Εδώ είναι η φυσική βία, εκεί είναι η λεκτική βία. Διαφέρουμε στο δια ταύτα – ο οχετός είναι ίδιος. Τα εδώ είναι γνωστά, πάρτε λοιπόν και τα «εκεί» – όπου «εκεί» είναι η Ιταλία, η χώρα με τη βαθιά πολιτική κουλτούρα, αυτή που γέννησε το μοντέλο του «ιστορικού συμβιβασμού» και η οποία στις μέρες μας παρασέρνεται από έναν ρατσιστικό χείμαρρο, χωρίς να μπορεί να ορθώσει αναχώματα. Η παρουσία της Σεσίλ Κιένγκε στο υπουργικό συμβούλιο, μια μαύρη υπουργός αρμόδια για την ενσωμάτωση, προκάλεσε τη μήνι της Λέγκας του Βορρά που τραβά προκλητικά το πάπλωμα του πολιτικού πολιτισμού και της πολυπολιτισμικότητας – και βγαίνουν έξω τα φίδια.
Τα παλαιά περιστατικά, όταν π.χ. ο Μπερλουσκόνι (το 2003) με τη χοντράδα που τον χαρακτηρίζει, είχε προτείνει στον Μ. Σουλτς να αναλάβει «ρόλο δεσμοφύλακα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης», ή όταν η υποψηφιότητα του Ρόκο Μπουτιλιόνε για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποσύρθηκε μετά τη δυσμενή ετυμηγορία της Ευρωβουλής (επειδή ο Ιταλός πολιτικός είχε χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία «αμάρτημα»), στις μέρες μας μοιάζουν με πλημμελήματα.
Τα σημερινά περιστατικά δεν είναι απλά χυδαιότητες ή θρησκευτικές ιδεοληψίες, είναι ένας γάργαρος ρατσισμός, που έχει ως στόχο μια μαύρη γυναίκα (πέτυχαν δύο στην τιμή του ενός) είναι θρασύς και απροκάλυπτος. Τον χορό άνοιξε ο Ρομπέρτο Καλντερόλι, αντιπρόεδρος της Γερουσίας και ισχυρό στέλεχος της Λέγκας του Βορρά – θα σας πω ακριβώς τι είπε: «η Σεσίλ Κιένγκε καλώς είναι υπουργός, ίσως όμως έπρεπε να είναι υπουργός στη χώρα της, καθώς η παρουσία της στο υπουργικό συμβούλιο της Ιταλίας ενθαρρύνει τους παράνομους μετανάστες να ονειρεύονται την επιτυχία. Αγαπώ τα ζώα, αλλά όταν βλέπω τις εικόνες της Κιένγκε, δεν μπορώ να αποφύγω τη σκέψη της ομοιότητας με ουραγκοτάγκο, μολονότι δεν λέω ότι είναι ένας απ΄ αυτούς» («Le Monde»).
Όχι-όχι λάθος το καταλάβατε. Ο κ. Καλντερόλι «δεν έκανε ρατσιστική επίθεση», έκανε μια «πλάκα», διότι είναι «φιλόζωος», έχει πολλά ζώα και τα «σέβεται»… Έτσι θεώρησε πως «εξήγησε» τις κουβέντες του, σε συνέντευξη που ακολούθησε. Πριν απ΄ αυτόν, ο ιδρυτής της Λέγκας του Βορρά Ουμπέρτο Μπόσι είχε πει ότι η κα Κιένγκε προέρχεται από τη «Μπόνγκο-Μπόνγκο χώρα», ενώ αφίσες με τον Κινγκ Κονγκ φιγουράριζαν πάνω απ΄ το όνομα του (μαύρου) ποδοσφαιριστή Μάριο Μπαλοτέλι και ο Ερμίνιο Μπόσο (πρώην βουλευτής της Λέγκας) είχε δηλώσει «χαρούμενος» που είχε ανατραπεί μια βάρκα και είχαν πνιγεί παράνομοι μετανάστες…
Φυσικά, με τις δηλώσεις Καλντερόλι αναστατώθηκε όλο το κυβερνητικό σύστημα. Ο Τζ. Ναπολιτάνο και ο Ενρίκο Λέτα αντέδρασαν οργισμένα και διεμηνύθη στον αρχηγό της Λέγκας να συμμαζέψει τους χουλιγκάνους του, «γιατί αν μπούμε σε μια λογική συνολικής αντιπαράθεσης, αυτό δεν θα είναι χρήσιμο ούτε στον ίδιο, ούτε στη χώρα».
Προσέξτε τώρα: στο Στρασβούργο, ο ευρωβουλευτής της Λέγκας Μ. Μποργκέτζιο αποπέμφθηκε από την ακροδεξιά ομάδα του με πλειοψηφία που υπερέβαινε των 2/3, στιγματισμένος ακόμη κι από τον ακροδεξιό βρετανό Νάιτζελ Φαράτζ (που δήλωσε «αηδιασμένος» από τις κουβέντες του ιταλού συναδέλφου του) επειδή κάλεσε την κα Κιένγκε (που «μοιάζει με πλύστρα») «να καταδικάσει την πολυγαμία». Στη Ρώμη όμως, φυσικά (!) ο κ. Καλντερόλι δεν παραιτήθηκε, ούτε έγινε κάποια μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ο εύκολος κολασμός είναι ότι έχει το ακαταλόγιστο – το 2006, λένε, αναγκάστηκε να φύγει απ΄ την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι γιατί κυκλοφορούσε με ένα μακό που είχε κάποιο αντι-ισλαμικό σύνθημα προκαλώντας συλλαλητήρια στο ιταλικό Προξενείο της Μπενγκάζης. Μιαν άλλη φορά είχε βάλει ένα γουρούνι να ουρήσει στα θεμέλια κατασκευής ενός τεμένους.
Ο αρρωστημένος χοντράνθρωπος της αρίας φυλής βάλλει λοιπόν κατά της 49χρονης Σεσίλ Κιένγκε – που γεννήθηκε στην Γκάνα, σπούδασε οφθαλμίατρος στη Ρώμη, όπου παντρεύτηκε έναν Ιταλό με τον οποίο μεγαλώνουν τις δυο κόρες τους. Στις χυδαιότητες Καλντερόλι, η κα Κιένγκε ψύχραιμα δήλωσε πως δεν θεωρεί το θέμα «προσωπικό. Θλίβομαι μόνο για την εικόνα της Ιταλίας που εκπέμπεται» είπε – ακριβώς σαν το αρνητικό μιας φωτογραφίας. Μόνο που εδώ, ο φωτογράφος που θα αναζητήσει την καλή πλευρά για να τυπώσει, θα πρέπει να επιλέξει την ασπρόμαυρη, όχι τη μαυρόασπρη.