Τα φώτα της δημοσιότητας θα πέφτουν όλο και περισσότερο στο ΚΙΝΑΛ τους επόμενους μήνες , αφού οδεύει σε κρίσιμες εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου και στην συνέχεια σε Συνέδριο που έχει να επιλύσει πολλά προβλήματα Στρατηγικής, φυσιογνωμίας , προγραμματικού λόγου, στίγματος που θα εκπέμπει. Έχω την αίσθηση ότι όλη αυτή η διαδικασία θα κρίνει τα πάντα και κυρίως το βασικό: Θα μπορέσει να ανακάμψει και να καταφέρει να επιστρέψει δυναμικά και πρωταγωνιστικά ή θα παραμείνει ένα μικρό κόμμα ασαφούς ταυτότητας και προοπτικής συρρίκνωσης των δυνάμεών του καθιερωμένο πια οριστικά και αμετάκλητα ως Κ.Κ.Ε του Κέντρου;
Σε τι κατάσταση βρίσκεται όμως σήμερα; Βρίσκεται σε μια κατάσταση εγκλωβισμού σε μικρά δημοσκοπικά ποσοστά επί δύο χρόνια που κυμαίνονται ανάμεσα στο 6% και το 7% κάτι που δείχνει το τελμάτωμά του και κουράζει, απογοητεύει τους ψηφοφόρους του και τους φίλους του. Ακόμα χειρότερα, αυτές οι δημοσκοπικές επιδόσεις δεν προϊδεάζουν για κάτι καλό στις ερχόμενες κατά πάσα πιθανότητα διπλές βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο αυτό το τέλμα δεν είναι μόνο δημοσκοπικό και δεν αφορά μόνο την περίοδο από τις εκλογές του 2019 και μετά.Το τέλμα υπάρχει από το 2015 οπότε το ΠΑΣΟΚ πήρε το ιστορικά χαμηλό 4.68%.
Εδώ γίνεται μια αλλοίωση της πραγματικότητας δια ενός παιγνίου με τα ποσοστά , για να φανεί ότι υπάρχει κάποια άνοδος. Δεν είναι όμως έτσι. Τον Ιανουάριο του 2015 το ΠΑΣΟΚ πήρε 289.469 ψήφους( 4.69%), έχοντας την διάσπαση από το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου που πήρε 152.557 ψήφους( 2.47%), ενώ υπήρχε και η ΔΗΜΑΡ με 29.820 ψήφους( 0.49%). Το άθροισμα είναι 471.846 ψήφοι( 7.69%) .Αν δε κάποιος υπολογίσει και το ΠΟΤΑΜΙ που πήρε 373.924 ψήφους ( 6.05%), το άθροισμα των δυνάμεων Κέντρου και Κεντροαριστεράς είναι 845.770 ψήφοι, δηλαδή 13.69%. Αν πάμε στις εκλογές του 2019 το ΚΙΝΑΛ πήρε 8.10 % ( 457.623 ψήφοι) , ενώ δεν υπήρχε ΠΟΤΑΜΙ και ΔΗΜΑΡ, ενώ το ΚΙΔΗΣΟ συμμετείχε πια στο ΚΙΝΑΛ και ενώ δημιουργόταν ένα κλίμα αλλαγής και βαριάς ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Εν ολίγοις αν δεν υπολογίσουμε το ΠΟΤΑΜΙ, ποσοστιαία το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει οριακή αύξηση 0.46% παίρνοντας μόλις 5.777 ψήφους παραπάνω! Αν υπολογίσεις και το ΠΟΤΑΜΙ, η μείωση εμφανίζεται στο ποσοστό (- 5.59%) και στους ψήφους ( - 373.924 ) !
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ παρουσιάζει μια σταθερότητα δυνάμεων επί έξι χρόνια , ένα βάλτωμα επί της ουσίας, ενώ οι ταχύτητες συρρίκνωσης έχουν δρομολογηθεί. Καμία αύξηση, καμία επιτυχία. Αυτό βιώνουν χιλιάδες πολίτες που αυτοκαθορίζονται στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ και αυτό πια δεν αντέχεται. Αναφερόμαστε σε πολίτες που έμειναν στον χώρο τους σε δύσκολες στιγμές , πολίτες που έχουν ζήσει σε κόμμα εξουσίας και θέλουν να δουν αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, μήπως και γίνει κατορθωτό κάποιο φτερούγισμα. Αναφερόμαστε σε πολίτες που η καρδιά τους βρίσκεται στο ΠΑΣΟΚ κι ας ψήφισαν το 2019 Κ. Μητσοτάκη γιατί στο πρόσωπό του είδαν ένα κεντρώο πολιτικό που εξέφρασε την ανάγκη επιστροφής στην κανονικότητα ή ΣΥΡΙΖΑ ή και πήγαν αποκαρδιωμένοι σπίτι τους.
