική μιας και ουδέποτε απέταξε τις αιτίες δημιουργίας της κρίσης, εντός των οποίων θέλει να λειτουργήσει και η ίδια, για την ώρα. Άλλωστε και επί εποχής των τεράστιων γενικευμένων γενναιοδωριών,μέσω δανεικών, του Ανδρέα Παπανδρέου, η τότε Αριστερά μηδέ της Ανανεωτικής εξαιρουμένης, ζήταγε κι άλλα, κι άλλα. Και ένα στοιχειώδες Γουώτσον: Οι διεθνείς αγορές είναι απαγορευμένες, η αρκούδα της στέπας είναι βιδωμένη με την μέθοδο εισπίεσης και εξόρυξης κοιτασμάτων πετρελαίου των ΗΠΑ και το οικονομικό χρεωστικό status ως τον Ιούνιο – Ιούλιο αγγίζει τα 25 δις., χωρίς συνυπολογισμό των δις, που απαιτούνται από το πρόγραμμα των κυβερνώντων για κινήσεις ανθρωπιστικού φορτίου , όπως λένε. Αρκεί, η προσπάθεια να κουνήσεις έναν ογκόλιθο για καλύτερη ευστάθεια των πρανών εσωτερικού, δηλαδή του κοινωνικού Κράτους να μην οδηγήσει στην κατάρρευση αυτών καθεαυτών των πρανών.