Και βέβαια πρέπει να είναι ταμπού η συζήτηση για τη δραχμή. Γιατί είναι επικίνδυνη γενικά και ειδικά σε μια συγκυρία που η διαπραγμάτευση κυβέρνησης-πιστωτών καρκινοβατεί, ο εφιάλτης του Grexit επιστρέφει μέσα από την αναζωπύρωση της σχετικής σεναριολογίας και καλπάζει ο αντιευρωπαϊσμός στη χώρα μας.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ξυδάκης δεν είναι αφελής, είναι απλώς ειλικρινής και εξέφρασε δημόσια κάτι που αρκετοί σύντροφοί του συζητούν ιδιωτικά. Το «όχι πάση θυσία στο ευρώ» πριν από τον κ. Ξυδάκη το είχε πει ο ίδιος ο Α. Τσίπρας διεκδικώντας την εξουσία. Μετά ήρθε η καταστροφική περίοδος Βαρουφάκη στη διάρκεια της οποίας η κυβέρνηση έδειξε εντυπωσιακή αμφιθυμία σε σχέση με την ελληνική παρουσία στην ευρωζώνη. Τελικά φτάσαμε στο τρίτο μνημόνιο γιατί οι εταίροι εξήγησαν στον Α.Τσίπρα τι θα σήμαινε για την κοινωνία χρεοκοπία και δραχμή. Ευτυχώς, δεν τόλμησε να βυθίσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε μια άγρια φτώχεια και να αλλάξει τον στρατηγικό προσανατολισμό της χώρας προς τη Δύση χωρίς να έχει τέτοια εντολή από τους ψηφοφόρους.

Αλλά αυτές οι αντιλήψεις, των δήθεν εναλλακτικών δρόμων, είναι πολύ ισχυρές στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποφεύγουν να μιλούν δημόσια για «λύσεις» μέσω Ρωσίας, Ιράν και Κίνας αλλά είναι γνωστό ότι έχουν εξετάσει τέτοια ενδεχόμενα, ενώ δεν δείχνουν να πιστεύουν στον ευρωπαϊκό κώδικα. Επομένως, το πρόβλημα δεν είναι η αμετροέπεια του Ν. Ξυδάκη αλλά η κουλτούρα της δραχμής που ανθεί στο κόμμα του.