Όλοι αυτοί θέλουν μεταρρυθμιστική πολιτική και βλέπουν μια πολιτική που ακροβατεί ανάμεσα σε τακτική ίσων αποστάσεων μέχρι και ταύτισης σε θέματα και φρασεολογία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν εξωστρέφεια και ανοιχτό κόμμα που λειτουργεί συλλογικά και δημοκρατικά και βλέπουν ένα κόμμα που λειτουργεί δεν λειτουργεί, τους λαμβάνει δεν τους λαμβάνει υπόψη. Περιμένουν καθαρές θέσεις και μηνύματα και αντιλαμβάνονται ότι ο χώρος τους ετεροκαθορίζεται και προβάλλει ως μεγίστη πολιτική επιλογή την υπεράσπιση της αυτονομίας του κόμματος, λες και και υπάρχει παλιό ή νέο κόμμα που δεν θέλει να είναι αυτόνομο.
Αυτοί οι πολίτες ελπίζουν σε αλλαγές εδώ και τώρα, σε αλλαγές που ίσως έπρεπε να γίνουν χθες. Ας μη κάνει δε κάποιος λάθος για τις επιλογές, προτιμήσεις τους. Στην τελευταία δημοσκόπηση της OPINION POLL το 68.2% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ δηλώνει ικανοποιημένο από το κυβερνητικό έργο και το 80% ικανοποιημένο από την Πρωθυπουργία Κ. Μητσοτάκη , ενώ μόνο το 3% βλέπει θετικά την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ και το 3% πιστεύει ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν είχαμε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στις δε προτιμήσεις για Πρωθυπουργό δίνουν 65.2% στον Κ. Μητσοτάκη, 3% στον Αλέξη Τσίπρα και 25.8 στον Κανένα! Έχουν γίνει όλοι αυτοί κρυφονεοδημοκράτες; Όχι βέβαια. Στέλνουν μήνυμα όμως επί δύο χρόνια: «Θέλουμε να εκφράσουμε τον χώρο του Κέντρου, να διεκδικήσουμε έστω τμήμα του, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, να πρωταγωνιστήσουμε. Δεν μπορούμε να το πετύχουμε αυτό χωρίς καθαρές πολιτικές επιλογές».
Γι αυτούς τώρα είναι η ευκαιρία που η Κυβέρνηση έχει τις όποιες μικρές ή μεγάλες φθορές και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει το 25% - 30% των δυνάμεών του. Αν και τώρα χαθεί η ευκαιρία, όπως χάθηκε τον Ιούλιο του 2019, δεν θα υπάρχει και ελπίδα και βέβαια οι πολίτες ενίοτε αυτονομούνται αν πια δεν εκφράζονται από πολιτικές και ηγεσίες του χώρου που προτιμούν. Γι αυτό η θέληση αλλαγής ηγεσίας στην οποία κατ΄αρχήν συμπυκνώνονται και προσωποποιούνται όλες οι αναγκαίες αλλαγές, εμφανίζεται συντριπτικά πλειοψηφική μέσα στο ΚΙΝΑΛ. Το 65% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ θέλουν αλλαγή της Φώφης Γεννηματά και την κατατάσουν τρίτη στην σειρά επιλογής προσώπου για νέος Πρόεδρος με 19.7% , όταν ο Α.Λοβέρδος επιλέγεται από το 37.1% και ο Ν. Ανδρουλάκης από το 22% ( έρευνα OPINION POLL τον Μάιο σε δείγμα 1.600 πολιτών).
Αυτή είναι η κατάσταση, αυτές και οι προκλήσεις. Θα τα καταφέρει το ΚΙΝΑΛ; Θα κερδίσει το στοίχημα; Στο επόμενο διάστημα θα φανεί... Ο λόγος ανήκει στα μέλη του, στους φίλους του , στην κοινωνία...