Πιάνομαι να περιαυτολογήσω. Για το 22. Για εμάς εσάς. Περνούν οι μήνες και θα μας ξεφύγει η χρονιά δυσεπέτειος. Έτσι περνούν και τα χρόνια στην Ψωροκώσταινα. Άφευκτα. Τελειώνουν το Δημοτικό.
Τόσα σε μετρημένα χρόνια κοντεύει από τότε που βάλαμε στον κόρφο μας το εξουσιαστικό φίδι, κείνο που το λένε Καμμένοι και ΛΑΟΣ στο τιμόνι τής χώρας. Και να τον καταλάβω τον προσινή Παπαδήμο, να καταλάβω βεβαίως την ανάγκη να αναλάβει ο ωφέλιμος Στουρνάρας το υπουργείο οικονομικών, τις συμμαχίες με τους χρυσαυγίτες στα δημοψηφίσματα ωστόσο, την κατάρρευση του τραπεζικού μας συστήματος εντούτοις, τους υπουργούς ανάπτυξης που το παίζουν Μαρωνίτης και δεν ξέρουν ούτε τι είναι «πους» ούτε «πενθημιμερής τομή» (ούτε τι σημαίνει λουβικός πολιτισμός, ποιος είναι ο Μέμνων, βρε αδελφέ!), πλέον δικαίως δεν μπορώ να ανεχτώ. Νισάφι! Ο μαχητής τής λευτεριάς ο ζαπορόζνι Μιχαήλ μάς μάρανε!
Στην πουτινοχώρα που μετρά τα φρονήματα και όχι το ανθρώπινο αίμα και την υπαιτιότητα των θυτών είμαστε κι εμείς κι εσείς αναγκασμένοι να ζήσουμε. Ναι: κι εσείς! Βρισκόμαστε στα Εισόδια τής Νέκυιας, στο δυστοπικό κατώφλι που αποφάσισε να μας βάλει το θηρίο. Μετράμε αντοχές. Όλη η Ευρώπη.
Ο πουτινισμός, που μέχρι και πρόεδρο των ΗΠΑ το 2016 εξέλεξε, καραδοκεί. Προς στιγμήν ηττάται. Αλλά το πεδίο είναι ανοικτό. Ιδίως αν η Λεπέν (διαβάστε τον εδώ, στη Μεταρρύθμιση, το Γιάννη Τσιμπουκίδη) κατανικήσει το Μακρόν. Ακόμη, αν ο Τσίπρας επιλέξει τον εαυτό του, εκείνον που μέμφεται την Ευρώπη για τις κυρώσεις, επειδή ακριβώς ο Έλλην θιασάρχης του παράλογου κρυφοκοιτά τον πρώην συμμαχό του συλλαβίζοντας «σας την έφερε». Υπάρχουν πολλά «αν». Η ανεύρωπη Βρετανία αποτελεί τεκμήριο εφαρμογής τού πουτινισμού. Ανεύρωπη την ήθελε κι ο Αδόλφος.
Ο αφετηριασμένος πια Μαραθώνιος χρειάζεται υποδομή θεσμική. Η καταιγίδα στην οικονομία ακόμη δεν έχει γίνει αισθητή, ούτε μπορούμε να φανταστούμε το χάος και τη δυσαρέσκεια που θα προκύψουν, τους κιτρινογιλεκάδες και τους εναλλακτικούς που θα ξεχυθούν έξω από τα κοινοβούλια μόλις ο πληθωρισμός ξεφύγει από τον έλεγχο, όταν η έλλειψη θα γίνει σπάνη στα είδη τροφίμων, όταν μαυρίσουν στο χρώμα τού σώματος οι πρόσφυγες και πολωνίσουν οι ψηφοφόροι όπως οι Ούγγροι εδώ και απανωτά τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις.
Πόσω μάλλον στην Ελλάδα. Τη σημαιοφόρο τού εθνολαϊκισμού. Αυτήν που παραμένει άρρηκτα δεμένη στη φεουδαρχική ιδιοτυπία, τη χώρα τής βίας και της κοινωνικής ακινησίας, τη χώρα που οι μισοί θεωρούν προοδευτικό το Ζουράρι κι οι άλλοι μισοί ανθρωπιστή τον Κάρατζιτς ή θέλουν σύμμαχο το σφάκτη Μόντι και τους αιματοτραφέντες εμιροσεϊχοβασιλιάδες. Αυτήν που μένει εδώ και χρόνια χωρίς τράπεζες, ελπίδα, ισότητα, μεταρρυθμίσεις, χρηστή διοίκηση και ορθολογισμό. Τη χώρα με το δημοφιλέστερο ναζιστικό κίνημα στην Ευρώπη. Τη χώρα που καταπιέζει κάθε είδους μειονότητα, φύλου, έθνους, γλώσσας, αναπηρίας, επιλογής, τάξης.
