Τον Μάιο του 2014 θα έχουμε τουλάχιστον δύο ταυτόχρονες εκλογές: δημοτικές και ευρωπαϊκές. Και για μεν τις δημοτικές, ζητούμενο είναι να υπερισχύσουν τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών, να εκλεγούν οι άριστοι και άφθαρτοι, να μη βουλιάξουμε πάλι στο κομματικό και πελατειακό αλισβερίσι που αποκαλύπτεται εσχάτως καθημερινά από τους ελέγχους των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης. Προς αυτή την κατεύθυνση, η αναγγελθείσα πρωτοβουλία της κυβέρνησης για δυνατότητα εκλογής από διαφορετικές λίστες, αποτελεί θετικό βήμα.
Οι ευρωπαϊκές όμως εκλογές θα είναι πιο περίπλοκες, πιο συγκεχυμένες και θα εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους. Σε όλη την Ευρώπη κερδίζουν έδαφος εθνικιστικά και φασίζοντα μορφώματα που ξεπήδησαν από τη γενικευμένη οικονομική κρίση και την αδυναμία της ΕΕ να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Eνα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό την επικυριαρχία τέτοιων δυνάμεων θα υποσκάψει ακόμα περισσότερο την οποιαδήποτε απόπειρα ανάκαμψης των κοινών θεσμών και εμβάθυνσης της αναγκαίας πολιτικής ενοποίησης. Το πρόβλημα αυτό θα εμφανιστεί πολύ οξύτερα στην Ελλάδα, όπου η Ευρώπη τείνει να ταυτιστεί με το Mνημόνιο και να αποβεί ο κύριος, αν όχι ο μοναδικός υπεύθυνος για τα κακά που μας βρήκαν. Αυτό το κλίμα θα αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο το ευρωπαϊκό μέτωπο και θα ενδυναμώσει πάσης φύσεως ευρωσκεπτικιστές και οπαδούς της εθνικής αναδίπλωσης, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Χρυσή Αυγή, περνώντας από τους ΑΝΕΛ και το ΚΚΕ.
Και όμως, η Ευρώπη είναι πιο πολύ παρά ποτέ αναγκαία, ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες χώρες, όπως η Ελλάδα. Αποτελεί το μοναδικό υπαρκτό στήριγμά τους και προϋπόθεση για την επιβίωσή τους στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι ευθύνες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, που συγκροτούν στη χώρα το ευρωπαϊκό μέτωπο, θα είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Η κοινή τους κάθοδος σε εκλογικό σχήμα με ξεκάθαρη φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση, όπως προτάθηκε, θα είναι δύσκολη. Η σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ μοιάζει πλέον ρεαλιστική.
Και όταν αναφερόμαστε στα κόμματα αυτά, εννοούμε όλο το φάσμα προσωπικοτήτων και κινήσεων που αναζητούν τη νέα λεγόμενη Κεντροαριστερά. Η διάσπαση των δυνάμεων αυτών στις ευρωεκλογές του Μαΐου θα είναι καταστροφική, τόσο για τους ίδιους τους πολιτικούς φορείς, όσο και για την ελληνική εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή. Η συγκρότηση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας πρέπει να έχει ευρωπαϊκό πρόσημο. Ο χώρος αυτός οφείλει να τεθεί επικεφαλής του αγώνα για περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη. Αυτή η προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει και στη νέα Κεντροαριστερά και πρέπει να εγκαινιαστεί τον ερχόμενο Μάιο.