Κεντροαριστεράς προβλήματα

Κώστας Καρακώτιας 13 Μαϊ 2015

Η εναπομείνασα Κεντροαριστερά σχεδόν στερείται κοινωνικών αναφορών και φαντάζει περισσότερο σαν ένας χώρος δημοσιολογούντων στελεχών. Αντί δε να συσπειρωθεί όσο μπορεί και να προσπαθήσει να συνάψει μια αμφίδρομη σχέση εκπροσώπησης με υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις, αναπαράγει διάφορες απόψεις, άκρως επικίνδυνες για την ύπαρξή της.

Μία από τις απόψεις αυτές είναι η συμμετοχή της στη δημιουργία ενός μετώπου των λεγόμενων φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων με σκοπό την ενιαία κάθοδό τους στις εκλογές, όταν αυτές γίνουν, απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Η άποψη αυτή και μόνο με τη διατύπωσή της βλάπτει σοβαρά την υπόθεση της Κεντροαριστεράς.

Στην απόλυτη πόλωση που θα προκύψει, ύστερα από μια τέτοια κίνηση, η Κεντροαριστερά θα χάσει την πολιτική και ιδεολογική αυτονομία της και θα γίνει ένα παρακολούθημα της πολυεπίπεδης Δεξιάς. Ετσι θα αποκοπεί ακόμα περισσότερο από τα κοινωνικά στρώματα, στην εκπροσώπηση των οποίων προσβλέπει ή θα έπρεπε να προσβλέπει. Το ευρωπαϊκό δε διακύβευμα δεν είναι το ίδιο για όλες τις λεγόμενες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Για την Κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία είναι, ή πρέπει να είναι, η κοινωνική Ευρώπη του κράτους πρόνοιας και όχι η Ευρώπη του κεφαλαίου και των αγορών. Η Κεντροαριστερά, έστω αυτή που απέμεινε, οφείλει να παραμείνει πολιτικά αυτόνομη και να διατυπώσει με ευκρίνεια τη δική της οπτική για την Ευρώπη, κόντρα στην εθνικιστική νεοφιλελεύθερη Δεξιά αλλά και στην ψευδεπίγραφη «αριστερή» αντιευρωπαϊκή λαϊκίστικη κυβερνητική δημαγωγία.

Μία άλλη ιδέα που κυκλοφορεί εσχάτως είναι η μη ψήφιση από το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή της ενδεχόμενης συμφωνίας της κυβέρνησης με τους δανειστές. Μια τέτοια πράξη θα είναι η ταφόπλακα της αξιοπιστίας της μόνης κοινοβουλευτικής έκφρασης της Κεντροαριστεράς. Δεν είναι δυνατόν επί τόσα χρόνια να δηλώνεται από τα πλέον επίσημα χείλη, και καθ’ υπερβολήν πολλές φορές, ότι η σκληρή πολιτική που εφαρμοζόταν αποσκοπούσε στη σωτηρία της χώρας και τώρα να αφήνεται να πλανάται η απειλή τής μη ψήφισης της ενδεχόμενης συμφωνίας. Είναι κατανοητή η πικρία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ για όσα εξωφρενικά έλεγε και λέει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον τους. Είναι ακόμα βέβαιο ότι η ενδεχόμενη συμφωνία θα είναι πολύ χειρότερη από τις προηγούμενες λόγω των ιδεοληψιών και της ακατανόητης «διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης. Ακόμα και έτσι όμως, το αίτημα της παραμονής στην Ευρώπη υπερισχύει έναντι όλων των πικριών και των αβελτηριών τoυ ΣΥΡΙΖΑ. Η ψήφιση της συμφωνίας όχι μόνο δεν εμποδίζει τη σφοδρή κριτική των εξωφρενικών λεγομένων και πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ενισχύει την αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ και ανοίγει διαύλους επικοινωνίας, εν όψει των βέβαιων μελλοντικών πολιτικών ανακατατάξεων, με τα κοινωνικά στρώματα που απώλεσε.