Θα περίμενε κανείς ότι η απαγγελία του πρώτου κατηγορητηρίου σε πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ θα έφερνε τον Ντόναλτ Τραμπ σε δύσκολη θέση και πάντως θα τον εξέθετε δημόσια ακόμα και σε ένα τμήμα των ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι όχι μόνον δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά, αντίθετα, η δημοφιλία του ανεβαίνει ραγδαία αυτές τις μέρες έναντι των συνυποψηφίων του για το χρίσμα του ρεπουμπλικανικού κόμματος. Είναι φανερό ότι για τον Τραμπισμό που δεν αποδέχτηκε ποτέ την εκλογική του ήττα, η παραπομπή του ιδρυτή του είναι ένα ακόμα παράσημο στο δρόμο της επιστροφής του στο Λευκό Οίκο.
Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί παρά να σημάνει συναγερμό στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το ενδεχόμενο της επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία θα ανατρέψει τις ήδη εύθραυστες σημερινές ισορροπίες, διαμορφώνοντας ένα νέο δυσμενή παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων στον οποίο οι δυνάμεις του αυταρχισμού, στις οποίες θα προστεθούν οι ΗΠΑ, θα έχουν το πάνω χέρι. Στην περιοχή μας ο Πούτιν θα βρει μεγαλύτερη κατανόηση στην υλοποίηση των επεκτατικών του σχεδίων, η Τουρκία θα έχει «διαφορετική» αντιμετώπιση στο θέμα των εξοπλιστικών της προγραμμάτων, ενώ η Ευρώπη θα ξαναβιώσει τις δραματικές εμπειρίες της προηγούμενης θητείας Τραμπ μόνο που αυτή τη φορά ο Μακρόν θα οδεύει προς την έξοδο με την Λεπέν να παραμονεύει.
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν φαίνεται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, αποφασισμένος να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο. Μπορεί να νίκησε δύο φορές (προεδρικές του ‘20 και ενδιάμεσες του ‘22) κατά κράτος τον Τραμπ, τίποτα όμως δεν δείχνει ότι έχει εξασφαλισμένη μια τρίτη συνεχόμενη νίκη. Και πάντως όχι χωρίς να γίνει κάτι που να προσδώσει στους Δημοκρατικούς μια νέα δυναμική ώθηση με την ενεργό ανάμειξη του Ομπάμα να μην επαρκεί αυτή τη φορά. Μια τέτοια ώθηση θα μπορούσε να δώσει μια νέα χαρισματική υποψηφιότητα που όμως δεν φαίνεται να υπάρχει.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να προετοιμαστεί η Ευρώπη έγκαιρα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Είναι ανάγκη οι ευρωπαίοι ηγέτες να συνειδητοποιήσουν ότι σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ αδρανοποιηθεί λόγω της στάσης των ΗΠΑ όπως την προηγούμενη φορά - «εγκεφαλικά νεκρό» το είχε χαρακτηρίσει ο Μακρόν - τότε η αμυντική θωράκιση της Ενωμένης Ευρώπης θα είναι προϋπόθεση για την επιβίωσή της. Ο Πούτιν θα θελήσει να επιβάλει με κάθε τροπο τους γεωπολιτικούς του όρους ιδιαίτερα μετά τη σθεναρή στάση που έχει δείξει η Ευρώπη απέναντι στην εισβολή του στην Ουκρανία.
Σε ότι αφορά στη χώρα μας, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο την ευνοϊκή συγκυρία που έχει δημιουργηθεί για να προωθήσουμε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο διαπραγμάτευσης με την Τουρκία εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη συμφωνία των δύο πλευρών για την προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.