Όσοι βρεθήκαμε εκείνη την… άγια νύχτα του ‘87 στο ΣΕΦ, όσοι στριμώχτηκαν μπροστά στις τηλεοράσεις, όσοι βγήκαν στους δρόμους σε ένα πρωτοφανές ξέσπασμα χαράς και περηφάνιας νοιώθουμε από τα χαράματα ένα σφίξιμο στην καρδιά.

Ο κόουτς της Εθνικής μας, ο κόουτς του μεγάλου ευρωπαϊκού θριάμβου έφυγε απ’ τη ζωή. Η τυπική επικήδεια φράση «ο τόπος μας έγινε φτωχότερος», στην περίπτωση του θανάτου του Κώστα Πολίτη αποκτά την κυριολεκτική της σημασία. Ο κόουτς δεν είχε άλλο τάιμ άουτ να πάρει και περίμενε με τη γνωστή του νηφαλιότητα και ψυχραιμία το σφύριγμα της λήξης…

Δεν θα λείψει μόνο από τους μπασκετικούς χώρους, από τα γήπεδα της Νήαρ Ηστ στη Καισαριανή, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, της Εθνικής Ελλάδας. Θα λείψει κι από τους αγωνιστικούς χώρους της ζωής, εκεί που οι δημοκρατικές του πεποιθήσεις τον έφεραν αντιμέτωπο με την Απριλιανή χούντα, εκεί που οι προοδευτικές του ιδέες αποτέλεσαν τον μόνιμο οδηγό στη δράση του.

Θα σε θυμόμαστε κόουτς και θα σε τιμάμε πάντα, όπως μας τίμησες κι εσύ με την μαχητικότητα, την αισιοδοξία, το χαμόγελο, τη στάση και το παράδειγμα της ζωής σου.