Βγήκε ο Ερντογαν και αμφισβήτησε τη συνθήκη της Λωζάννης, σε μια σύναξη των ανώτερων κρατικών υπάλληλων της δημόσιας διοίκησης, που αναλαμβάνουν ρολό νομάρχη ή και περιφερειακού διοικητή… περισσότερο όμως, νομάρχη και έπαρχου…
Η πάλη που γίνεται, από τον τερματισμό του πραξικοπήματος φανερά, στις 18-19 Ιουλίου, μέχρι και σήμερα, αφορά σε πολύ μεγάλο βαθμό, το ζήτημα του στρατού, της ιεραρχίας και το ότι η μάχη δεν τελείωσε…
Ο πανίσχυρος Ερντογάν, δυο φορές σύρθηκε σε συμβιβασμό, με την ιεραρχία και το μηχανισμό ελέγχου, του στρατού και τις δυο, δεν κατάφερε να πάρει, το πάνω χέρι…
Η πρώτη φορά, ήταν λίγους μήνες μετά την αποκάλυψη της εργκενεκόν και της παράνομης οργάνωσης, που προετοίμαζε προβοκάτσιες, για να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και να χάσει το ΑΚΡ την εξουσία…
Αφότου άρχισε η δίκη και βγήκαν οι, ομολογουμένως πολύ βαριές, ποινές, όλοι νόμισαν ότι έκλεισε το κεφάλαιο, βαθύ κράτος…
Έλα όμως, που δεν ήταν έτσι απλά όλα και το μονό που κατάφερε, ήταν να ελέγξει για δυο χρόνια τους προϋπολογισμούς, για τις αμυντικές δαπάνες, ενώ στο μεταξύ, τους αποφυλάκισε όλους τους καταδικασμένους και λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα, είχε ανακοινώσει το ύψους πολλών δις δολαρίων, πρόγραμμα εξοπλισμών, το οποίο και πάλι, θα έλεγχαν οι πασάδες στο μεγαλύτερο του μέρος…
Τώρα δεν προσπαθεί, γιατί δεν το μπορεί, να αποδομήσει τον Κεμαλισμό…
Ο Κεμαλισμός είναι συνυφασμένος με το κοσμικό κράτος και τη σύγχρονη Τουρκία, ως στοιχείο της εθνικής συνείδησης, όλων των πλευρών…
Αυτό που προσπαθεί, είναι να ενοχλήσει, τους πυρήνες αντίστασης και κινδύνου, που εξακολουθούν να υπάρχουν στο στρατό και στους μηχανισμούς…
Ανοίγει η Βουλή μεθαύριο και θα τεθεί θέμα, να συνεχιστεί το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, για ακόμη τρεις μήνες… Και πάλι όμως, όση αυταρχικότητα και να επιδείξει, δεν πρόκειται να ξηλώσει το πουλόβερ…
Και από απέναντι, έχει μια, τόσο μικρή, σε εμβέλεια, κύρος και πολιτική οξύνοια, αντιπολίτευση του Κιλιτσντάρογλου, που τον επέκρινε γιατί αυτός, το έξι εάν θυμάμαι καλά, έχασε «κυριαρχικά» εδάφη, δίνοντας πλεονέκτημα, για καμιά δεκαριά βραχονησίδες, στην Ελλάδα…
Κι ενώ με τη συναίνεση του CHP, αποφασίστηκε το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, τώρα τραγουδάει περίεργους σκοπούς, ότι θα το δούμε και δεν ξέρουμε ακόμη και θα το συζητήσουμε και όλα αυτά τα χαριτωμένα, που βλέπουμε και στα πατρώα εδάφη και από τις δυο πλευρές…
Η Τουρκία, μόνον τα εδαφικά της έλειπαν να ανοίξει, στην κατάσταση που βρίσκεται…
Οι κακοί σύμβουλοι όμως και στη χωρά μας, οδηγούν σε επιθετικές δηλώσεις και διχαστικές πολιτικές προτάσεις…΄
Τώρα, πρέπει να ενισχυθεί, το ρεύμα της στήριξης της ευρωπαϊκής της προοπτικής, τώρα που κινδυνεύει με πισωγύρισμα….
Κι αυτό πιστέψτε με, δεν θα είναι θρησκευτικού χαρακτήρα…