Κυβερνητικές αδράνειες και η επιμονή των πανεπιστημιακών για ανοικτά Πανεπιστήμια.

Κώστας Χλωμούδης 29 Σεπ 2021

Όταν κάποιος/α μελετήσει την ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) Αριθμ. 119847/ΓΔ6 "για τη Λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) και μέτρα για την αποφυγή διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 κατά το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022", στο ΦΕΚ 4406/Β/24-9-2021, δύσκολα θα αποφύγει την συνωμοσιολογική σκέψη ότι, η εφαρμογή αυτή της ΚΥΑ, οδηγεί ώστε να νοσήσει ένα μεγάλο πλήθος της πανεπιστημιακής κοινότητας και ακολούθως να αποφασιστεί, ως αποτέλεσμα αναγκαίου κακού, να γίνει ο εμβολιασμός υποχρεωτικός...

Τα πανεπιστήμια οδηγούνται, για μια ακόμη φορά, να λειτουργήσουν στον "αυτόματο πιλότο", με τα μέλη της κοινότητας ως πειραματόζωα…

Τι άλλο μπορείς να πεις όταν οι "συναθροίσεις" και ο "συνωστισμός" στην ουσία γίνονται αποδεκτά, ενώ οπουδήποτε αλλού στην χώρα λαμβάνονται μέτρα αποφυγής του συνωστισμού σε ενδεχόμενες συναθροίσεις σε ανοικτούς και πολύ περισσότερο, σε κλειστούς χώρους;.. Στα πανεπιστήμια ο συνωστισμός είναι δεδομένος (έχομε άλλωστε εμπειρία από αυτό ) και μάλιστα χωρίς φυσικό αερισμό όπως σε πολλά αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων.

Το Υπουργείο φαίνεται να επιλέγει να ρίξει την ευθύνη στα Πανεπιστήμια και στα μέλη ΔΕΠ καλώντας τους να αποδεχτούν να κάνουν μάθημα με συνθήκες προ πανδημίας, με μόνο εργαλείο τον αμφίβολο έλεγχο παραστατικών (από ποιους;) και αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των ειδικών για την ανάγκη συνέχισης λήψης στοιχειωδών μέτρων, μέχρι την οριστική έξοδο από την πανδημία.

Προσωπικά θεωρούσα πάντα απαραίτητη τη σταδιακή επαναφορά της διδασκαλίας στα προ πανδημίας δεδομένα, αλλά με σύνεση και με μέτρα που να εξασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή προστασία όλων μας. Η επανεκκίνηση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει άλλα δεδομένα, ευκολότερο έλεγχο παραστατικών και μικρότερη πυκνότητα στις αίθουσες διδασκαλίας. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, με τη μαζικότητα που την χαρακτηρίζει, είναι κάτι διαφορετικό.

Γιατί λοιπόν αν και εκτιμούμε ως θετικό και ότι πρέπει να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια αναδεικνύουε την κριτική μας επί του θέματος προς την κυβέρνηση; Μήπως μας προσδιορίζει μια de facto αντικυβερνητική προδιάθεση που δεν μου επιτρέπει την όποια αντικειμενικότητα σε θέματα που πρέπει να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση;

Κατά τούτο ας καταγράψουμε κάποια πρώτα ερωτήματα – αναφορές που δικαιολογούν την κριτική μας αναφορά προς τις κυβερνητικές ευθύνες…