Καιρός να βάλουμε νερό στον άκρατο οίνο μας. Δεν μπορεί όλοι/ες να είμαστε το ίδιο απάνθρωποι. Δεν μπορεί και ΝΔ και ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ να στερούνται πλήρως ανθρώπων με την ελάχιστη δημοκρατικότητα και αίσθηση ευθύνης απέναντι στο συνάνθρωπο. Για αυτό: άμεση συμμαχία προς ευρεία συγκυβέρνηση. Τρικομματική αλλά δίχως την απόλυτη και σύνολη απαρτία τών τριών Κοινοβουλευτικών Ομάδων.
Δεν είναι ανάγκη εδώ και τώρα να προκηρυχθούν εκλογές, προκειμένου να συμβεί το λογικό και χρήσιμο. Κυβέρνηση ευρωπαϊστική. Της δημοκρατίας. Αντιπουτινική και αντιπουτινιστική. Για να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα η οποία ακολουθεί και να ρυθμίσει προς το συμφέρον τής σύνολης κοινωνίας τις τύχες τής χώρας και τη θέση της στη διεθνή κοινότητα.
Πεδίον δόξης λαμπρόν. Μακριά οι παντοειδείς πουτινοτσολιάδες, αρχηγοί και μη. Κυβέρνηση συμβίωσης με την Τουρκία, ομόνοιας με τη Βόρεια Μακεδονία. Κυβέρνηση που θα μας οδηγήσει στη Χάγη για ό,τι μας καθηλώνει Ελληνοτούρκους στο Αιγαίο. Θα ισχυροποιήσει τη θέση τής χώρας στο δημοκρατικό συνασπισμό κατά της προελαύνουσας βίας και της απολυταρχίας. Θα διαπραγματευτεί όσο είναι καιρός ένα πράγματι μεγάλο και χαμηλότοκο διεθνικό δάνειο, ώστε σεισαχθείσης τής κόπρου η χώρα να προχωρήσει με ισχυρό τραπεζικό σύστημα και με αποκρατικισμό στο δύσκολο μέλλον. Θα θέσει θεμέλια πρόνοιας για τις μειονότητες και τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται ή θα πληγούν από το βιαστή Πούτιν. Θα περιθάλψει και θα προστατεύσει τον ελληνικό πληθυσμό από τη δυσοίωνη προοπτική, περιβαλλοντική και υγειονομική που προετοιμάζει το θηρίο. Θα εξοπλίσει την ηρωική Ουκρανία με ό,τι χρήσιμο διαθέτει το ελληνικό στράτευμα, ιδίως σε ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα ζητώντας από τους νατοϊκούς συμμάχους την αντικατάστασή τους με ανάλογα δυτικά. Θα συμβουλεύσει για την υποβολή ένταξης της κυπριακής δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ, ως τη μοναδική απομένουσα ρεαλιστική προοπτική για την επαναθέρμανση των διακοινοτικών συνομιλιών και αφετηρία επανένωσης του νησιού, ώστε να αποκηδεμονευθεί ειρηνικά από Ελλάδα, Τουρκία και.. Ρωσία.
Θα αναζητήσει, επίσης, σε διεθνές επίπεδο νέους θεσμούς συνεργασίας με στόχο τη δίκαιη ειρήνη και το θρίαμβο της δημοκρατίας. Με άλλα λόγια η δημοκρατική, «πρώτη φορά από καιρό χωρίς ακροδεξιά» κυβέρνηση θα γίνει ο φορέας τού απλού αιτήματος: της θέσμισης συστήματος σταθερής ισοτιμίας Δολαρίου Ευρώ. Ταυτόχρονα θα πολιτευθεί δυναμώνοντας την εύλογη παραίνεση για κυρώσεις από την πλευρά Ευρώπης και ΗΠΑ στις χώρες, μεγάλες μικρές, που συναλλάσσονται εξυπηρετώντας τους Αγριωτάτους Μόσχας. Θα συνεργαστεί από τώρα με τις δημοκρατικές χώρες για τη νέα μορφή τού ΟΗΕ, όταν ο οργανισμός επιτέλους ενδυναμωθεί μεταρρυθμιζόμενος ύστερα από το αποτροπιαστικό τραύμα το οποίο κατάφερε ο ρωσικός δεσποτισμός.
Οι εκλογές μόνον μπορούν να ισχυροποιήσουν ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα, ιδιαίτατα και αν οι κομματικοί μας σχηματισμοί υποχρεωθούν, επιτέλους, σε ουσιαστικό, δηλαδή ιδεολογικό και προγραμματικό εκδημοκρατισμό. Εν ταις πράξεσι. Η ελληνική κοινωνία ενίοτε συμμαχεί με την πρόοδο. Ελπίζουμε σύντομα να επαναλάβει το μοτίβο, καθώς ανανεώθηκε από τις γενιές τών μεταναστών/στριών κατά τις πρόσφατες δεκαετίες. Υποφώσκει η δική τους έκφραση επίσης.
Η Ουκρανία δεν κείται μακράν. Διδάσκει πολιτισμό. Τον πολιτισμό τής Ελευθερίας Δικαιοσύνης. Την ανθρωπινότητα. Μακράν του ανθρώπινου πολιτισμού, έναντι της ανθρωπιάς βρίσκονται οι ακροδεξιοί: αριστεράς και δεξιάς. Έξω από τον πολιτισμό ημιονηγός τους ο θηριώδης Πούτιν.