Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι κολυμβήθρες, όπως αυτή του Σιλωάμ, είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Στο κατά  Ιωάννην Ευαγγέλιο αναφέρεται ότι ο Ιησούς αφού άλειψε με πηλό τους οφθαλμούς ατόμου εκ γενετής τυφλού τον έστειλε να πλυθεί στην κολυμβήθρα (κάποια μικρή δεξαμενή νερού) του Σιλωάμ στην Ιερουσαλήμ όπερ και έπραξε και είδε το φως του! Θαύμα!! Miracolo!!

Μεταφορικά, βέβαια, η ιστορία αυτή χρησιμεύει ως δείγμα «εξαγνισμού» και «ξεπλύματος» κάθε ψεύδους, απάτης, αμαρτίας……συγγνωστής ή όχι. Γενικό Καθαρτήριο. Αναβάπτιση.

Επειδή όσο ζει κανείς μαθαίνει, όπως αποφαίνεται η λαϊκή σοφία, οι γνώσεις αναφορικά με τις ιδιότητες της κολυμβήθρας προσφάτως εμπλουτίστηκαν. Η κολυμβήθρα ως γυάλινη σφαίρα που προβλέπει τα μελλούμενα.

 Όπως ισχυρίζεται ο ιστότοπος hellasjournal.com, χωρίς να έχει μέχρι στιγμής διαψευσθεί, ο κ. Κασσελάκης είπε προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο ότι κατά το Μυστήριον της βαπτίσεώς του, στην κολυμβήθρα όπου βαπτίζονται οι ορθόδοξοι Χριστιανοί, σχηματίστηκε σταυρός από το λάδι, πράγμα που προφανώς υποκίνησε τον «Άγιο Τσαλίκη» να προφητεύσει ότι το παιδί είχε λαμπρό μέλλον, «είτε θα γινόταν παπάς είτε ένα σπουδαίο άτομο». Επρόκειτο δηλαδή για μια μαντική πρόγνωση και με σαφή χαρακτηριστικά και ανοιχτών οριζόντων ταυτόχρονα. Διότι, το μεν ιερατικό σχήμα είναι απολύτως συγκεκριμένο και ορατό τοις πάσι το δε «σπουδαίο» επιδέχεται πολλαπλές και ευρύτατα διασταλτικές ερμηνείες στην κοινωνική κλίμακα.

Στη σοβαρή πλευρά της υπόθεσης οι διαδοχικές μεταμφιέσεις του κ. Κασσελάκη κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι. Είναι σκόπιμες και καλά μελετημένες, διότι στοχεύουν στην άγρα ψήφων από συγκεκριμένα τμήματα του εκλογικού σώματος,  από τη θρησκευόμενη λαϊκιστική βάση πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα στην επαρχία αλλά και στην εκλογική βάση του κ. Βελόπουλο και πέραν της δεξιάς αυτού. Άλλωστε, δεν έχει κανένα πρόβλημα εσωκομματικό ούτε εμφανές εμπόδιο.

Πρώτον, διότι έχει κατανικήσει και παραμερίσει κάθε αντίπαλό του σε ένα κόμμα που κατάφερε να αλώσει μέσα σε ένα μήνα ως νεόφερτος μνηστήρας εξ Αμερικής, ένα αρχηγικό κόμμα σε κώμα. Δεν άλλαξε το μοντέλο του, το κόμμα της δήθεν «ριζοσπαστικής αριστεράς» ήταν ήδη αρχηγικό και λαϊκιστικό. Τη δική του σφραγίδα βάζει «κι όστις θέλει οπίσω μου ελθείν».  

Δεύτερον διότι, τα κατ’ επίφασιν «διαφωνούντα» ηγετικά στελέχη του κόμματος  ουδέποτε έφεραν αντιρρήσεις ή διαφώνησαν δημόσια με τον προηγούμενο αρχηγό τους, ουδέποτε διακρίθηκαν για την πολιτική αρετή τους και το ηθικό, πολιτικό τους ανάστημα. Δεν πρόκειται να το πράξουν τώρα.

Ο αρχηγός θα κάνει το δικό του χωρίς να υπολογίζει αποφάσεις «συλλογικών οργάνων» κι άλλες τέτοιες γραφικότητες, διότι, αυτή είναι η πεμπτουσία του λαϊκισμού, η περιφρόνηση απέναντι σε κάθε θεσμική δέσμευση και η «αδιαμεσολάβητη» σχέση και επαφή με τον «απλό λαό». Ο Stefanos Τραμπ μπορεί να άρχισε την άνοδό του με επίσκεψη στη Μακρόνησο, όπως την βιντεοσκόπησε,  μπορεί να αναμασά διάφορες «αριστερές» ανοησίες, σανό για το αριστερό πόπολο, στην ουσία όμως κάνει ότι θέλει, λέει ό, τι θέλει χωρίς φραγμούς, κινείται όπως θέλει, μεταμφιέζεται συνεχώς, χοροπηδάει, το κόμμα, άλλωστε, μαθημένο είναι από κωλοτούμπες.

 Ήδη, ο νέος αρχηγός σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, έχει σε μεγάλο βαθμό αλλοιώσει ιδεολογικά και πολιτικά  το κόμμα που κατέκτησε και ελέγχει πλήρως. Φαίνεται να προσελκύει σημαντικό τμήμα εκλογέων με χαρακτηριστικά που δεν έχουν καμιά σχέση με την προηγούμενη ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του κόμματος, όπως δείχνουν τα ποιοτικά ευρήματα πολλών δημοσκοπήσεων. Από τα «ιστορικά» στελέχη του κόμματος τα περισσότερα ποιούν τη νήσσα διότι και αξιώματα κατέχουν και γνωρίζουν ότι ακόμα και να ήθελαν δεν μπορούν να απαλλαγούν εύκολα από το νέο αρχηγό. Ο ίδιος έχει δηλώσει σαφώς ότι θα παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος ανεξάρτητα από την επίδοσή του στην κάλπη των Ευρωεκλογών του Ιουνίου.

