Εκ μέρους της διαχειριστικής Ομάδας του fbτης «πρόταση μομφής στην Π.τ.Β» που συγκέντρωσε 40.000 μέλη με αίτημα την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ήρθε η ώρα, κάνοντας τον απολογισμό αυτής της πολύ σημαντικής κίνησης των πολιτών, μέσω του διαδικτύου, να καταθέσω ορισμένα συμπεράσματα.

“Είναι τρελλοί αυτοί οι διαχειριστές!” θα αναφωνήσουν κάποιοι βλέποντας τον τίτλο. Και θα αρχίσουν τις ενστάσεις: Το Προεδρικό Διάταγμα διάλυσης της Βουλής θυροκολλήθηκε αλλά η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου…ζει και βασιλεύει! Πρόταση μομφής δεν της έγινε, παραμένει -τύποις- Πρόεδρος και θα παραδώσει στο διάδοχό της, δηλαδή, μετεκλογικά. Κύριος οίδε, δε, τι θα πράξει στο μεσοδιάστημα κατέχοντας ακόμα τον τίτλο. Μια γεύση πήρατε αυτή την εβδομάδα με τις συνεδράσεις …Ολομέλειας με 16 βουλευτές αποκλειστικά του κόμματος με το οποίο θα πολιτευθεί (!), Επιτροπών με 2 μετέχοντες (!) και το Κανάλι (της) σε ρόλο …Ράδιο Τίρανα. Αμφιβάλλει κανείς πως, τουλάχιστον, αυτό το τελευταίο θα συνεχισθεί και μεσούσης της προεκλογικής περιόδου;
“Τι καταφέρατε, λοιπόν, με την Ομάδα σας; Γιατί μας λέτε ότι νικήσατε, αφού ο στόχος δεν επιτεύχθηκε;” Θα μας ρωτήσουν.

Ας απαντήσουμε, λοιπόν, στους …αμφισβητίες υπερασπίζοντας το νόημα του τίτλου.
Κι ας ξεκινήσουμε με μια αναγκαία επισήμανση. Όπως διευκρινίζαμε και στην πρώτη επιστολή που αποστείλαμε στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου «…δεν θέλουμε να υποκαταστήσουμε την πολιτική και κοινοβουλευτική λειτουργία? αισθανόμαστε υποχρεωμένοι όμως, να διατυπώσουμε εμφατικά την ανησυχία και την αγανάκτηση ενός σημαντικού μέρους της κοινής γνώμης …”. Δεν μπορούσαμε, λοιπόν, προφανώς να κάνουμε εμείς την πρόταση μομφής. Άλλοι είχαν την ευθύνη.

Τούτου δοθέντος: ναι νικήσαμε!
Όταν μέσα σε ένα, μόλις, μήνα και μεσούντος του θέρους συγκεντρώνονται πάνω από 40.000 πολίτες σε μια Ομάδα του Facebook διεκδικώντας ένα πολιτικό αίτημα, ποιον άλλο χαρακτηρισμό να δώσουμε;
Όταν οι δημοκρατικοί αυτοί πολίτες υπερβαίνουν τις διαφορετικές καταγωγές, παραστάσεις, και πολιτικά πιστεύω και συσπειρώνονται υποδειγματικά και πολιτισμένα σε μια ανεξάρτητη διαδικτυακή κοινότητα πώς αλλιώς να το ονομάσουμε;
Όταν για πρώτη φορά σημειώνεται μια τόσο μαζική διαδικτυακή κινητοποίηση με πολιτικό στόχο στην (ιντερνετικά καθυστερημένη) χώρα μας -και μάλιστα με κλειστή ομάδα του Fb- πως αλλιώς να το αποκαλέσεις;
Όταν αυτοί οι χιλιάδες πολίτες απευθύνονται δύο φορές -με επίσημο και συντεταγμένο τρόπο- στους βουλευτές, εγκαινιάζοντας έναν πρωτοφανή για τη χώρα μας διάλογο τι άλλο να πεις;
Όταν το ξεκίνημα και μόνο της Ομάδας –πολύ περισσότερο δε, η μαζικοποίησή της- συνετέλεσε ώστε ένα θέμα που οι βουλευτές συζητούσαν κατ’ ιδίαν και για το οποίο η δημόσια κριτική ήταν περιθωριακή και στις μικροπολιτικές στήλες, να γίνει κορυφαίο ζήτημα της πολιτικής ατζέντας, της δημοσιότητας και των συσχετισμών, ποιο άλλο ρήμα να χρησιμοποιήσουμε;
Όταν η πιο «σκληρή» αντίδραση των βουλευτών στον εξευτελισμό των κοινοβουλευτικών θεσμών και του Συντάγματος από την Π. τ. Β. ήταν να κάνουν, πλάκα και φασαρία σαν …σχολιαρόπαιδα όταν η περι ης ο λόγος κατέβαινε από την έδρα ενώ μετά την εμφάνιση της Ομάδας μας, η υπόθεση της πρότασης μομφής έφτασε να γίνει αντικείμενο ευρείας δημόσιας συζήτησης αλλά και εσωτερικού διαλόγου στις πολιτικές δυνάμεις, πώς αλλιώς να προσδιορίσουμε την επίδραση που ασκήσαμε;
Όταν η Ομάδα έφτασε να συγκεντρώνει είτε μέσω της ένταξης ως μελών είτε μέσω επίσημων δηλώσεων –πριν υπάρξει απαγορευτικό σήμα από μια ορισμένη πλευρά- περίπου το ένα τρίτο των απαιτούμεναν υπογραφών βουλευτών για πρόταση μομφής, πώς αλλιώς να τιτλοφορήσουμε τον απολογισμό μας;
Όταν από κει που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός που την επέλεξε και την επέβαλε παρίσταντο στην εναρκτήρια συνεδρίαση της γελοίας, εξωθεσμικής και τελικά αντισυνταγματικής επιτροπής της για το χρέος, έφτασαν ο μεν πρώτος να της απευθύνει αυστηρές επιστολές ο δε δεύτερος να μιλά για λάθος επιλογή και συμπεριφορά δικτάτορα, να μη διεκδικήσουμε “μερτικό” για την ανατροπή του κλίματος, βαφτίζοντας νικηφόρα τη δραστηριότητά μας;
Όταν σε ένα θέμα που έως την εμφάνισή μας αντιμετωπιζόταν είτε με χιούμορ και σαρκασμό είτε με ..ψυχιατρικούς όρους αποδώσαμε την πραγματική και μείζονα πολιτική σημασία που είχε, σαν κορυφή του παγόβουνου αυταρχικών και ολοκληρωτικών αντιλήψεων, οι οποίες γεννήθηκαν στο “εκτροφείο” του λαϊκισμού, με ποια άλλη λέξη να το πούμε;

