Χρίσμα, χρίσμα είναι το όνειρο μας και η άγια μέρα δεν θα αργήσει

Μιχάλης Τριανταφυλλίδης 08 Αυγ 2023

Με αυτή  ακριβώς τη λογική μπαίνουμε , σθεναρά  στην  προεκλογική περίοδο  των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου , που αφορούν την τοπική αυτοδιοίκηση.

Επί  δεκαετίες  αγωνιζόμαστε να προσδώσουμε  μιαν αίσθηση αυτονομίας και αυτοδυναμίας των οργανισμών της αυτοδιοίκησης που είναι απαράδεκτο  να εξαρτώνται από κομματικά δεσμά. Δια τούτο και  αυτοδιοίκηση .

Φτάνοντας στο άλλο άκρο  κρετίνος νομοθετών  απαγόρευσε  τη συμμετοχή  κομμάτων  στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Η μοναδική στην οικουμένη χώρα που απαγορεύει  στους θεσμούς πολιτικής  έκφρασης των πολιτών να  συμμετέχουν στις εκλογές.

Η κεντρική εξουσία ποτέ δεν θέλησε να αφήσει ελεύθερη και αδέσμευτη την  τοπική αυτοδιοίκηση.  Στα χρόνια δε από το ‘ 74 και μετά,  δίνονται μάχες εκ του συστάδην  για την απορφάνισή της.

Την πρώτη ντουφεκιά  κατάστηθα,  την έριξε ο ΣΥΡΙΖΑ  με το άθλιο  δήθεν εκλογικό σύστημα που επινόησε  και ακολούθησαν,  ο άθλιος  Θεοδωρικάκος  και  ο εκ γενετής εχθρός  κάθε θεσμού δημοκρατικής έκφρασης,   συνεχιστής του Θεοδωρικάκου,  ο Βορίδης.

Το σημαντικότερο δε όλων είναι  ότι  αιφνιδίως , πάρα πολλοί που συμπορευτήκανε  όλα αυτά  τα χρόνια  για την καθιέρωση μιας  αυτοδύναμης αυτοδιοίκησης,   υποστηρίζουν πανηγυρικά,  την άθλια πρακτική του Πρωθυπουργού, να ορίζει με αυτοπρόσωπη παρουσία  τους υποψήφιους  Περιφερειάρχες ανά την χώρα.

Και μετά αναρωτιέστε τι θα γίνει με τις εκλογές στους Δήμους  όπου  τα χρίσματα κυκλοφορούν ολίγον  ωσάν τις πετσέτες  που κυκλοφορούν στη παραλία  και δεν έχουν πού να τις απλώσουν.

Σαν πολίτης επομένως  που παλεύει 50 χρόνια τώρα  για το στέριωμα της δημοκρατίας στη χώρα μου,  νιώθω  αφόρητη δυσανεξία  στην άθλια εξέλιξη που παίρνουν τα πράγματα. Βλέπω   το Δήμαρχο του μηδενικού αποτυπώματος,  να χαμογελάει   επειδή είναι  προσωπική επιλογή  του Πρωθυπουργού  με τις δεκάδες άλλες  επιλογές του, ότι δήθεν αυτό αποτελεί σινδόνην  καθαρά  και για την επόμενη περίοδο

Κούνια που τον κούναγε  και αυτόν και τον μέντορά του.

Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται Δήμαρχο σεμνό,  δραστήριο  και προσγειωμένο  που δεν θα θεωρεί  ότι η πόλη του το χρωστάει  και άρα  συμπεριφέρεται ως άφρων ηγεμών.  

Το είπα και δεν  θα σταματήσω να το λέω ο Σπύρος Πέγκας  είναι αυτός που  μας ταιριάζει  ολουνούς και δικαιούται  το αξίωμα  και την τιμή. Γιατί η Θεσσαλονίκη χρειάζεται επιτέλους  δήμαρχο που να είναι σεμνός, εργατικός, φιλικός με την πόλη και τους πολίτες, που να είναι εμπνευσμένος από το κλίμα που είχε προσδώσει στην πόλη ο Γιάννης Μπουταρης και προσπάθησε με τρόπο βίαιο και εγκληματικό να ξηλώσει ο Ζέρβας.