Διάφορες πλευρές έχουν κατά καιρούς επιχειρήσει να επικρίνουν τη Ν.Δ. μέσω στερεοτυπικών αναφορών στην αποκαλούμενη «Δεξιά». Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να δημιουργούν ταυτίσεις και γέφυρες μεταξύ της Ν.Δ., που διαθέτει ισχυρή και δεδομένη προσήλωση στη δημοκρατία και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, με μορφώματα και ιδεολογίες που χαρακτηρίζονται από τις ακρότητες, τη βία και τον αντικοινοβουλευτισμό.
Πρέπει να γίνει σε όλους κατανοητό ότι οι εκφράσεις του ακροδεξιού εξτρεμισμού και της νεοναζιστικής ιδεολογίας και πρακτικών δεν έχουν καμία σχέση με τη σύγχρονη Κεντροδεξιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της προώθησης της συνεργασίας κυβερνήσεων και λαών. Αυτά εμφανίζονται ως αυτόνομα κινήματα με τα οποία δεν νοείται καμία επαφή, συνεργασία ή αναζήτηση κοινού τόπου. Πώς μπορεί να αναζητήσει κάποιος συνεργασία με κάποιον που αρνείται τον κοινοβουλευτισμό, που προωθεί τη μισαλλοδοξία και δεν σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα;
Ηπλειονότητα των πολιτών διαθέτουν ισχυρά δημοκρατικά αντανακλαστικά. Αντιλαμβάνονται την ανάγκη κριτικής στα κόμματα για τα σφάλματα και τις παραλείψεις που οδήγησαν στη σημερινή κρίση. Ταυτόχρονα, οι πολίτες, με τη συμμετοχή τους και την παρακολούθηση της πολιτικής δραστηριότητας, έχουν τη δική τους ευθύνη για την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, για την εξυγίανση των κομμάτων, για την υποστήριξη κυβερνητικών προγραμμάτων που θα αποκαταστήσουν τις κοινωνικές και οικονομικές απώλειες των τελευταίων ετών και θα οδηγήσουν τη χώρα στην οδό της βιώσιμης ανάπτυξης.
Η Ν.Δ. είναι λαϊκό, και όχι ταξικό, κόμμα και απευθύνεται στους πολίτες κάθε κοινωνικο-οικονομικής θέσης. Είναι κόμμα φιλελεύθερο, γιατί πιστεύει στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, στον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και στην κοινωνική οικονομία της αγοράς. Η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν αξίες εξίσου σημαντικές με την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Η τελευταία μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις προϋποθέτει τις δύο πρώτες.
Η Ν.Δ. πρέπει να αποδείξει εμπράκτως ότι είναι κόμμα στελεχών και μελών που διακρίνονται από ευθύνη, αλληλεγγύη και ιδεολογική συνοχή. Καμία προσωπική στρατηγική δεν είναι επιτρεπτή σε ένα κόμμα που ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με ιδρυτικές αρχές τη θεμελίωση της φιλελεύθερης δημοκρατίας, την αποφυγή των διαιρέσεων και της αντιπαλότητας, την αναζήτηση της συνεργασίας και την ενεργό συμμετοχή στο διεθνές γίγνεσθαι.
Είναι γνωστό ότι όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως αντιμετωπίζουν προβλήματα ομοιογένειας των απόψεων και συχνά αποκαλύπτονται παραφωνίες και ακραίες απόψεις. Το σημαντικό είναι αυτές οι ακραίες απόψεις να μη γίνονται κυρίαρχες, αλλά να περιθωριοποιούνται, να μην προσδιορίζουν τις πολιτικές επιλογές μας, αλλά να εξασφαλίζουμε την επικράτηση των δημοκρατικών αξιών.
Με ορίζοντα τις επικείμενες αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές πρέπει να απευθυνθούμε στην κοινωνία και να καταγράψουμε τα κυριότερα κοινωνικά και πολιτικά διακυβεύματα. Τα υπεύθυνα κόμματα πρέπει:
Πρώτον, να οικοδομήσουν την πολιτική τους στη βάση της σύνθεσης και της συνοχής, δεύτερον, να υπερασπιστούν με σθένος το επίτευγμα της εμπέδωσης της δημοκρατίας και τα θετικά αποτελέσματα των πολιτικών που ουσιαστικά βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, τρίτον, να ενισχύσουν την αντιπροσωπευτικότητα των προτάσεών τους, να τις συνδέσουμε με τα διαφοροποιημένα κοινωνικά αιτήματα της εποχής μας, τέταρτον, να χαρακτηρίζονται από πνεύμα ευθύνης για το συλλογικό συμφέρον, να δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία συναινέσεων, αντί να καλλιεργούμε την πόλωση και τη στείρα αντιπαράθεση.
Η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, άρα έχουν και τις μεγαλύτερες ευθύνες για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Οι πολίτες έχουν πολύ υψηλές προσδοκίες από την ικανότητά τους να αντιπροσωπεύσουν τα κοινά συμφέροντα της χώρας. Ανήκω σε εκείνους που αταλάντευτα υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές διαφορές λύνονται με δημοκρατικό διάλογο και κοινοβουλευτικά μέσα. Οτι πρέπει με κάθε μέσο να προωθούμε την πολιτική συνεννόηση και την αξιοποίηση κάθε χρήσιμης πρότασης. Ο κάθε ένας από εμάς δίνει το δικό του παράδειγμα και αναλόγως καλλιεργεί συμπεριφορές και στάσεις στο εκλογικό σώμα. Για τον λόγο αυτό, σε τελική ανάλυση, οι ευθύνες είναι προσωπικές και όχι συλλογικές.