Τελικά, ο άνθρωπος που έκοψε τη φόρα του Τραμπ και του στέρησε πριν τέσσερα χρόνια τη δεύτερη διαδοχική θητεία στον Λευκό Οίκο αποδείχτηκε μοιραίος για τους Δημοκρατικούς. Μετά από δύο θητείες ως Αντιπρόεδρος υπό τον χαρισματικό Μπαράκ Ομπάμα και μια θητεία ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Τζο Μπάιντεν δεν συνειδητοποίησε ότι είχε έρθει ο καιρός να αποχωρήσει, ανοίγοντας έγκαιρα τις διαδικασίες της διαδοχής του όπως προβλέπεται από τις καταστατικές προβλέψεις του κόμματός του. Η τρίμηνη αντικατάστασή του ως υποψηφίου Προέδρου δεν είχε παρά συμβολική σημασία.

Η εκβιαστική ουσιαστικά αποπομπή Μπάιντεν από το σύνολο σχεδόν των στελεχών και των προσωπικοτήτων του Δημοκρατικού κόμματος δεν ήταν αρκετή για να ανατρέψει το Τραμπικό τσουνάμι του λαϊκισμού που σάρωνε την Αμερική. Το συντριπτικό εκλογικό αποτέλεσμα δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της πικρής για τους Δημοκρατικούς αλήθειας. Η Κάμαλα Χάρις δεν αποτελεί παρά το εύκολο εξιλαστήριο θύμα που, ωστόσο, δεν μπορεί να κρύψει την ουσία της ήττας. Ότι δηλαδή το Δημοκρατικό κόμμα άφησε τα οξυμένα προβλήματα της καθημερινότητας των Αμερικανών στο έλεος των λαϊκιστικών εξαγγελιών του Τραμπ.

Η συντριβή της Κάμαλα έφερε στην επιφάνεια και ζητήματα πολιτικής ηθικής που αποτελούσαν πλεονεκτικό πεδίο στην εκλογική αναμέτρηση, ειδικά με αντίπαλο τον διεφθαρμένο Τραμπ. Το πρώτο ήταν η επιμονή του Τζο Μπάιντεν στην υποψηφιότητά του, τη στιγμή που ήταν φανερή η αδυναμία του να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις μιας από τις πλέον μακρές σε διάρκεια και επίπονες προεκλογικές εκστρατείες στον πλανήτη. Αδικαιολόγητη απληστία της εξουσίας για έναν πολιτικό του διαμετρήματος του Μπάιντεν. Το δεύτερο ζήτημα, ακόμα πιο αποκαρδιωτικό, ήταν η απόφαση του Προέδρου να δώσει «χάρη άνευ όρων» στον κατηγορούμενο γιό του, ζητώντας κατανόηση λόγω της πατρικής του σχέσης. Το τέλος της θητείας του Τζο Μπάιντεν δεν ήταν αντάξιο της πολιτικής του διαδρομής.