Κινδυνεύει η Ευρώπη, οι αξίες της, η δημοκρατία της και όλα τα επιτεύγματα της μετά την ορκωμοσία του νέου αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ; Κανείς δεν μπορεί να δώσει ακόμα ξεκάθαρη απάντηση. Ο Τράμπ όμως θέτει τις συντεταγμένες για να κατανοήσουμε καλύτερα τις συγκρούσεις που μαίνονται στο εσωτερικό της Γηραιάς Ηπείρου. Η μάχη δίνεται ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και αυτό που ο καναδός ακαδημαϊκός Μίκαελ Ιγνάτιεφ αποκαλεί αυταρχικό καπιταλισμό. Στην Αμερική τη μάχη κέρδισε ο δεύτερος, στην Ευρώπη η μάχη μαίνεται ακόμα. Θα τα καταφέρει να γίνει το προπύργιο της δημοκρατίας χωρίς την ασφάλεια των ΗΠΑ; θα τα καταφέρει να παραμείνει σοσιαλδημοκρατική , με ανοιχτά σύνορα και σε ειρήνη με τους γείτονες της ; Η θα διαλυθεί μέσα σε ένα κύμα εθνικισμού και ακροδεξιού λαϊκισμού που θα σαρώσει όλα τα μεταπολεμικά επιτεύγματα ;
Οι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις αυτής της χρονιάς θα καθορίσουν το μέλλον της Ευρώπης γράφει ο ιστορικός Τζόζεφ Πήρσον και επισημαίνει ότι ο Τραμπ αντιπροσωπεύει αυτό που συμβαίνει όταν το ανοιχτό πνεύμα της σοσιαλδημοκρατίας ηττηθεί από τη δημαγωγία του λαϊκισμού .
Το αποτύπωμα αυτής της μάχης άφησαν το Σαββατοκύριακο δύο γεγονότα στη Γερμανία και στη Γαλλία .
Στο Κόμπλεντς συναντήθηκαν όλες οι ξενοφοβικές, λαϊκιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις της Ευρώπης ενόψει των κρίσιμων εκλογών που θα διεξαχθούν σε τέσσερις από τις ιδρυτικές χώρες της ΕΕ, δηλαδή στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία και ίσως και στην Ιταλία. Οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις φαίνεται ότι αισθάνονται ενισχυμένες μετά την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. “Ο Τραμπ μας υπέδειξε μία διαφυγή από το αδιέξοδο, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και στην Ευρώπη” υποστηρίζει η επικεφαλής της Εναλλακτικής για τη Γερμανία Φράουκε Πέτρι . Από την πλευρά της η Μαρίν Λεπέν δήλωσε ότι “ζούμε το τέλος του παλαιού και τη γέννηση ενός νέου κόσμου , οι λαοί αφυπνίζονται”. Όπως επισημαίνει ο διεθνής τύπος ήταν η πρώτη κοινή δημόσια εμφάνιση της Πέτρι με τη Λεπέν, κάτι που προκαλεί αντιδράσεις ακόμα και στο εσωτερικό του ξενοφοβικού γερμανικού κόμματος . Ένα από τα ηγετικά στελέχη του κόμματος ο Γιεργκ Μόιτεν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι θα πρέπει να κρατούν αποστάσεις από το Εθνικό μέτωπο εξαιτίας και της προστατευτικής οικονομικής πολιτικής που υποστηρίζει η Μαρίν Λεπέν. Μόλις πριν από έναν χρόνο και η ίδια η επικεφαλής της AfD ισχυριζόταν ότι το κόμμα της δεν ταιριάζει με το Εθνικό Μέτωπο, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες του πρώτου καναλιού της γερμανικής τηλεόρασης (ARD) Πέτρι και Λεπέν συναντήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι μαζί με τους συζύγους τους κάπου κοντά στο Στρασβούργο και άρχισαν να διαμορφώνουν κοινή συμμαχία, ενώ ο σύζυγος της Πέτρι και ευρωβουλευτής της Εναλλακτικής για τη Γερμανία Μάρκους Πρέτσελ είχε ήδη προσχωρήσει στην πολιτική ομάδα της Λεπέν.