Και μη μας αντιτείνετε πως όλα αυτά που περιγράψαμε ήταν εύκολα, γιατί ο βίος και η πολιτεία της κ. Ζ. Κωνσταντοπούλου ως Προέδρου της Βουλής ήταν πρωτοφανής. Πράγματι “στα 200 χρόνια κοινοβουλευτικού βίου δεν είχαν υπάρξει τέτοια θλιβερά πράγματα”, όπως είπε ο Ν. Αλιβιζάτος. Αλλά συγγνώμη, που ήταν οι ..”άλλοι” να χτυπήσουν αυτό τον … εύκολο στόχο; Χρειάστηκε να δημιουργηθεί η Ομάδα μας και να συνασπιστούν αυθόρμητα μέσα από ένα ακηδεμόνευτο, ανεξάρτητο και ακομμάτιστο κίνημα βάσης χιλιάδες πολίτες, ώστε το θέμα ν’ απασχολήσει την κοινή γνώμη και –σ’ έναν ορισμένο βαθμό- την πολιτική σκηνή.

Νικήσαμε λοιπόν. Γιατί είχαμε ένα σαφές, κατανοητό και υπερώριμο αίτημα για τη δημοκρατική κοινή γνώμη, το οποίο εξέφραζε και σημαντική μερίδα ψηφοφόρων του έως πρότινος κυβερνώντος κόμματος. Γιατί συσπειρώθηκαν, χωρίς άλλη ατζέντα, φιλοδοξίες και σκοπιμότητες χιλιάδες πολίτες που ασφυκτιούσαν, καθώς δεν εκπροσωπούνταν από την ακινησία και την απουσία πρωτοβουλιών από τις πολιτικές ηγεσίες. Και είναι δύναμη και για το μέλλον αυτή η συσπείρωση.
Νικήσαμε λοιπόν. Απλώς, εκείνοι που είχαν την ευθύνη δεν την ανέλαβαν, ούτε αυτοί που την επέλεξαν ούτε αυτοί που τη στήριξαν. Άλλοι αρνήθηκαν, άλλοι στρεψοδίκησαν στη βάση μικροκομματικών υπολογισμών και σκοπιμοτήτων, άλλοι ολιγώρησαν, άλλοι καθυστέρησαν. Και τελικά δεν κατατέθηκε πρόταση μομφής ούτε καν την τελευταία στιγμή για λόγους τιμής, αξιοπρέπειας και προστασίας του κοινοβουλευτισμού.
Νικήσαμε λοιπόν. Υπερασπιζόμενοι τον κοινοβουλευτισμό, τη συνταγματική λειτουργία, τη δημοκρατική διαδικασία. Γιατί η δική μας «αγανάκτηση» αυτά υπερασπιζόταν, επισημαίνοντας, παράλληλα, τα πολιτικά λάθη και τις ολιγωρίες. Ήταν, δηλαδή, ακριβώς στον αντίποδα της «αγανάκτησης» του ’11, η οποία έστρεψε τον κόσμο στον ανορθολογισμό και την αντιπολιτική μέσω των γνωστών και “επονείδιστων” συνθημάτων.

Τώρα, όμως, μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο. Η Ομάδα προφανώς δε συστήθηκε για να παρέμβει σε αυτές, ανεξάρτητα αν στη ψήφο του καθενός μας χωριστά η στάση απέναντι στο αίτημά μας θα συνυπολογισθεί. Ταυτόχρονα, όμως, δεν ήταν hate group ή μια Ομάδα εναντίον ενός προσώπου και μόνον αλλά καταδίκης ενός πολιτικού φαινομένου αυταρχικής και ολοκληρωτικής λειτουργίας που ανετράφη στο πλαίσιο του λαϊκισμού. Επιπλέον, η κ. Ζ. Κωνσταντοπούλου παραμένει τυπικά Πρόεδρος έως ότου παραδώσει στο διάδοχό της μετεκλογικά, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και αναφέρθηκαν, ήδη, ορισμένα.

Θα τα συνυπολογίσουμε όλα αυτά –τα εν τινι μέτρω αντιφατικά-
μέσα τις επόμενες ώρες, όπως κάνατε και σεις με τις ιδέες και σκέψεις που καταθέσατε.

Δημοσιεύτηκε στην Ομάδα του fbτης «Πρόταση μομφής στην Π.τ.Β» ως απολογισμός της δράσης της τις τελευταίες 38 μέρες.