Άφησα να παρέλθει μία εβδομάδα, μετά τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της σύσκεψης της Πρωτοβουλίας των 58 την Κυριακή 12/1/2014, πριν εκφράσω άποψη. Θέλησα πρώτα να συζητήσω με φίλους και αντιπάλους τις προοπτικές που ανοίγονται για τον νέο φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας και μετά να διαμορφώσω προσωπική άποψη.
Έρχομαι λοιπόν στο προκείμενο. Αφετηρία της άσκησης κριτικής ήταν και συνεχίζει να είναι η σημερινή κατάσταση της χώρας και η ανεπάρκεια (σε διαφορετικό βαθμό φυσικά) τόσο της συμπολίτευσης όσο και (κυρίως) της αντιπολίτευσης να δώσουν προοπτική και διέξοδο από την κρίση.
Παρατήρηση πρώτη: Ο τίτλος του νέου φορέα «Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη» θα έπρεπε να συνοδεύεται και από το ιδεολογικό στίγμα. Η ταυτότητα των ανθρώπων που απαρτίζουν την πρωτοβουλία των 58 δεν αρκεί. Ανέμενα να αναφερθεί ότι στόχος της νέας παράταξης είναι η δημιουργία ενός φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας με επεξεργασμένες και εφαρμόσιμες θέσεις στα θέματα ευρωπαϊκής ενοποίησης, ενίσχυσης της παιδείας ως πόλου κοινωνικής, πολιτισμικής και οικονομικής ανάπτυξης, εξωτερικής πολιτικής, στήριξης του κοινωνικού κράτους, ασφάλειας των πολιτών, εξορθολογισμού της δημόσιας διοίκησης, καθορισμού των ορίων παρεμβατικότητας του Κράτους, αποδυνάμωσης των συντεχνιών, που λυμαίνονται το Δημόσιο και τους πολίτες, και, κυρίως, σταδιακής αύξησης της απασχόλησης των νέων. Η διαφαινόμενη προσπάθεια διαγραφής, ακόμη και από τον τίτλο, του κοινωνικού προσδιορισμού του νέου φορέα, δείχνει προσπάθεια ικανοποίησης όλων, ακόμη και ομάδων που ουδεμία ιδεολογική συγγένεια έχουν με τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας.
Παρατήρηση δεύτερη: Στη συνέχεια, και ενώ όλοι περιμέναμε την ομαλή προσγείωση στην πραγματικότητα, διαβάζουμε δύο αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες μεταξύ τους προτάσεις, που εκπλήσσουν. Αναφέρει λοιπόν η ανακοίνωση ότι «Η συγκρότηση της Παράταξης θα πρέπει να είναι το σημείο συνάντησης των κομμάτων, των κινήσεων και των προσώπων που αυτονόμως, με δικές τους διαδικασίες, θα αποφασίσουν να στηρίξουν την κοινή προσπάθεια». Στη συνέχεια όμως διαβάζουμε ότι «Η Παράταξη είναι οι πολίτες, που θα θελήσουν να τη στηρίξουν, και όχι άθροισμα κομματικών αντιπροσώπων». Εδώ γίνεται φανερή η προσπάθεια να κρατήσουμε και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολόκληρη. Ε δεν γίνεται αυτό αγαπητοί φίλοι. Δεν μπορούμε συγχρόνως να ικανοποιούμε και εκείνους, που θέλουν να διατηρήσουν τα αποτυχημένα κομματικά βιλαέτια και τα γκρουπούσκουλα που δημιουργήθηκαν από επίδοξους αρχηγίσκους, και τους ανέστιους πολίτες που προσβλέπουν στη δημιουργία ενός φορέα ικανού να δώσει λύσεις και προοπτική. Προσωπικά, ως μέλος της Συντονιστικής Ομάδας Χανίων, καλούμαι καθημερινά να εξηγήσω πώς είναι δυνατόν να συμβιβάζονται οι δύο αντιφατικές αυτές θέσεις και υπεκφεύγω να δώσω απάντηση. Ουδείς θα μας πάρει στα σοβαρά με τέτοιες θέσεις.
Παρατήρηση Τρίτη: Σε κανένα σημείο της ανακοίνωσης δεν αναφέρθηκε η επιβεβλημένη Συνδιάσκεψη ή Ιδρυτικό Συνέδριο ή Διήμερο Λήψης Αποφάσεων, στο οποίο θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι από όλη την Ελλάδα, προκειμένου να εγκριθούν οι θέσεις για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την αναδιάρθρωση του Κράτους, την οικονομία, την ανάπτυξη, την ανεργία και το κοινωνικό Κράτος. Αντιθέτως, αναφέρεται ότι σύντομα θα κυκλοφορήσουν οι θέσεις των 58 και των συνεργαζομένων κινήσεων επ’ αυτών των θεμάτων.
Θεωρώ φυσιολογική κατάληξη την ασάφεια θέσεων, την προσπάθεια συγκερασμού διαφορετικών απόψεων και τον συγκεντρωτισμό, που αρχίζει να χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία. Είναι φυσιολογικό, αφού η Πρωτοβουλία των 58 συγκροτείται από πολύ επιτυχημένους πολίτες με μεγάλο ειδικό βάρος στον τομέα του ο καθένας, πλην της πολιτικής. Η ανάγκη άμεσου ορισμού ηγετικής ομάδας και ηγέτη, ως πρώτου μεταξύ των πρώτων, είναι πλέον φανερά αναγκαία. Και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με συγκερασμό αντιφατικών θέσεων και διατήρηση των κομματικών σχηματισμών εντός ενός φορέα τύπου «Ελιάς».
Πολιτικοί κύρους και εμπειρίας είναι απολύτως απαραίτητοι στο εγχείρημα. Σε αντίθετη περίπτωση ας τραβήξει ο καθένας το μοναχικό δρόμο του. Προσωπικά θα συνεχίσω να δημοσιοποιώ τις θέσεις μου, οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, τροποποιούνται, αναθεωρούνται και εμπλουτίζονται συνεχώς. Στηρίζω την κίνηση των 58 εμπράκτως και θα συνεχίσω, εφ’ όσον αυτή θα αποκτήσει πολύ σύντομα πολιτικό πρόσημο, σαφείς στόχους και ηγεσία. Οι επιλογές για το τελευταίο είναι ελάχιστες και οι εγωισμοί και ανταγωνισμοί περιττοί.
Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν καθημερινά. Τον Φεβρουάριο 2014 οι ζυμώσεις θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί και το νέο ενωτικό, χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς σχήμα να παρουσιαστεί με αξιώσεις και με ρεαλιστικό προγραμματικό λόγο στην κοινωνία. Η κρίση δοκιμάζει την υπομονή και τις αντοχές όλων μας. Ας τελειώσουμε επιτέλους με τις γενικότητες, τα στρογγυλέματα και τις αμφισημίες. Να υπάρξει εδώ και τώρα ξεκάθαρη απάντηση στο τι θα πραγματοποιηθεί, στο ποιοι θα τα πραγματοποιήσουν και στο πώς θα πραγματοποιηθούν όλα αυτά. Όσο αφήνονται θολές οι εκκρεμότητες χάνεται πολύτιμος χρόνος και πάνω απ’ όλα η ελπίδα.