Ο Κώστας Λαλιώτης – και δεν είναι ο μόνος – ζήτησε να γίνει δημοψήφισμα ανάμεσα στα μέλη του ΠΑΣΟΚ για ν’ αποφασίσουν αν θέλουν να διαλυθεί ή να συμμετάσχει ως αυτόνομο κόμμα στο νέο φορέα. Αναφαίρετο δικαίωμά του φυσικά να το ζητήσει.

Δεν είναι ωστόσο επίσης εύλογο το δικαίωμα των πολιτών που σκέφτονται να πάρουν μέρος στην ψηφοφορία για τον ηγέτη του προοδευτικού χώρου, να γνωρίζουν αν ψηφίζουν για τον ηγέτη ενός ή πολλών διαφορετικών κομμάτων;

Όπως επίσης έχουν το εξ ίσου εύλογο δικαίωμα να γνωρίζουν αν ο νέος φορέας αφορά αποκλειστικά τους πολίτες που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην κεντροαριστερά στην οποία συνεχώς αναφέρονται κάποιοι, αγνοώντας συστηματικά το σύνολο του μεταρρυθμιστικού και φιλελεύθερου προοδευτικού χώρου κι αν ο στόχος του εγχειρήματος αυτού είναι η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή στην επιτόπου ή εξ αποστάσεως ψηφοφορία και όχι η μεγαλύτερη δυνατή εξάρτηση του νέου φορέα από τους γνωστούς -‘»αγνώστους» ενσώματους μηχανισμούς.

Οι καθαρές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά από την επιτροπή Αλιβιζάτου, καθώς και η μεγαλύτερη δυνατή πολιτική αντιπαράθεση των υποψηφίων στη βάση των σχεδίων τους για τη συγκρότηση, την πορεία και τον ρόλο του νέου προοδευτικού κινήματος, θα καθορίσουν τη μαζικότητα της συμμετοχής των προοδευτικών πολιτών στις διαδικασίες που ξεκίνησαν.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχει εύφορο έδαφος για να καρπίσει η νέα μεγάλη προσπάθεια στον προοδευτικό χώρο. Ας μην την ποτίσουμε με θολά νερά…