Επομένως, ο νέος αρχηγός της «ριζοσπαστικής αριστεράς» ηγούμενος ενός απερίγραπτου λαϊκιστικού συνονθυλεύματος δεν έχει κανένα πρόβλημα να απλώνει τα δίχτυα του στο χώρο της λαϊκιστικής Δεξιάς όπου κυριαρχεί ο κ. Βελόπουλος. Πρόκειται  για συγκοινωνούντα δοχεία. Άλλωστε, η όσμωση είχε επέλθει και πριν και κυρίως με τη συγκυβέρνηση για 41/2 χρόνια  του ΣΥΡΙΖΑ με το λαϊκιστικό κόμμα της άκρας Δεξιάς Αν.ΕΛ (Ανεξάρτητοι Έλληνες του κ. Καμένου) κόμμα το οποίο οι «αιδήμονες»  αδίστακτοι του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζαν ως «κεντρώο»! Ο πολακισμός παραμένει η κυρίαρχη ιδεολογία του κόμματος.

Ο φαιοκόκκινος λαϊκισμός σμιλεύτηκε την εποχή εκείνη της συγκυβέρνησης αλλά και μετέπειτα, όταν ο Alexis Τραμπ βρέθηκε στην αντιπολίτευση (2019-2023). Τότε, ακολούθησε ακραίους λαϊκιστικούς ατραπούς και οδήγησε  το κόμματα σε εκλογική συντριβή, χωρίς καν να λογοδοτήσει προς κανέναν. Παραμένει ένα επικίνδυνο για τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τους θεσμούς της μόρφωμα όχι μόνο διότι ο Stefanos Τραμπ έχει κάποιο επικοινωνιακό «χάρισμα» που ανοήτως σιγοντάρεται και προβάλλεται από ορισμένα μίντια, αλλά διότι η όσμωση με τον δεξιό και ακροδεξιό λαϊκισμό δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα απειλής κατά της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της διακυβέρνησης της χώρας.

Η μελέτη του ΚΕΦΙΜ (Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών Μάρκο Δραγούμης) για την απειλή του φαιοκόκκινου λαϊκισμού στην Ευρώπη και την Ελλάδα (βλ. Policy Paper#2, Απρίλιος 2024,  με τίτλο Ανθεκτικός ο Λαϊκισμός σε Ελλάδα και Ευρώπη εν όψει Ευρωεκλογών) δείχνει την έκταση του προβλήματος και θα πρέπει να τύχη ευρύτερης συζήτησης.

https://kefim.org/deiktis-apolytarchikou-laikismou/

 Εν όψει των Ευρωεκλογών του Ιουνίου οι δημοκρατικοί πολίτες δεν πρέπει με την ψήφο τους να αφήσουν περιθώρια για την επέλαση του φαιοκόκκινου λαϊκισμού.

Δεν πρόκειται μόνο για την ακρίβεια, την εγκληματικότητα και τα παρόμοια. Έχει εγκαταλειφτεί ο ιδεολογικός και πολιτικός αγώνας κατά των εχθρών της φιλελεύθερης δημοκρατίας που φιλοξενεί στους κόλπους της τους εχθρούς της. Αυτή είναι η φύση της.  Δεν μπορεί να διαψεύδει τον εαυτό της ακόμα κι όταν κινδυνεύει. Ο φαιοκόκκινος λαϊκισμός ηττήθηκε μόνο προσωρινά. Ποτέ δεν ηττάται οριστικά αν δεν παραμένει αδιάκοπα ανοιχτό και αποτελεσματικό το Μέτωπο εναντίον του. Σήμερα επιστρέφει δυναμικά λόγω εσωτερικών και εξωτερικών συγκυριών. Το πολιτικό αυτό φαινόμενο, εγγενές σε ένα βαθμό, στις φιλελεύθερες και δημοκρατικές Πολιτείες,  είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο στην Ελλάδα, που πλήρωσε βαρύτατο και ανεπανόρθωτο τίμημα εξ αιτίας της επικράτησής του. Προσπαθεί ακόμα να συνέλθει.

Αγνοώντας τα λάθη και τα παθήματά τους στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν οι πολίτες διατρέχουν τον κίνδυνο να τα επαναλάβουν με ολέθριες συνέπειες. Το δις εξαμαρτείν……

 Μια σημαντική μερίδα εκλογέων, αν τα δημοσκοπικά ευρήματα σταθμίζονται με ακρίβεια,  διακινδυνεύουν, ακόμα και για κατανοητούς λόγους, να παραδώσουν την κρίση και το μέλλον τους σε πολιτικούς αγύρτες, συνειδητούς ψεύτες, δημαγωγούς και απατεώνες,  χωρίς επιστροφή. Η πολτοποίηση της κοινής γνώμης, στην οποία συμβάλλει καθοριστικά η κακή και χυδαία χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εγκυμονεί ανυπολόγιστους κινδλυνους.

Φοβάμαι πως οι φύλακες που θα έπρεπε να έχουν γνώση, δεν έχουν. Μάλλον περί άλλων τυρβάζουν. Το τίμημα ενδέχεται να θα είναι υψηλό. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα χρόνος για αποτελεσματική αντίδραση.