Εμείς του ’60 οι εκδρομείς (που λέει και ο Σαββόπουλος) ζήσαμε μία επανάσταση στα ήθη μα και στην εμφάνιση σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές. Πέρασε πολύς καιρός από τότε. Πολλά άλλαξαν, το τί θέλει μακριά συζήτηση. Μένοντας στα πιο επιφανειακά, αυτά που συνηθίσαμε να βλέπουμε σήμερα, μπορούμε να παρατηρήσουμε διάφορα, κάποια από τα οποία παραθέτω παρακάτω.
Είναι εντυπωσιακό πόσο οι νέοι και νέες φορούν μαύρα ρούχα. Είτε είναι σορτσάκι είτε είναι φανελάκι ή πουκάμισο ή… Πριν από μισό αιώνα η τολμηρή πολυχρωμία ήταν ο κανόνας.
Υπάρχουν σε σημαντικό βαθμό νέοι και νέες ιδιαίτερα παχείς και παχειές. Βέβαια πάντα υπήρχαν. Όμως έχουν πολλαπλασιαστεί ως ποσοστό. Και δεν το κρύβουν (και καλά κάνουν). Κυκλοφορούν με σορτσάκια, με ντεκολτέ αφήνοντας τα πάχη τους σε κοινή θέα. Απόλυτο δικαίωμά τους βέβαια.
Μια πρόσφατη τάση στις κοπέλες είναι να αφήνουν μια πλατειά λωρίδα γυμνού σώματος περί τον αφαλό. Όχι ότι είναι άσχημο αλλά πάντως μου φαίνεται περίεργο.
Πολλοί νεαροί ξυρίζουν το κεφάλι τους αφήνοντας μία τούφα πάνω-πάνω. Γούστο τους καπέλο τους αλλά πάντως -αν και δεν μου πέφτει λόγος- το βρίσκω αντιαισθητικό.
Πολλοί νέοι πατεράδες κυκλοφορούν σήμερα σέρνοντας το καροτσάκι με το παιδί τους ή φορτωμένοι με το μάρσιππο του μωρού τους. Δίπλα οι μητέρες. Και μπράβο τους, αυτό είναι θετική εξέλιξη.
Με τατουάζ σε μπράτσα, μηρούς, ακόμη και στο λαιμό κυκλοφορούν πολλοί νέοι και νέες. Συχνά ακόμη και με σκουλαρίκι στη μύτη. Στα τατουάζ πρωτοστατούν και δίνουν το παράδειγμα αθλητές και αθλήτριες όλων των σπορ. Αυτά δεν υπήρχαν παλιότερα, ίσως οφείλονται και στην “πρόοδο” της τεχνολογίας. Όμως, παρά την “πρόοδο” δεν έχει βρεθεί πως σβήνονται. Ελπίζουν οι επιδεικνύοντες τα τατουάζ τους ότι, μετά από λίγα χρόνια, θα βρεθεί τρόπος να σβήνονται ή θα κυκλοφορούν ως πενηντάρηδες (και βάλε) με γκραφίτι στο σώμα τους;
Έχουν σχεδόν εξαλειφθεί οι γυμνιστικές παραλίες που ανθούσαν παλιότερα. Τώρα πολλές νεώτερες -και συχνά όχι και τόσο- γυναίκες φοράνε κάτι που από πίσω είναι ένα απλό κορδόνι. Δεν φοβούνται ότι θα τους μείνει μία γραμμική ασπρίλα;
Αφήστε και τα παραδείγματα από την τηλεόραση. Ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω τις εμφανίσεις με στενό παντελόνι και δωδεκάποντα τακούνια από τις παρουσιάστριες ούτε το κουστουμάκι με αθλητικά παπούτσια (ελβιέλες τα λέγαμε παλιότερα) πολλών παρουσιαστών.
Και για να φύγουμε από τις οπτικές παρατηρήσεις, αυτά τα τραπ τραγούδια που είναι της μόδας μου χαλάνε το στομάχι. Που το ροκ κυρίως των δεκαετιών ’60και ’70… Ευτυχώς πολλοί/ες νέοι/ες το ακούν ακόμα και έτσι πιστεύω κι εγώ ότι rockwillneverdie.
Πέστε με παλιοκαιρινό… Θα το αντέξω.
ΥΓ. Η «Μεταρρύθμιση» ζητά συγγνώμη, διότι στην πρώτη ανάρτηση του κειμένου αυτού, εμφανίστηκε ως συγγραφέας ο Σπύρος Λυκούδης, αντί του Σπύρου Καβουνίδη