  •   Η συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία με τους όρους της ΚΥΑ δεν εφαρμόζεται πουθενά στην υπόλοιπη εκπαίδευση, όπως και στους κλειστούς χώρους εστίασης, διασκέδασης κλπ. Στους χώρους αυτούς προϋπόθεση εισόδου είναι ο έλεγχος πριν την είσοδο, ενώ στα ΑΕΙ μόνο κατά τη διάρκεια του μαθήματος!!!.
  •  Επίσης δεν φαίνεται, από την ΚΥΑ, αν οι έλεγχοι από το έκτακτο προσωπικό θα είναι συστηματικοί ή αποσπασματικοί. Δηλαδή αν ο έλεγχος θα γίνεται σε κάθε άτομο που εισέρχεται στο χώρο του Πανεπιστημίου (100% έλεγχος) ή θα γίνεται σε τυχαίο αντιπροσωπευτικό δείγμα (στο 10, στο 30 ή στο 50%).
  • Η απόφαση "σπρώχνει" την κατάσταση στην "βίαιη επιτάχυνση μόλυνσης" των φοιτητών, ώστε με ευθύνη πλέον των μελών ΔΕΠ, όπως θα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, να κλείσουν τα ιδρύματα και να συνεχίσουμε από απόσταση με τις όποιες απώλειες ανθρώπινων ζωών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα δημοτικά κλείνει ένα τμήμα με το 50% σε κρούσματα στην τάξη ενώ για τα ΑΕΙ δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, φυσικά γιατί δεν υπάρχει σταθερή τάξη από συμμετέχοντες.
  • Δεν λέει τίποτα η ΚΥΑ για εξαερισμό αιθουσών, καθώς και για αναδιαμόρφωση αιθουσών ώστε να καταστούν κατάλληλες για τη διδασκαλία εν μέσω της πανδημίας.
  • Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, αλλά και οι πρυτάνεις που συμφώνησαν, φαίνεται να ξεχνούν τι ακριβώς συμβαίνει στα ιδρύματα. Οι διδάσκοντες δεν γνωρίζουμε τα ονόματα των συμμετεχόντων σε ένα μάθημα αμφιθεάτρου, ιδιαίτερα σε μαθήματα μεγάλου ακροατηρίου, όπως σε αυτά του δικού μου Τμήματος. Επομένως εάν κάποιος, εμβολιασμένος ή μη, δεν δέχεται να έχει στο έδρανό του τα αναγκαία "χαρτιά" τότε, πρακτικά, δεν μπορεί να γίνει τίποτα εφόσον το όνομα του φοιτητή δεν είναι γνωστό. Φυσικά ο έλεγχος μπορεί να γίνει μόνο στους φοιτητές των εξωτερικών θέσεων, γιατί είναι τεχνικά αδύνατο να ξεκινήσεις έλεγχο σε ολόκληρη τη σειρά των καθισμάτων…
  • Οι πρυτάνεις συμμετείχαν στη σύνοδο και αποφάσισαν χωρίς να έχουν προηγούμενα αποφάσεις των συγκλήτων.
  • Τι ακριβώς σημαίνει η αναφορά "… στη μέγιστη δυνατή πληρότητα…"(!); Τηρούνται ή όχι οι γενικώς ισχύοντες όροι τήρησης των αποστάσεων; Αν τηρούνται, ποιοι όροι ακριβώς τηρούνται; Αν όχι, πού στηρίζεται η παρέκκλιση από τους γενικώς ισχύοντες κανόνες με μία ΚΥΑ που θέτει απλώς "ειδικότερα μέτρα και κανόνες ασφαλείας που πρέπει να τηρούνται ανά περίπτωση για την προστασία της δημόσιας υγείας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα";

Ούτως όμως εχόντων των πραγμάτων, ο κύβος ερρίφθη για τη λειτουργία των Πανεπιστημίων…

Με τη έναρξη της διδακτικής περιόδου ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του…

Δάσκαλοι και φοιτητές πρέπει, με όποια ρίσκα, επιτέλους να βρεθούμε πάλι στα αμφιθέατρα…

Δικαίωμα του καθενός/μιας να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, για την πλημμελή προετοιμασία προς ασφαλή διεξαγωγή της δια ζώσης εκπαίδευσης…

Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για να κρατήσουμε κλειστά τα Πανεπιστήμια. Θα είναι ανεύθυνο απέναντι στους φοιτητές/τριες μας. Άδικο για μια ολόκληρη γενιά…

Στα αμφιθέατρα λοιπόν… Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θα πάρουν το ρίσκο, σε αυτό το πλαίσιο που ορίζει η κυβέρνηση και θα επιτελέσουν το καθήκον τους…

Ούτε "τιμητές" θα γίνουμε απέναντι στο μικρό ποσοστό των φοιτητών/τριων μας που δεν έχει εμβολιαστεί ούτε να τους αντιμετωπίσουμε χαρακτηρίζοντάς τους… Να τους πείσουμε έχουμε καθήκον, όσο μπορούμε και να κάνουμε αυτό που ξέρουμε... Να διδάσκουμε και να ερευνούμε, με ασφάλεια, φορώντας τη "μασκούλα" μας και δίνοντας το παράδειγμα για μέτρα υγιεινής…