Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναζητούν τη διάδοχο της Κάθριν Αστον για να αναλάβει τα καθήκοντα της ύπατης εκπροσώπου εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, την ώρα που δεν υπάρχει κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Η απουσία της ευρωπαϊκής διπλωματίας από τις παγκόσμιες εξελίξεις απέκτησε δραματικές διαστάσεις μετά το ξέσπασμα της αιματηρής κρίσης στην Ουκρανία.Το τελευταίο φοβερό επεισόδο ήταν η μαζική δολοφονία των επιβατών ενός αεροσκάφους που κατερρίφθη. Είναι μια εικόνα πολέμου, που δεν έχει κηρυχθεί, δεν ομολογείται, αλλά συμβαίνει, ερήμην των ηγεσιών της Δύσης που παρακολουθούν αμήχανα.

Ενας άλλος πόλεμος εξελίσσεται στη Μέση Ανατολή και η μία πλευρά, των Παλαιστινίων, μετρά καθημερινά θύματα, ανάμεσά τους πολλά παιδιά. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι λύση η παρακολούθηση των περιφερειακών κρίσεων από την τηλεόραση και η διατύπωση μελοδραματικών εκκλήσεων. Η αμερικανική υποχώρηση από περιοχές στις οποίες οι ΗΠΑ είχαν έντονη επιρροή, σε συνδυασμό με την απουσία διάδοχης τάξης πραγμάτων, και την υπαρξιακή σύγχυση του ΝΑΤΟ που έχει χάσει τον προσανατολισμό του, δημιουργούν την ανάγκη για περισσότερη Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή και στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

Στην ερώτηση «και τι να κάνει η Ευρώπη;» η απάντηση δεν είναι εύκολη, ξεκινά όμως από την παραίνεση «να σκεφτεί και να αποφασίσει ότι όσα συμβαίνουν γύρω αφορούν τους ευρωπαϊκούς λαούς» – με τρόπο άμεσο και συχνά τραγικό.