Στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αναφέρεται κάτι πολύ απλό: «Δικαστές, εισαγγελείς και υπάλληλοι της γραμματείας, με οποιαδήποτε ιδιότητα και αν ενεργούν, μπορούν να προτείνουν την εξαίρεσή τους ή να εξαιρεθούν από οποιοδήποτε διάδικο: αν είναι διάδικοι ή συνδέονται με έναν από τους διαδίκους ως συνδικαιούχοι, συνυπόχρεοι ή είναι υπόχρεοι σε αποζημίωση ή έχουν άμεσο ή έμμεσο συμφέρον στη δίκη (…) αν έχουν προκαλέσει ή προκαλούν υπόνοια μεροληψίας, ιδίως αν έχουν με κάποιο διάδικο ιδιαίτερη φιλία, ιδιαίτερες σχέσεις καθηκόντων ή εξάρτησης, έριδα ή έχθρα».
Αυτό είναι και λογικό. Το άρθρο 52 δεν εξασφαλίζει μόνο το δίκαιον της δίκης, διασφαλίζει και το κύρος της Δικαιοσύνης. Ουδείς μπορεί να προσάψει στους δικαστές μεροληψία, αλλά ούτε καν και «υπόνοια μεροληψίας», όπως ρητώς αναφέρει ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας. Με την αυτοεξαίρεσή τους π.χ. από τα λεγόμενα «μισθοδικεία» (όπου είναι εμφανές και άμεσο το ιδιωτικό τους συμφέρον) θα γλίτωναν τους τίτλους των εφημερίδων όπως «έδωσαν πάλι αυξήσεις στον εαυτό τους οι δικαστές», ή «ευλόγησαν πάλι τα γένια τους οι δικαστές».
Είναι, δε, περίεργο που ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Νίκος Σακελλαρίου, ενώ δήλωνε (έστω σε αντίθεση με κάθε λογική απονομής δικαίου) ότι «το καθήκον μας ως δικαστών είναι να πιάσουμε τον σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας…» (6.10.2016), δεν κατανόησε την οργή της ελληνικής κοινωνίας όταν οι δικαστές επιδίκασαν στον εαυτό τους μόνο σε αναδρομικά 1,5 δισ. ευρώ(!) τη στιγμή που η Ελλάδα χρεοκοπούσε.
Δεν θυμούμαστε άλλο πρόεδρο Ανωτάτου Δικαστηρίου που να καταγγείλει ρητώς και κατηγορηματικώς «ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης από τον υπουργό», όπως έκανε ο πρόεδρος του ΣτΕ. Η καταγγελία έγινε επειδή ο κ. Σταύρος Κοντονής άσκησε κριτική στην απόφαση του Δικαστηρίου, για το «πόθεν έσχες» των δικαστικών λειτουργών. Να θυμίσουμε ότι ουδείς πρόεδρος ανωτάτου δικαστηρίου δεν σχολίασε την κριτική που έκανε πάλι ο κ. Κοντονής, όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης χαρακτήρισε στη Βουλή «περίεργη» την απόφαση για την κ. Ηριάννα Βασιλειάδου και δήλωνε «οι πολίτες ζητάνε και απαιτούν από τη Δικαιοσύνη ίσα μέτρα και σταθμά για όλους» (18.7.2017).
Δεν υποψιάστηκε καν παρέμβαση του πρωθυπουργού, όταν παραμονές της απόφασης του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες (θέμα που «καίει» την κυβέρνηση) εκλήθη στο Μέγαρο Μαξίμου για να συζητήσει «τα αιτήματα των δικαστικών λειτουργών».
Αντιθέτως, εξεμάνη για την παρέμβαση του κ. Κοντονή στη γενική συνέλευση της Ενώσεως Εισαγγελέων, όχι για μια απόφαση που αφορά την Ηριάννα ή τον μπαρμπα-Μήτσο, αλλά τον ίδιο και τους συναδέλφους του. Κάτι που επίσης έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

kathimerini.gr