Η περίοδος της λεγόμενης "Μεταπολίτευσης" έχει αποτυπωθεί ιστορικά αλλά και πολιτικά ως η φάση του Ευρωπαϊκού προσανατολισμου της χώρας μας και γενικότερα της διεθνούς εξωστρέφειάς της και συνεργασίας. Βασικές πρωταρχικές συνθήκες την νέα αυτή γεωπολιτικη και ιστορική επιλογή, ήταν η άρση των αιτιών του Εθνικού Διχασμου και ειδικότερα η επούλωση των εθνικών και κοινωνικών πληγών που είχε προκαλέσει ο Εμφύλιος. Και αυτή ήταν η μέριμνα των πρώτων μεταπολιτευτικων Κυβερνήσεων. Γι αυτό και από τις πρώτες, έντονα εμβληματικές ματαπολιτευτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου ήταν η νομιμοποίηση του ΚΚΕ και η αναγνώριση της Εαμικης Εθνικής Αντίστασης. Έκτοτε και μέσω παλινωδιών η θεσμική δράση του δημοσίου αλλά και η γενικότερη κοινωνική λειτουργία κατέκτησε τη συλλογική πλέον, συμπεριφορά ότι η προσέγγιση των γεγονότων του Εμφυλίου πρέπει να γίνεται με όρους συμφιλίωσης και εθνοκοινωνικης σύγκλισης και όχι διχασμου και κοινωνικής πόλωσης. Και με την αντίληψη αυτή λειτουργούσαν κατά τις τελευταίες 10ετιες Κυβερνήσεις, Αυτοδιοίκηση, κοινωνικοί φορείς, οργανώσεις και τα περισσότερα συστημικά κόμματα. Οι εξαιρέσεις, βεβαια υπήρχαν αλλά καταγράφονταν ως γραφικές και με αδιαφορία.

Και ξαφνικά, φέτος, περίοδο που όλοι επικαλούνται και δήθεν επιζητούν, την σύμπνοια και την ομόνοια, ΟΛΟΙ θυμήθηκαν το Γράμμο και το Βίτσι. Και αν η απόφαση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που στιγματίστηκε - και ορθώς - ως οχι διχαστική, αφορούσε - σε μια οργάνωση νέων η Κυβερνητική απόφαση να άρει το θεσμοθετημενο εμπάργκο και να εκπροσωπηθεί θεσμικά στις εκδηλώσεις "μίσους" από τη λήξη του Εμφυλίου, όχι μόνο αναβιώνει αλλά και επιβεβαιώνει θεσμικα πλέον τα εμφυλιοπολεμικα μέτωπα με όλα τα συμπαρομαρτούντα της μετεμφυλιακης περιόδου.

Ενέργεια, την οποία δεν απετολμησε ούτε η Κυβέρνηση Σαμαρά.

Κρίμα.

Από την ανάρτηση του κ. Νίκου Τσούκαλη στο facebook