Μνήμη Ολοκαυτώματος
Ση μητέρα μου. Στο Γιάννη Λασκαράκη. Στο Θανάση Τριαρίδη.
Οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και ίσες. Όλοι. Όλες. Απαρέγκλιτα. Ανεξαίρετα. Αυτός είναι ο ολοκληρωτισμός μου. Δεν πρόκειται για αξίωμα αλλά για το μοναδικά ευαπόδεικτο στη ζωή λόγω της κοινής θνητότητας. Κράτος Δικαίου, ανθρωπινότητα, πολιτισμοί, Διαφωτισμοί, Ορθός Λόγος, επιστήμη απορρέουν και καταλήγουν εκεί, στην αναπόδραστη ισότητα.
Για αυτό και οι γνώμες είναι άνισες. Καμιά δε συγκρίνεται και δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον της δικαιοσύνης που συνιστά η απελευθερωτική παραδοχή της ισότητας όλων μας. Καμιά. Όπου εμφανίζονται υπεράνθρωποι, εκλεκτοί, πρωτευουσιάνοι, διανοούμενοι, πολιτισμένοι, λευκοί, δυνατοί, εξαίρετοι, εξαιρούμενοι κ.τ.τ. ετοιμάζονται οι κρεοπώλες των εθνών, οι αιματωροί της φρίκης, οι όμαιμοι αδελφοί μας.
Έτσι έχουμε Νόμους να αναστείλουμε το Κακό, να σηματοδοτήσουμε την κατρακύλα. Δεν ξέρω αν κάτι διδάχθηκε η υφήλιος ανθρωπότητα από το Ολοκαύτωμα, όμως η επένθεση στο νομικό μας πολιτισμό διατάξεων ενάντια στην πρόκληση ρατσιστικού μίσους αποτελεί αναγκαίο και αγαστό όριο ειρηνικής συμβίωσης, ελάχιστη έκλαμψη Κράτους Δικαίου.
Για την Ελλάδα πάντως είμαι σίγουρος πως από τη Βοσνιακή τραγωδία, το Σεράγεβο και τη Σρεμπρένιτσα τίποτα δε διδαχθήκαμε. Για αυτό πολλοί πολλές της πρωτευούσης και αλλού ισλαμοφοβούμαστε και παραληρούμε και το δίκιο κυνηγούμε. Και δυστυχώς δικαιώνουμε τους συμπατριώτες μας αιμόφυρτους λυτρωτές της Σρεμπρένιτσα ανελέητους μίσθαρνους ατιμώρητους ελεύθερους, αφού το ύφος και τη ρητορική μας τόλμησαν να κάνουν πιονέροι αυτοί πράξη.
Ναι στην αντιρατσιστική νομοθεσία! Ναι σε όσες/όσους την επικαλούνται και την εφαρμόζουν! Ναι, μεγάλο ναι, σε όσες/όσους ενεργοποιούν τη δικαιοσύνη! Οι νόμοι για αυτό υπάρχουν. Για να πραγματώνονται. Όχι για να τελούν εν υπνώσει ή να διαγούν υπέρ εξαιρέσεων. Όποιος/α ανώνυμος, επώνυμος, Αθηναίος, επαρχιώτης, εκδότης, ανέκδοτος, συγγραφέας, αγράμματος επιθυμεί την τροποποίηση ή την κατάργηση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας ας το πει ευθαρσώς κι ας κατατάξει εαυτόν/ήν πλάι στην ακροδεξιά και τους υποστηρικτές της, το ίδιο και οι άνευ ρόλου φερέλπιδες ΝΔ βουλευτές Πειραιώς και Νήσων που δήθεν ενδιαφέρονται για την ελληνική δικαιοσύνη κι ανακάλυψαν μετά από δύο χρόνια υπερήφανου μισθού (εν Ελλάδι μη εν Λευκορωσίη) πώς γίνονται οι επερωτήσεις στο Ελληνικό Κοινοβούλιο –η δικαιοσύνη ταλαιπωρείται από τη δική τους ατολμία να μεταρρυθμίσουν και να φιλελευθεροποιήσουν τη δικαιοσύνη, να διευκολύνουν και να επιταχύνουν τη λήψη αποφάσεων ή να επιτρέψουν συμβιβασμούς.
Ας πάψουν όλοι/ες τους επιτέλους να κατηγορούν και να εκλύουν χολή εις βάρος όσων τους κάνουν κριτική, εις βάρος εκείνων που δικαίως ή και αδίκως δεν θεωρούν πως έχει πλάκα ο ρατσισμός, πως «ο μη ρατσιστής» δικαιούται να κάνει ημιρατσιστικά ή ρατσιστικότατα σχόλια. Γιατί εξαιρείται/αρνείται. Είναι…κάποιος/α, δημοκράτης/ισσα που λέμε με γαλόνια (κι ο Μπογδάνος άλλωστε δεν είναι Ναζί, ούτε κι ο Μπουτσικάκης).
Οι αυτοανακηρυχθέντες/χθείσες προστάτες της Ελευθερίας, της παρρησίας, δηλ. του επίφοβου αυτοχειροκροτήματός τους, από κοντά και τα έντυπα (και ιδιόκτητα) που καλούν υπό χορηγία στο Διαδίκτυο να διακινήσουμε άρθρα με αυτούς/ές ως συντάκτες λες και οι αρθογράφοι τους υφίστανται λογοκρισία και διώξεις στη σήμερον Ελλάδα (αχ το Κρυφό Σχολειό!) το μόνο που υπερασπίζονται είναι τον οιονεί εχθρό τους: τον εθνολαϊκισμό. Είναι λυπηρό, γιατί οι αντίστροφοι/ες Βολταίροι φαίνεται συγκρούστηκαν μαζί του το 2015. Ποιος τα βάζει όμως με τον εαυτό του και τον πλατειασμό; Με την Τριπολιτσά; Με το 22; Τι ξέρουν τούτοι/ες από Οιδίποδα; Τρωάδες; Τι ξέρουν από Τέκμησσα κι Αίαντα; Τι από αγάπες; Δύσκολα μαθαίνουν στα σώβρακα οι οιηματίες τού βιασμού.