Στις 7 του περασμένου Ιανουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την παρέμβαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) κατά του τηλεοπτικού σταθμού Mega. O λόγος; Το κόμμα θεωρούσε απαράδεκτη και αντιδεοντολογική τη στάση του σταθμού να μην αναφέρει, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της 4ης Ιανουαρίου, ανακοίνωσή του «που αναφερόταν στην κορυφαία υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, τις ευθύνες του κ. Βενιζέλου και τον τρόπο σχολιασμού της από τον σταθμό». Και διαμαρτυρόταν έντονα επειδή το κανάλι δεν δέχθηκε ούτε την εναλλακτική δυνατότητα που πρότεινε, να παρέμβει τηλεφωνικά ο εκπρόσωπος Τύπου, ζητούσε μάλιστα από την ανεξάρτητη Αρχή να επιβάλει κυρώσεις.
Αλλά η απόφαση του ΕΣΡ δεν δικαίωσε τον ΣΥΡΙΖΑ. Η προσφυγή του κόμματος κατά του σταθμού μπήκε στο αρχείο. Το ΕΣΡ, στην απόφασή του, παρατηρεί ότι «από καμία διάταξη νόμου δεν έχει υποχρέωση ο τηλεοπτικός σταθμός να παραθέτει στο δελτίο ειδήσεων συγκεκριμένη ανακοίνωση των πολιτικών κομμάτων, ούτε να απαντά κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων σε ερωτήσεις που υποβάλλονται διά εγγράφων». Σημειώνει μάλιστα ότι «στη διακριτική ευχέρεια του τηλεοπτικού σταθμού ανάγεται η επιλογή των γεγονότων που έχουν ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να προβληθούν».
Η απόφαση του ΕΣΡ (για να σταθούμε μόνο στον τύπο της υπόθεσης) λέει το αυτονόητο. Οτι δεν είναι δυνατόν η ειδησεογραφία των καναλιών (αλλά και των ραδιοφωνικών σταθμών, ακόμα και των εφημερίδων κι ας μην εμπίπτουν αυτές στη δικαιοδοσία του ΕΣΡ, γενικώς το ειδησεογραφικό προϊόν) να ορίζεται από το εκλογικό ποσοστό, ούτε από την αντίληψη που έχουν τα κόμματα περί του ποια είδηση και πόσο πρέπει να προβληθεί ούτε από τις αντιλήψεις για τη δημοσιογραφία που έχουν οι κομματάρχες. Ακόμα κι αν ορισμένα πρόσωπα στα κομματικά επιτελεία επιθυμούν να είναι αρχισυντάκτες των δελτίων, η επιλογή και η αξιολόγηση των ειδήσεων, η αφήγηση του δελτίου είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης των δημοσιογράφων. Αυτό για το οποίο θα μπορούσαν να επικριθούν κανάλια ή σταθμοί θα ήταν η εκ προθέσεως απόκρυψη γεγονότων.
Η χθεσινή «Αυγή», η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να σχολιάζει επί της ουσίας την απόφαση, δαιμονολογεί κάνοντας λόγο για «απόφαση-πρόκληση». Σοβαρά;
Η κριτική του κομματικού εντύπου (επιπόλαια) εκκινεί, δυστυχώς, από μια αντιδημοκρατική άποψη για τη δημοσιογραφία. Διότι είναι αντιδημοκρατική η άποψη που εκφράζεται κάθετα σαν η μοναδική αλήθεια, δαιμονοποιώντας κάθε αντίθετη προσέγγιση και θεωρώντας εκ του πονηρού τον δημοκρατικό διάλογο.
Το ΕΣΡ υπενθύμισε τα δημοκρατικώς αυτονόητα. Πως ό,τι δεν συμφωνεί με την άποψή μας δεν είναι υποχρεωτικά υποβολιμαίο, δοτό, εχθρικό. Και ότι η δουλειά των κομματικών στελεχών δεν είναι να κάνουν τους αρχισυντάκτες των καναλιών, των ραδιοφώνων και των εφημερίδων.