Στο Κόμπλεντς βρέθηκαν όλοι οι ακροδεξιοί , εθνικιστές ηγέτες από τον Ολλανδό Βίλντερς μέχρι τον Ιταλό Σαλβίνι από τη Λέγκα του Βορά και τις Λεπέν και Πέτρι
Και σε κανέναν δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι οι ακροδεξιοί ηγέτες απέκλεισαν δημοσιογράφους και μερικά από τα εγκυρότερα ΜΜΕ από τη συνάντηση τους.
Χωρίς διαπίστευση έμειναν, μεταξύ άλλων, η γερμανική δημόσια τηλεόραση ARD και ZDF, η οικονομική επιθεώρηση Χαντελσμπλάτ (Handelsblatt) , καθώς και οι δύο δημοσιογράφοι της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) και του Σπήγκελ
Νομίζουν ότι μετά την ανάδειξη στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ ξαναγίνεται δημοφιλής ο εθνικισμός προειδοποιεί ο Γκάμπριελ. που διαδήλωσε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους στους δρόμους της γερμανικής πόλης εκφράζοντας την αγανάκτηση του για τη συγκέντρωση των ακροδεξιών ηγετών.
Την ώρα που η Μαρίν Λεπέν σχεδιάζει τις δικές της συμμαχίες και ο Τράμπ γκρεμίζει ό,τι έχτισε ο Μπαράκ Ομπάμα και οι άλλοι αμερικανοί πρόεδροι , στη Γαλλία οι Σοσιαλιστές προσπαθούν να βρουν το βηματισμό τους . Και ψηφίζουν τον άνθρωπο που θέλουν να είναι υποψήφιος του κόμματος τους στις κρίσιμες προεδρικές εκλογές .
Η εφημερίδα Λιμπερασιόν μιλάει για τις Δύο Αριστερές του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος και ο διευθυντής της Λοράν Ζοφρέν γράφει για την Αριστερά της διαχείρισης που μάχεται την Αριστερά που ονειρεύεται. Η πρώτη εκπροσωπείται από τον πρώην πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς που ήρθε δεύτερος και είναι ο άνθρωπος που υπερασπίστηκε μια εργασιακή μεταρρύθμιση που θεωρήθηκε αντεργατική. Και η δεύτερη από τον πρώην υπουργό Παιδείας Μπενουά Αμόν που πιστεύει ότι η αριστερά χάνει τη ψυχή της όταν δεν πείθει τους ψηφοφόρους ότι εργάζεται για εκείνους .
Ο ίδιος ο Βαλς είχε διακηρύξει την ασυμβατότητα των Δύο Αριστερών , γεγονός είναι όμως ότι η βάση των ψηφοφόρων δεν θέλει την mainstream Αριστερά . Αυτό το είδαμε και στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ . Ο Μπέρνι Σάντερς ήταν ο υποψήφιος που συνεπήρε τους αριστερούς ψηφοφόρους του κόμματος και πολλοί υποστηρίζουν πως αν εκείνος είχε πάρει το χρίσμα οι Δημοκρατικοί δεν θα είχαν ηττηθεί στις εκλογές από τον Ντόναλντ Τραμπ
Η Φιγκαρό προβλέπει πάντως στο κύριο άρθρο της ότι είτε νικήσει ο Αμόν την ερχόμενη Κυριακή είτε ο Βαλς, δεν θα αλλάξει τίποτε για τους γάλλους σοσιαλιστές. Και θα πρέπει να προετοιμάζονται να ηττηθούν από τον ανεξάρτητο Εμμανουέλ Μακρόν.
Αναλυτές βέβαια εκτιμούν ότι η υποψηφιότητα Αμόν θα ενισχύσει πολύ τον Μακρόν μια που οι πιο συντηρητικοί κεντρώοι ψηφοφόροι θα ακολουθήσουν τον ανεξάρτητο Μακρόν . Στον πρώτο γύρο των εκλογών οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον Μακρόν να έρχεται τρίτος μετά την Λεπέν και τον Φιγιόν . Μετά ακολουθεί ο υποψήφιος της Αριστεράς Μελανσόν και τελευταίος ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών.
Ο ιστορικός Τζόζεφ Πήρσον γράφει ότι οι επερχόμενες εκλογές σε Γερμανία και Γαλλία πρέπει να μας κρατούν σε εγρήγορση γιατί αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν κινδυνεύει η δημοκρατία από το αποτέλεσμα τους , η εκλογή Τραμπ και το Μπρέξιτ μας απέδειξαν ότι ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα της κάλπης.