Φαίνεται πως ακόμα και ο Καμμένος κατάλαβε πού οδηγεί η τυχοδιωκτική αντιμετώπιση της επικίνδυνης κατάστασης που διαμορφώθηκε στο Αιγαίο και πού δεν εξυπηρετεί παρά τα πρόωρα προεκλογικά σχέδια του Τούρκου Προέδρου. Η δήλωση αδειάσματος των τριών πολιτών που ανέβασαν την ελληνική σημαία στις βραχονησίδες, αν μη τι άλλο, αυτό μαρτυράει. Όταν τα πολεμικά παιχνίδια απειλούν να εξελιχθούν σε κανονικό πόλεμο, κανένας «γενναίος» δεν θέλει να αναλάβει το ρίσκο μιας εθνικής τραγωδίας.
Ο Φώτης Κουβέλης, αντίθετα, φαίνεται πως δεν σκέφτεται παρά το πώς θα βγάλει ασπροπρόσωπο τον πρωθυπουργό για την εμπιστοσύνη που του έδειξε. Και μάλλον προσανατολίζεται στο να ξεπεράσει τον προϊστάμενό του σε ανεύθυνες δηλώσεις. Ο «ακήρυχτος πόλεμος» επιβεβαιώνει αυτή την αίσθηση, μια και ο μόνος πολιτικός που στήριξε και τις δύο τελευταίες διαδοχικές κυβερνήσεις της κρίσης γνωρίζει καλά την ελληνική γλώσσα και τις έννοιες που χρησιμοποιεί.
Εκείνο που θα έπρεπε να γνωρίζει επίσης είναι ότι η απόσταση που χωρίζει τον ακήρυχτο πόλεμο από την επίσημη κήρυξή του, είναι ανεπαίσθητη και ότι μπορεί να μηδενιστεί ανά πάσα στιγμή χωρίς καν μια συνειδητή απόφαση ενός εκ των δύο μερών. Η δήλωσή του αυτή ήταν βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, που εκβιάζει την πρόωρη επανεκλογή του στους κηρυγμένους και ακήρυχτους πολέμους.