Όνειρο ήταν και πάει. Όνειρο όμορφο, ότι οι πολίτες, λέει, είχαν συνειδητοποιήσει πως μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας έπεφτε στους ίδιους. Όνειρο αισιόδοξο, ότι οι πολιτικές δυνάμεις, λέει, είχαν επιτύχει τη συναίνεση σε μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα. Ένα όνειρο που αποδείχτηκε απατηλό, όπως φάνηκε από τις εξελίξεις τόσο με την ταχεία εξάπλωση της πανδημίας, όσο και με τις αντιπαραθέσεις στη συνεχιζόμενη ελληνοτουρκική κρίση. Ένα όνειρο που μοιάζει τρελό, σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι, με τη ακούραστη διαπαιδαγώγηση των κομμάτων, έχουν εθιστεί να τους χαϊδεύουν τ? αυτιά με εύκολες κι ανώδυνες λύσεις ενώ ο λαϊκισμός και η τζάμπα μαγκιά έχουν πάρει από καιρό τη θέση της κοινής λογικής

Θαύματα δεν γίνονται βέβαια από τη μια μέρα στην άλλη. Ακόμα και η Μεγαλόχαρη δεν κατάφερε να πείσει τους πιστούς της να την προσκυνήσουν φέτος από απόσταση. Υπήρχε, ωστόσο, τρόπος να λειτουργήσει η χώρα την περίοδο των διακοπών εξασφαλίζοντας μια αξιοπρεπή - εγχώρια και ξένη - τουριστική κίνηση χωρίς απερίσκεπτα ρίσκα. Η εγκληματική, σε πολλές περιπτώσεις, αδιαφορία και περιφρόνηση της δημόσιας υγείας καθώς και η λογική της αρπαχτής της μιας βραδιάς απειλούν να τινάξουν στον αέρα την υγειονομική επιτυχία και τις οικονομικές θυσίες της καραντίνας.

Η συνέχεια στην athensvoice.gr